Doro: "Forever Warriors, Forever United"

02/09/2018

Κατηγορία: Κριτικές

3474

Εξαιρετική παρουσία της μεταλλικής κοινότητας για 35 χρόνια, νομίζω πως δίκαια η 54χρονη πλέον Doro Pesch, χαρακτηρίστηκε η Βασίλισσα του Heavy Metal και το τελευταίο διπλό δημιούργημα της το αποδεικνύει με πολλούς τρόπους.

 

Το "Forever Warriors, Forever United" που είναι η δέκατη τρίτη προσωπική κυκλοφορία της,  μπορεί να μη διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας αλλά σίγουρα είναι μία πολύ καλή ξεχωριστή δημιουργία. Από τη μοναδική βραδιά τον Δεκέμβρη του 2003 που την αποθεώσαμε ζωντανά στο Gagarin 205 έχουν περάσει περίπου 15 χρόνια: Όμως ο ζήλος και το πάθος της για μουσική παραμένουν ασίγαστα.
Σε αυτήν την κυκλοφορία βρίσκουμε την Doro γεμάτη έμπνευση και καθώς ήθελε να αφιερώσει και μέρος της δημιουργίας της στις προσωπικές της απώλειες, αφενός του πατέρα της και αφετέρου στον αγαπημένο φίλο της και μουσικό μέντορα, Lemmy Kilmister των Motorhead, να χωρίζει την έμπνευση της και να παρουσιάζει για πρώτη φορά στην καριέρα της διπλό δίσκο: ένα με υμνικά δημιουργήματα Heavy Metal και τον άλλο με  σαγηνευτικά, μελωδικά μουσικά διακευάσματα και όχι μόνο…
 
Ο πρώτος δίσκος (FOREVER WARRIORS), ξεκινά με το single "All For Metal" που σε ισόποσες δόσεις  hard rock και  metal  παραπέμπει σε άλλες ηρωικές εποχές τύπου "All We Are". Στα ευρηματικά μουσικά ριφάκια που διατρέχουν την σύνθεση υπάρχουν παραπομπές στους μάστορες της arena rock αίσθησης όπως οι Judas Priest και Guns ‘n’ Roses, ενώ οι μουσικοί προσκεκλημένοι όπως οι  Mille Petrozza (Kreator), Chuck Billy (Testament), Sabaton καθώς και ο Warrel Dane (Nevermore) συμβάλλουν σε αυτό. Ο ήχος δένει με τις μπομπάτες βαρύγδουπες μπασογραμμές του Nick Douglas και ο κλασικός ήχος της Pesch και της μπάντας της είναι παρών.
Με το "Bastardos", έχουμε ένα παλιομοδίτικο τραγούδι που παραπέμπει με την εναρκτήρια μουσική φράση του στο "Breaking the Law"(διόλου άσχημο…).
 
