Ο μουσικός θεσμός του The Sunflower Jam ξεκίνησε στα 2006 από την κ. Jacky Paice, σύζυγο του συνοδοιπόρου του Jon Lord  για δεκαετίες στη μουσική και τη ζωή,  του ακούραστου ντράμερ των Deep Purple, Ian Paice και αφορμή ήταν  μία συνάντηση που είχαν με έναν νεαρό οπαδό των Purple που είχε κτυπηθεί από καρκίνο. Τότε λοιπόν ο  Ian Paice με το φίλο και συνεργάτη του για πολλά χρόνια  Jon Lord, χάρισαν μερικές υπογεγραμμένες αφίσες στο νεαρό, που έπειτα από δύο εβδομάδες δυστυχώς κατέληξε ο νεαρός που είχε νοσηλευθεί στο University College London και του είχε παρασχεθεί φροντίδα και περίθαλψη εξαιρετική στο ιατρικό κέντρο. Γνωρίζοντας το γεγονός αυτό η Jacky Paice θέλησε να συγκεντρώσει χρήματα για το κέντρο και έτσι το Sunflower Jam γεννήθηκε…
Πολλοί διάσημοι μουσικοί, όπως οι Robert Plant, Brian May, Alice Cooper και μέλη -πρώην και νυν- των Deep Purple , εμφανίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια στη μουσική τελετή/γιορτή τα προηγούμενα χρόνια που ζούσε ο Lord. Το 2012, ο Lord μας αποχαιρέτησε νικημένος από τον καρκίνο και έτσι το  2014 το Jam αφιερώθηκε σε αυτόν το show  χωρίστηκε σε δύο μέρη: στο πρώτο τιμήθηκε η συνεισφορά του  στην κλασική μουσική και στο άλλο για την συνθετική του παρουσία και όχι μόνο, στην rock.
Το cd αφιερωμένο στον κλασικότροπο συνθέτη Jon Lord ανοίγει με την σύνθεση  "Fantasia" σύνθεση που υπήρχε στο δεύτερο προσωπικό δίσκο του, το  Sarabande. Την  Orion Orchestra διευθύνει ο  Paul Mann ενώ την  rock μπάντα  καθοδηγεί ο Wix Wickens από το προσωπικό σχήμα του Paul McCartney. Η σύνθεση ξεκινά με μία μεγαλοπρεπή rock εισαγωγή  πριν τα κλασικά όργανα της ορχήστρας αναλάβουν. Ο Lord γνώριζε καλά, πώς να αναμειγνύει το κλασικό με τα rock στοιχεία καλύτερα από τον καθένα και το εναρκτήριο αυτή σύνθεση το αποδεικνύει περίτρανα!!!
Το "All Those Years Ago" ερμηνεύεται από τον Steve Balsamo ερμηνευτή στη μπάντα του  Jon Lord Band και ο  Micky Moody συνοδεύει με την κιθάρα του. Με τον ήχο των μεσανατολίτικων πλήκτρων να συνοδεύονται από την κιθάρα την στιγμή που ο  Balsamo έχει μία παθιασμένη ερμηνεία συνοδευόμενος από το πιάνο: ΘΑΥΜΑ!! Στο ίδιο πνεύμα ερμηνείας και το "Pictured Within", μία θαυμάσια μπαλάντα ερμηνευμένη από τον Miller Anderson.
Ο  rock δίσκος ξεκινά με το "Things Get Better". Μία σύνθεση γεμάτη ψυχή διανθισμένη  με πνευστά και τον αξεπέραστο ήχο του Hammond οργάνου και τη φωνή του Paul Weller. Στο ίδιο ύφος και το "I Take What I Want", επίσης με τον Weller. Για όλους όσους γνώρισαν τον Lord μόνο από τις hard rock δουλειές του, πραγματικά αυτές οι συνθέσεις είναι μοναδικές. Ο Balsamo επιστρέφει και συνεπικουρούμενος από τους  Sandi Thom και  Moody δίνει μία συναισθηματική απόδοση του αιώνιου ύμνου "Soldier Of Fortune". Όλες αυτές οι συνθέσεις από την συγκεκριμένη περίοδο των  Deep Purple δεν παρουσιάζονται συχνά πλέον και έτσι είναι πραγματικά καλοδεχούμενες , όπως ακριβώς προσαρμόζει ο Balsamo την εκτέλεση από τον  David Coverdale στη φωνή του. Η αποθέωση υπάρχει, όταν ο  αειθαλής Glenn Hughes , επιστρέφει για το  φανταστικό "You Keep On Moving" συνοδευόμενος με την ονειρική συντροφιά των Paice, Don Airey , Moody και  Bruce Dickinson και το αξεπέραστο  "Burn" στο οποίο συμμετέχει και ο πολύς  Rick Wakeman στα πλήκτρα. Ίσως το μοναδικό ατόπημα είναι η θαμμένη κιθάρα στο "Burn" στη μίξη που ανεβάζει πλήκτρα και ορχήστρα! Το προσωπικά αγαπημένο," This  Time  Around "ακολουθεί σε μία εκπληκτική ερμηνεία του  Glenn Hughes...τα λόγια περιττεύουν και το συναίσθημα ξεχειλίζει….
Η τωρινή σύνθεση των  Deep Purple κλείνει το show, αρχίζοντας με το  "Uncommon Man" , από το νέο δίσκο τους και είναι βέβαια αφιερωμένο στο  Lord. Ο κιθαρίστας Steve Morse επιδεικνύει την κιθαριστική του δεξιοτεχνία ενώ ο  Ian Gillan δυνατότερος από ποτέ είναι αψεγάδιαστος φωνητικά. Εξαιρετικές οι εκδοχές από τα Purple διαμάντια  "Lazy" και  "Perfect Strangers" σε ταιριαστή αρμονία με την ορχήστρα (πρωτοπόροι και σε αυτό οι Purple από τη δεκαετία του 70 ) ενισχύονται από τους  Dickinson, Wakeman, Moody, Phil Campbell και τον  Bernie Marsden στην πρώτη επιτυχία τους από τη δεκαετία του 70, το  "Hush" το τραγούδι που όλα ξεκίνησαν για τους  Deep Purple.
 
