Η ζυγαριά μάλλον γέρνει προς την πρώτη πλευρά αν και οι Krokus σε παλαιότερους δίσκους τους διασκευάζουν καλλιτέχνες όπως ο Αlice Cooper, οι Sweet, οι The Guess Who και οι Bachman–Turner Overdrive οπότε δεν μας εκπλήσσει η συγκεκριμένη κυκλοφορία.
Το ιστορικό σχήμα κατά το παρελθόν είχε βρεθεί στο στόχαστρο των κριτικών ως αντίγραφο των AC/DC όμως το boogie hard rock που παίζουν σαράντα χρόνια τώρα δεν είναι προνόμιο μόνο των αυστραλών ρόκερ και μάλλον οι Ελβετοί γουστάρουν πιο πολύ τους B.T.O. και Guess Who.
Για να  τρολάρουμε και λίγο τους οπαδούς της παρέας του Angus Young, ο «κοντός με τα σχολικά»  δεν έχει γράψει ποτέ κομματάρες σαν τα “Tokyo Nights”, "Rock City", "Headhunter", "Screaming in the Night", "Easy Rocker" ,"Streamer" ούτε βέβαια αυτή την αποτυχημένη aor-ια του άλμπουμ “Change of Address” (που προσωπικά το λατρεύω).
Eρχόμενοι τώρα στο “Big Rocks” θα λέγαμε ότι οι διασκευές που ακούγονται με ενδιαφέρον και είναι αξιόλογες πάντα στο ύφος και στον ήχο της μπάντας είναι: το “My Generation” (Τhe Who), το “Gimme Some Lovin'” (The Space Davies Group), το “Jumpin' Jack Flash” (Rolling Stones) ενώ το  “The House of the Rising Sun” (Animals) παρά την χαώδη διαφορά του Eric Burdon με τον  Marc Storace, η ερμηνεία του δεύτερου είναι παθιασμένη και δυναμική. Κάτι ανάλογο ισχύει και με  το “Rockin' in the Free World” (Νeil Young) όπου εδώ οι Krokus δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό!
Όσο για τα υπόλοιπα τραγούδια: μέτριες είναι διασκευές στα “Wild Thing” (The Troggs), "N.I.B". (Black Sabbath), “Summertime Blues” (Eddie Cochran), “Born to Be Wild” (Steppenwolf) που υπάρχει στο δίσκο τους με τίτλο "Hoodoo" (2010) καθώς και υπέροχο το folk-rock κομμάτι “Quinn the Eskimo” ( Bob Dylan, Manfred Mann) ενώ εντελώς άστοχες ήταν οι επιλογές των “Tie Your Mother Down” (Queen) και “Whole Lotta Love” (Led Zeppelin),.
Τέλος το άλμπουμ κλείνει με την επανεκτέλεση του “Back Seat Rock'n Roll”  ενός δικού τους κομματιού που βρίσκεται στο άλμπουμ “Metal Rendez-vous” (1980).

Φώτης Μελέτης