Συγκροτήματα και δισκογραφίες που στην  Ελλάδα μας ή έρχονταν καθυστερημένα και πολλές φορές κόστιζαν μία περιουσία για να αγοράσει κανείς (ένεκα συναλλάγματος) ή δεν έρχονταν ποτέ, ο καλός πατέρας φρόντιζε ή να στέλνει ως δώρο στον γιόκα του ή να φέρνει στις καλοκαιρινές του διακοπές. Έτσι είχα την ευτυχία να συνδεθώ με τη "μελωδικομάνα" Σουηδία και γενικότερα με το σκανδιναβικό μελωδικό μουσικό γίγνεσθαι και να γνωρίσω "εξ απαλών ονύχων" τεράστιες μπάντες και μουσικούς, όπως οι Europe, ο Malmsteen αλλά και η αγαπημένη μου μπάντα, με την οποία θα ασχοληθούμε στην συγκεκριμένη μας παρουσίαση.
"Scratch and Bite" λέγονταν ο δίσκος και η μπάντα που μου πήρε τα μυαλά σαρωτικά και άμεσα ήταν η Treat, ειδικά με μία τραγουδάρα που ακόμη και σήμερα μετά από τόσες δεκαετίες τραγουδώ και μου αλλάζει η διάθεση, το "Get You on the Run".
Το καλοκαιρινό δώρο μου, το "The Pleasure Principle" ήταν η δεύτερη προσπάθεια της μπάντας που είχε την ατυχία να προσκρούσει στο "Κολοσσαίο" που λέγονταν "The Final Countdown" των  "γιγάντων" Europe. Φυσικά, ο καλός μου πατέρας με το εξασκημένο μουσικό αυτί του φρόντισε να μου φέρει και τους δύο δίσκους, όμως εγώ συνεπάρθηκα από τα  "Love Stroke", "Rev It Up", το εξαίσιο "Strike Without A Warning" και τα πλούσια πλήκτρα που πλημμύριζαν το δίσκο. Εννοείται πως λάτρεψα και το μεθυστικό "The Final Countdown", που την επόμενη χρονιά έγινε ο "εθνικός μας ύμνος" λόγω της κατάκτησης, τελικά, του Ευρωπαϊκού κυπέλλου μπάσκετ.
Μπορεί να ακολούθησαν δύο δισκάρες "Dreamhunter" (1987) και το "Organized Crime" (1989) αλλά ενδιάμεσα τους αποθέωσα ως φοιτητής πλέον στο  Monsters of Rock στα 1988 που άνοιξαν το "μουσικό δρώμενο" και έπαιξαν ύμνους, όπως τα "Sole Survivor, "Get You on the Run", "The Winner", "World of Promises", "Outlaw", "You're the One I Want", "Dancin' on the Edge". Γιατί σας κουράζω με αναμνήσεις εφηβικές; Γιατί την ίδια ανατριχίλα αισθάνθηκα το βράδυ της 23^ης του Απρίλη όταν στο Live Club, Trezzo sull'Adda, της Ιταλίας (Μιλάνο) και συγκεκριμένα στο Frontiers Rock Festival 2016, ακούγοντας τους ίδιους ύμνους και αρκετούς ακόμη δοσμένους από την μπάντα που λατρεύω.
 
Βέβαια με 14 τραγούδια νομίζω πως κανείς δεν έμεινε ευχαριστημένος, ειδικά εμείς οι παλιότεροι οπαδοί, αλλά πιστεύω ότι με την προσθήκη του βιρτουόζου Jona Tee των  H.E.A.T. στα πλήκτρα οι συνθέσεις παλιές και καινούργιες έλαμψαν. "Μουσικά διαμάντια" όπως τα:  "World Of Promises", "Get You On The Run" και το  "Ready For The Taking" ακούγονται εντυπωσιακά μετά από τρεις δεκαετίες!
 
Εντυπωσιακή και η παρουσία όλων των μελών της μπάντας με μπροστάρη τον τραγουδιστή  Robert Ernlund να ξεσηκώνει το πλήθος, να παροτρύνει διαρκώς το κοινό να τραγουδά μαζί με την μπάντα και με χιουμοριστικό τρόπο να προλογίζει τα τραγούδια.
 
Αναλυτικά και το σετ λίστ’ καθώς ήταν σε περιοδεία για την προώθηση του δίσκου "Ghost of Graceland", είναι φυσικό οι Treat να παρουσιάσουν πέντε συνθέσεις από τον ομώνυμο δίσκο: το ομώνυμο τραγούδι στην έναρξη, καθώς και τα  "Better The Devil You Know", "Non Stop Madness", "Do Your Own Stunts" και το "Endangered".
Από το άλμπουμ  "Coup De Grace" τα: "We Own The Night", 'Papertiger" και το  "Roar", ενώ στο encore παρουσίασαν το μοναδικό  "Skies Of Mongolia". Φυσικά δεν έλειψαν και τα  singles: από τα 1985 το  "Get You On The Run" (Scratch & Bite), από το 1987 το  "World Of Promises" (Dreamhunter) το δεύτερο  encore και από το  1989 τα  "Ready For The Taking", "Conspiracy", και το  "Gimme One More Night" (Organized Crime).
Εξαιρετικές αναμνήσεις για τους παλιότερους οπαδούς και συνάμα "μαθήματα" μελωδικότατου ροκ για τους νεότερους!Μοναδική ένσταση: περισσότερη προσοχή στον φωτισμό της βιντεοσκόπησης!!
Αξίζει να το έχετε για άμεση χρήση στη δισκοθήκη σας!

Αστέρης Γρηγορίου