Στο "If I Cant Have You, No One Will" υπάρχει η σύμπραξη που ίσως χαλάσει τα αυτιά αρκετών καθώς η  Doro  συμπράτει φωνητικά με τον Johan Hegg των  Amon Amarth σε ανταπόδοση της φιλοξενίας της στο δίσκο τους όπου ερμηνεύει εξαιρετικά το  το "A Dream That Cannot Be".
Δυστυχώς όμως ενώ τα δικά της αιθέρια μεταλικά φωνητικά μπλέκονται με τα brutal φωνητικά του Hegg που βάζει την θηριώδη φωνητική του και ψιλοδιαστρέφει (για να το θέσω ευγενικά) το τραγούδι.
Το "Soldier of Metal" είναι ένα τραγούδι δραματικό και αργό στην μουσική εξέλιξη του παρουσιάζοντας μία ηπιότερη φωνητική εκδοχή της Pesch. Στην μεγαλοπρέπεια της σύνθεσης συμβάλλουν και τα συμφωνικά στοιχεία που την επενδύουν θυμίζοντας Led Zeppelin.
Το "Turn it Up" αντίθετα είναι καθαρόαιμο ροκάδικο άσμα! Συνδυάζει ξεκάθαρο ροκάδικο  Metal στο ύφος των μοντέρνων κυκλοφοριών του Alice Cooper, γεμάτο από μουσικές φρασούλες που παραπέμπουν και στα  '70ς. Ωραιότατο και πανέμορφο το κιθαριστικό σολάρισμα.
Με το "Blood, Sweat and RocknRoll", γευόμαστε ηχητικά τραγούδι με έντονο το βρώμικο, ανελέητο σφυροκόπημα στο ύφος ενός αλά  Hollywood rock που ανυπομονώ να το ακούσω ζωντανά καθώς έχει όλα τα στοιχεία για να γίνει ύμνος συναυλιακός! Στις κιθάρες του δίνουν και καταλαβαίνει οι  Luca Princiotta και Bas Maas. Προσωπικά λατρεμένο.
Με το "Dont Break my Heart Again" δεν μπορώ παρά να αποθεώσω τον τρισμέγιστο (και πολλά άλλαDavid Coverdale που με τους "γιγαντιαιοκολοσιαίους" Whitesnake  πρωτοπαρουσίασαν τον ύμνο αυτόν αλλά συνάμα να επικροτήσω και την λαμπρή προσπάθεια διασκευής  από την Doro που το παρουσιάζει σε ύφος '80ς με πλούσιες κιθάρες και δραματικό  heavy rock ύφος φέρνοντας στο μυαλό μας εικόνες  κλασικών ταινιών της ίδιας περιόδου.
Με την απαλότητα ενός πιάνου και τα πλουστευμένα κι όχι περίτεχνα φωνητικά της Pesch ακούμε το  "Loves Gone to Hell", ένα αισθηματικό τραγούδι…Σε αντίθεση με το "Freunde Furs Leben", που ξενίζει αρκετά καθώς η καλλιτέχνιδα προτίμισε να το ερμηνεύσει στη μητρική γλώσσα της. Ωραιότατα ριφ αλλά μέχρι εκεί…
 Ο πρώτος δίσκος ολοκληρώνεται με τον κλασικότροπο Metal ύμνο "Backstage to Heaven". Μεγαλοπρεπές και πιασάρικο με βαρβάτες μπασογραμμές, κιθαριστικές περίτεχνες περιπλανήσεις και ένα απόλυτα ταιριαστό σαξόφωνο να δένει ένα από τα καλύτερα τραγούδια της συγκεκριμένης κυκλοφορίας.
Στον δεύτερο δίσκο "Forever United" που ανοίγει δυναμικά με το "Resistance" ακούμε τα δυναμικά φωνητικά της Doro σήμα κατετεθέν της και ιδιαίτερα με την γαλλική προφορά της στην επωδό  "Resistance". Επαναστατικόκαι εμπνευσμένο επενδυμένο με το ογκώδες drumming του παλιόφιλου Johnny Dee.
Το "Lift me Up" είναι ένα απαλό, νοσταλγικό, δραματικό αλλά αγαπησιάρικο τραγούδι με πιάνο και κιθάρες. Βαθύτατα αισθηματικό και έχει τους λόγους της…
Στο καθοδηγούμενο  από μπάσο "Heartbroken", ακούμε μερικά από τα καλύτερα κιθαριστικά σόλος των δίσκων. Το "It Cuts so Deep" θυμίζει αρκετά  Cherie Currie από τις δουλειές της με τις  The Runaways.
"Love is a Sin" ανεβάζει και πάλι τον μουσικό πήχη θυμίζοντας κλασική Pesch από τα 80ς και το rocking Metal της που αγαπήσαμε και αγαπάμε.
Στο έντονα δραματικό  "Living Life to the Fullest" αποτίει φόρο τιμής στον αγαπημένο φίλο της Lemmy Kilmister.
Πλούσιες  κιθαριστικές φρασούλες με ένα κύριο σόλο στο μέσο της σύνθεσης με συνοδεία πιάνου απογειώνουν την σύνθεση. Το "1.000 Years" απαλό και ανακλαστικά καλλιτεχνικό ενώ το "Fight Through the Fire" ιδιαίτερα  εσωστρεφές και  heavy, καθοδηγείται και πάλι από τις ογκώδεις μπσογραμμές του Douglas.
Μία διασκευή των Motorhead, το "Lost in the Ozone" και συγκεκριμένα από τον υποτιμημένο δίσκο τους του 1993 το "Bastards", ιδιαίτερα δυναμικό συμπληρώνει την αφιερωματική αγαπητική προφορά της Doro  στον Kilmister.
Με τρεις  ιδιαίτερες και μοναδικές διασκευές/συνθέσεις  κλείνει και ο έξτρα δεύτερος δίσκος: το "Caruso" (Lucio Dalla) που ερμηνεύεται αξιοπρεπέστατα με μία ιδιαίτερα χαριτωμένη γερμανική προφορά ιταλικών…
Το "Tra Como E Coriovallum" είναι μία ορχηστρική, νοσταλγική και ταξιδιάρικη σύνθεση!
Το "Metal Is My Alcohol" μία κλασική Doro θορυβώδης, βαβουριάρικη σύνθεση που παραπέμπει στα τέλη των 80ς που μεγαλουργούσε με τους Warlock.
Συζητώντας με φίλους  αφοσιωμένους  οπαδούς της καλλιτέχνιδος, όπως και ο υπογράφων, καταλήξαμε πως κανείς δεν περιμένει επανάληψη των υπέροχων δημιουργημάτων της δεκαετίας του '90ς αλλά σίγουρα η δημιουργικότητα και το πάθος της για τη μουσική παραμένουν ασίγαστα.
Μόνο μία κουβέντα βγαίνει από το στόμα μας μέχρι την στιγμή που θα την συναντήσουμε σε συναυλία στην Κολωνία της Γερμανίας στις 30 Νοεμβρίου:
Be loud and be proud Doro!

Νότης "Soldier Of Metal" Γκιλλανίδης



// Old Time Rock

// Live Favorites