// Rocktime Groups

Firehouse: Φλογισμένες hard rock μελωδίες

// To Be A Rock And Not To Roll

George Thorogood: “B-B-B-Bad. Bad To The Bone”

// Golden Years

Led Zeppelin: "The Song Remains The Same"

Αρχική » Κριτικές

Ronnie Atkins: "One Shot"

20/02/2021

Κατηγορία: Κριτικές

2610

"Για να είμαι ειλικρινής, αρχικά δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω ένα σόλο άλμπουμ για να ξεκινήσω, αλλά για διάφορους λόγους και ιδιαίτερα λόγω της προσωπική μου κατάσταση υγείας, αποφάσισα τελικά να το κάνω".

Αυτά δήλωνε ο τραγουδιστής των Pretty Maids, Ronnie Atkins σχετικά με το γεγονός ότι θα κυκλοφορήσει το πρώτο του σόλο άλμπουμ ενώ παράλληλα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τον καρκίνο.

"Γύρω στο Πάσχα 2020 και μόλις έξι εβδομάδες αφότου μου είπαν ότι όλα φαινόταν πολύ θετικά για την υγεία μου, δυστυχώς διαγνώστηκα με καρκίνο του σταδίου 4 και μου είπαν ότι ήταν ανίατο, κάτι που ήταν καταστροφικό για μένα. Περιττό να πω, αυτό ήταν μια συνολική αλλαγή παιχνιδιού και μπήκα σε μια κατάσταση πανικού. Αλλά όταν συνειδητοποίησα αργότερα την κατάσταση όταν ηρέμησα, υπήρχαν δύο τρόποι για να προσεγγίσω την κατάσταση. Θα μπορούσα να καθίσω, να αποδεχτώ τα γεγονότα και να αισθανθώ οίκτο για τον εαυτό μου ή θα μπορούσα να σηκώσω τον εαυτό μου, να θέσω κάποιους στόχους, να συνεχίσω τα όνειρά μου και να συνεχίσω να ζω! Και με φανταστική υποστήριξη από την οικογένεια και τους αληθινούς φίλους μου, αποφάσισα να συνεχίσω τα όνειρα μου!

Αυτή η γενναία στάση του R. Atkins είναι δίδαγμα για όσους μιζεριάζουν με την ζωή τους ενώ ο ίδιος αποφάσισε να μην τον λυγίσει η αρρώστια του και με την τεράστια συμβολή του συνεργάτη του από τους Pretty Maids και παραγωγού Chris Laney να κυκλοφορήσουν το "One Shot".

Το άλμπουμ ξεκινά με το υπέροχο "Real", με τον Atkins να δημιουργεί με την φωνή του, μία μοναδική μελωδική ατμόσφαιρα. Ακολουθεί το "Scorpio" που έχει ακόμη πιο σύγχρονο ύφος έχοντας ιδέες από Linkin Park με τα τύμπανα του Allan Sørensen να μεγαλουργούν ενώ το ομότιτλο "One Shot", είναι μία πανέμορφη μπαλάντα με την φωνή του Atkins να σκορπίζει ανατριχίλες ειδικά στο ρεφρέν.

Ακολουθούν το μέτριο "Subjugated" και το "Frequency Of Love" στο οποίο κυριαρχούν τα πλήκτρα με ρεφρέν και κιθαριστικό σόλο, να κερδίζουν τις εντυπώσεις.

Το "Before The Rise Of An Empire" διαθέτει πιο μελωδικό hard rock χαρακτήρα, ενώ το κομμάτι ξεχωρίζει για την πλούσια ενορχήστρωση του όπου αναδεικνύεται το ταλέντο του Chris Laney στη συνέχεια απολαμβάνουμε την σαγηνευτική μπαλάντα "Miles Away".

Το "Picture Yourself" είναι από τις κορυφαίες συνθέσεις του άλμπουμ και συνεχίζει τον αστείρευτο μελωδικό οίστρο που διαθέτουν σχεδόν όλες οι συνθέσεις του δίσκου ενώ στο "I Prophesize" οι κιθάρες ανεβάζουν τις εντάσεις με το ρεφρέν να απογειώνει ακόμη περισσότερο την εν λόγω σύνθεση.

Το άλμπουμ κλείνει με το "One By One" σε '80s διάθεση και το "When Dreams Are Not Enough" σε πιο χαλαρό ύφος.
Επίσης οφείλουμε να επισημάνουμε την καθοριστική κιθαριστική συμβολή των εξαιρετικών Pontus Norgren (Poodles), Kee Marcello (Europe), Olliver Hartmann (Avantasia) και John Berg (Paralydium) στα σόλα των συνθέσεων του άλμπουμ.

Τέλος με το "One Shot" ο χαρισματικός ερμηνευτής των Pretty Maids, καταθέτει την ψυχή του, τα συναισθήματα του, τις αγωνίες του, τα όνειρα του απέναντι σε μία αρρώστια που καθημερινά τον πολεμά και τον θέλει ηττημένο και παραιτημένο από τα πάντα.

Προσωπικά για εμένα, ο Ronnie Atkins δεν κυκλοφόρησε απλά ένα υπέροχο άλμπουμ αλλά με τα τραγούδια και τους συνεργάτες του, έκαναν την πιο όμορφη πράξη αντίστασης απέναντι στην σκιά του θανάτου.
Μία εξαιρετική κυκλοφορία από έναν σπουδαίο ερμηνευτή.

Φώτης Μελέτης