Το περιστρεφόμενο καρουσέλ του νέο δίσκου περιλαμβάνει για άλλη μια φορά alternative  rock ήχοι με μπόλικη μελωδική ατμόσφαιρα από ‘60s που ανακατεύονται με αργόσυρτους μοντέρνους blues- soul ρυθμούς όπως γίνεται στα υπέροχα "The Man You Are", "I Hate Myself" και ακόμη πιο έντονα στο εξαιρετικό ομότιτλο κομμάτι. 
Η χαρακτηριστική και ιδιαίτερη φωνή της Chrissie Hynde είναι αξεπέραστη αξία αυτή της μπάντας που άλλοτε μελαγχολεί και άλλοτε δημιουργεί μία παράξενη ρομαντική ατμόσφαιρα. Υπάρχουν και στιγμές που οι συνθέσεις γυρνάνε στα ‘80ς αλλά και στα ‘60ς όπως το θαυμάσιο "Holy Commotion" που ακούγεται αρκετά ποπ ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα "Roadie Man" και το ερωτικό "Never Be Together".
Η πινελιά του Dan Auerbach είναι σημαντική αφού δίνει ένα μικρό τόνο ανανέωσης στους Pretenders αφού το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτι που δεν έχει ξανασυναντηθεί σε προηγούμενες δουλειές τους και παράλληλα δείχνει απέραντο σεβασμό στην ιστορία του γκρουπ  χωρίς να  αλλοιώνει τίποτα από τον ήχο τους. Βέβαια υπάρχουν και δυνατά κομμάτια σαν τα "Gotta Wait"  και "Chord Lord" με πιο ροκ διάθεση  που θα μπορούσαν να είχαν γράψει άνετα και οι Black Keys.
Συνοπτικά θα λέγαμε ότι η Chrissie Hynde με τούτο το δίσκο αναπολεί το παρελθόν και επιστρέφει στους ήχους που την μάγεψαν στην εφηβεία της και μπορεί να έχει πατήσει τα 65 έτη, όμως παραμένει ένα ευαίσθητο,  ρομαντικό  και πάνω από όλα ροκ πλάσμα.

Φώτης Μελέτης