Επίσης, ο παραγωγός και ντράμερ του δίσκου Jonathan Mover περιόδευσε με τον "πολύ" Alice Cooper στα πρώιμα  '90ς, έπαιξε στο ντεμπούτο των δεξιοτεχνών GTR καθώς και με τους  Max Bacon, Aretha Franklin και τον βιρτουόζο Joe Satriani. Πρέπει  όμως να κάνω ιδιαίτερη μνεία για τον "κύριο  χρυσές φωνητικές χορδές" Robbie LaBlanc (Fury, Find Me και  Blanc Faces), έναν από τους σπουδαιότερους τραγουδιστές/ερμηνευτές του μελωδικού ιδιώματος.
Η "καρδιά" της μπάντας δεν είναι άλλος από τον βιρτουόζο Alan Friedman που δημιούργησε το σχήμα και συνέθεσε τις πρώιμες συνθέσεις πίσω στα 2011. Ένας δίσκος που με ενθουσίασε καθώς παραπέμπει στα  '80ς. Δεν είναι απλά το AOR, που έχουμε συνηθίσει αλλά περιλαμβάνει και κάμει αναφορές σε ισόποσες δοσολογίες  από ευθύ rock, AOR, Westcoast  και όλα αυτά με σπουδαία μουσικότητα των μελών του σχήματος.
Το εναρκτήριο άσμα είναι το "Sari", μία σύνθεση που παραπέμπει στα μουσικά "μονοπάτια" του Westcoast. Το "Never Giving Up" μία  funky δημιουργία  που εντυπώνεται αμέσως στα "αυλάκια" της μνήμης και σε παρακινεί να το σιγοτραγουδήσεις.
Μία έντεχνη πολύ σύνθεση  σε ακουστικό westcoast ύφος το "When I Think Of You" αποκτά ιδιαίτερη παρουσία με μία εκ βαθέων ερμηνεία του υπέρτατου  LaBlanc.
"Justin Thyme" ονομάζεται το 6λεπτο καλλιτέχνημα, με μικρολεπτομέρειες που το απογειώνουν  και το καθιστούν με την συνδρομή του Di Cola απλά αριστούργημα!
Τα "Lost In Time" και "Tomorrow Never Knows", είναι δύο εκπληκτικές, πιασάρικες δημιουργίες  με τον  Robbie LaBlanc να δίνει τον καλύτερο εαυτό του όπως και στο "αλά"  Toto "Just In Time".
Ακόμη και οι  jazz ορχηστρικές  συνθέσεις θα σας εντυπωσιάσουν με τις εναλλαγές πιάνου και κιθάρας με άλλα λόγια οι μουσικές "αγχιμαχίες"  Vince DiCola και Alan Friedman : παράδειγμα το "URanus MYanus".
Το "T.N.K." που ολοκληρώνει τον δίσκο βρίσκει την μπάντα να μιμείται εξαιρετικά τους Beatles και την πανέμορφη σύνθεση τους "Tomorrow Never Knows". Ψυχεδέλεια, πληθώρα πλήκτρων και στιβαρός ρυθμός.
Ο δίσκος των Cannonballz συνίσταται για τους οπαδούς και όχι μόνο, των Toto, Chicago, του  Robbie LaBlanc ιδιαίτερα  αλλά και για τους λάτρεις του σοφιστικέ AOR (ο Σπύρος Γ. ακούει;;).
Θα το λατρέψετε στα σίγουρα!

Νότης "Lost In Time" Γκιλλανίδης