Οι Existance, δημιουργήθηκαν προς το τέλος τους 2008 από τον  Julian Izard (lead vocals & guitars), ο οποίος ήθελε να κρατήσει ζωντανό το μουσικό πνεύμα του Heavy Metal της δεκαετίας του 1980 (κάτι που το καταφέρνει κατά πολύ!!!).
Έκτοτε, ακολούθησε η ολοκλήρωση της σύνθεσης του σχήματος,  το πρώτο τους demo το 2011, το ντεμπούτο τους το 2013 (Steel Alive) και ένα χρόνο αργότερα, τον Απρίλιο η περιοδεία “Steel Alive Tour” βρισκόταν στο ξεκίνημά της.
Οι πιο σημαντικές στιγμές της περιοδείας είναι το PPM Fest στο Βέλγιο μαζί με τους θρυλικούς Saxon, το Dokk’em Open Air στην Ολλανδία  μαζί με τους Gamma Ray και τους Metal Church μεταξύ άλλων αλλά και ότι υπήρξαν το support για τους Vandenberg's Moonkings.
Το επόμενο έτος, ήταν ακόμα στον δρόμο κάνοντας κάποιες εμφανίσεις στη Γερμανία , στο Metal Invasion Fest, ξανά στο Βέλγιο (άνοιξαν για τον Joe Lynn Turner) και προσκλήθηκαν στη γαλλική περιοδεία των Skull Fist και Evil Invaders. Κάπου εκεί, έκαναν ένα διάλειμμα
 Τον Μάρτιο της φετινής χρονιάς, έγιναν δύο εσωτερικές μεταγραφές στο rhythm section, όπου ο Nicolas Martineau ανέλαβε να κοπανά τα τύμπανα & ο Julien Robilliard τη θέση του μπάσου. Δύο μήνες αργότερα, μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν την αιτία που ασχοληθήκαμε αυτή τη στιγμή μαζί τους.
 Το νέο τους άλμπουμ λέγεται “Breaking The Rock” και είναι ηχογραφημένο αλλά και μιξαρισμένο στη Γαλλία στα Boss Hog Studio, ενώ το mastering, έγινε στο Los Angeles, από τον  Maor Appelbaum (Halford, Malmsteen, Dokken).
Μουσικά, τώρα , μας προσφέρουν δέκα συνθέσεις στις οποίες, δεν πρόκειται να ακούσετε τίποτα λιγότερο από ατόφια heavy metal με ρίζες στη δεκαετία του 1980. Με βαρύγδουπες εμπνεύσεις και άμεσες παραπομπές και στο ύφος και στο στυλ από συγκροτήματα όπως οι Iron Maiden, Judas Priest, Saxon αλλά και σε πιο σύγχρονες μπάντες όπως είναι οι White Wizard.
 Πέρα από τα μουσικά, θα ήθελα να σταθώ στο λαρύγγι της μπάντας και ιδρυτή της, Julian Izard, ο οποίος έχει φοβερές δυνατότητες και θυμίζει μια μίξη Timo Kotipelto (Stratovarius) στην καθαρότητα της φωνής,  Wyatt "Screamin' Demon" Anderson (White Wizards) στη διαύγεια και Bruce Dickinson (ναι, τον γνωστό) λόγο της δυνατότητας του χειρισμού της φωνή του όπως θέλει αλλά και επειδή διαχειρίζεται καλά τις «ψιλές».
Αν όλα αυτά δε σας καλύψανε, να το γράψω και πιο ξεκάθαρα: το άλμπουμ είναι καταπληκτικό, δυναμίτης και ήδη έθεσε υποψηφιότητα –στη δύσκολη κατά τα άλλα φετινή περίοδο μουσικά – για ένα από τα καλύτερα της χρονιάς που διανύουμε.
 
Γιώργος Βαλιμίτης