Το "The Sunflower Jam" είναι η ετήσια σύναξη των αστεριών του κλασικού ροκ, της κλασικής μουσικής του 20^ου αιώνα , όπως αναφέρει κι ο ειδήμων περί τους Purple και Blackmore, φίλος Κώστας Θ., στο   Royal Albert Hall για να τιμήσουν το μαέστρο των πλήκτρων  Jon Lord, που άφησε τον κόσμο της μουσικής φτωχότερο το  2012. Ήταν όλοι εκεί : από τους  Deep Purple, στην σημερινή εκδοχή της μπάντας, από την  MkIII ο μπασίστας/τραγουδιστής Glenn Hughes, ο πρώην -Yes θρύλος των πλήκτρων Rick Wakeman, των  Iron Maiden ο τραγουδισταράς  Bruce Dickinson, ο σολίστας τραγουδιστής Paul Weller , και οι μουσικοί συνοδοιπόροι του εκλιπόντος στους Whitesnake, κιθαρίστες Micky Moody & Bernie Marsden (ο τελευταίος έπαιξε μαζί του στους βραχύβιους ( Paice, Ashton, & Lord band).
Έτσι , παρουσιάζεται το  blues-funk κλασικό από τους  PAL "Silas and Jerome", με τον  Phil Campbell στη φωνή και τον  Marsden στην κιθάρα. Να μην παραλείψω  εκτός από το "Lazy", "When a Blind Man Cries", "Perfect Strangers", και το  "Black Night", όπως και μερικές συνθέσεις από τον πρόσφατο δίσκο των Purple  το Now What? κάνουν τη βραδιά μοναδική!
Μπορεί ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ, Jon Lord να εγκατέλειψε τον κόσμο πρόωρα, όμως το πνεύμα του μέσα από το ζωντανό αυτό πειστήριο θα μείνει στους ανθρώπινους αιώνες! Σπουδαίο υλικό αξίζει να αγοραστεί μόνο στην υπερπλούσια έκδοση (Super Deluxe Edition)!!!!

Υ.Γ: Φυσικά, δε γκρινιάζω για την απουσία των Blackmore, Coverdale, συνήθισα πλέον 3 δεκαετίες, όσο , για τον πανταχού παρόντα σε άλλες εκδηλώσεις λαλίστατο Κ J.L. Turner , τουλάχιστον τραγουδά τις συνθέσεις του Blackmore  και του μαέστρου και κερδίζει τίμια το μεροκάματο.
 
Nότης Γκιλλανίδης