Το συγκρότημα, το οποίο ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2019, αποτελεί το "τέκνο"  της δημιουργικής συνεργασίας του μπασίστα και  πληκτρά Strutter, του κιθαρίστα Nash G. και της τραγουδίστριας Tanja Härkönen.
Η μουσική ταπετσαρία των Silvernite άρχισε να "υφαίνεται" με την κυκλοφορία του ντεμπούτου EP τους, "So it Began", τον Νοέμβριο του 2019. Αυτό το ηχητικό ταξίδι συγκέντρωσε εξαιρετικές κριτικές, αιχμαλωτίζοντας τις καρδιές των θαυμαστών σε όλο τον κόσμο και καθιέρωσαν  τους  Silvernite ως μια ανερχόμενη δύναμη στη μελωδική μουσική σκηνή.
Ο ντράμερ Minaki εντάχθηκε στις τάξεις, προσθέτοντας όγκο στον ευφάνταστο μελωδικά,  ήχο τους.  Το 2021, οι Silvernite χάραξαν το όνομά τους, πλέον, στα αστέρια με την κυκλοφορία του ομώνυμου πλήρους άλμπουμ τους από την Valve Studio Records. Πρωτοπορώντας στη συγχώνευση της μελωδικής ροκ και synthwave, το άλμπουμ "εκτόξευσε" τους Silvernite σε νέα ύψη, επιδεικνύοντας την ανδρεία τους στη δημιουργία ενός πανώριου ηχητικού περιδέραιου  που στολίζει και ευφραίνει τα αυτιά και την ψυχή των ειδημόνων, ειδικά, ακροατών.
Και καθώς το κοσμικό ταξίδι συνεχίζεται, το 2024 έχουμε  το  νέο κεφάλαιο για τους Silvernite.
Η τραγουδίστρια Tanja έδωσε τη σκυτάλη στην ταλαντούχα ερμηνεύτρια(και ήδη πολύ γνωστή στους επαΐοντες του μελωδικού χώρου) Μαριάντζελα Αραπογλίδου και το συγκρότημα ξεκίνησε ακόμη ένα ταξίδι δημιουργίας. Το παρουσιαζόμενο άλμπουμ τους, που κυκλοφόρησε από την Lions Pride Music, υπόσχεται και  είναι μια ηχητική περιπέτεια που θα ξεπεράσει τα όρια της μουσικής σας εξερεύνησης. Ένα κοινό πάθος για την επιστημονική φαντασία, τα κόμικς, τα κινούμενα σχέδια και τις ταινίες. Αυτή η συλλογική αγάπη εμποτίζει τη μουσική τους με ένα μοναδικό μείγμα νοσταλγίας και φουτουρισμού, δημιουργώντας μια εμπειρία που αντηχεί και οδηγεί τους θαυμαστές της μπάντας(όπως και εγώ…)  σε άλλο επίπεδο.
Αν αγαπάτε τους ήχους των συνθεσάιζερ και τις γυναικείες φωνές γεμάτες μελωδίες και ρεφρέν χορωδιακά, φρέσκες, αναζωογονητικές αρμονίες, ιδανικές για αυτό το καλοκαίρι, και όχι μόνο, και βουτηγμένες στις μελωδικές  νότες, μην χάσετε το retro παιχνίδι  αυτών των τραγουδιών.
Η φωνή της Mari μου θυμίζει μια μίξη Issa Oversveen και Valerie Dore (θυμάται κανείς από τα 80ς;;). Ακολουθούν τα συνθεσάιζερ, τα οποία χρησιμοποιούνται εκτενέστατα και πληθωρικά και έτσι αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού πίσω στο χρόνο στην υπέροχη μίξη Italo Pop and Synthy wave των '80s. Οι κιθάρες δεν είναι τόσο κυρίαρχες όσο σε άλλες ροκ μπάντες, αλλά εξακολουθούν να έχουν αρκετό μερίδιο δεξιοτεχνίας για να ανήκουν στο μελωδικό ροκ.
Το μπάσο συναρμόζει άψογα  και τα ντραμς ακούγονται επίσης ευχάριστα και ως σαν drum machine και ως ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Το "The Dawn" είναι μια φουτουριστική εισαγωγή που οδηγεί αμέσως στον ροκάδικο ύμνο  "Angels Eyes" που αποπνέει μια ιδιαίτερη γοητεία. Το "Show Me The Way" είναι εντυπωσιακό με διακριτικά μέρη κιθάρας και συνθετικούς ήχους όπως το κύμα Italo Pop στη δεκαετία του '80, το "Lost City" συνδυάζει ήχους synthywave φουτουριστικούς  με κιθάρες και δυνατά φωνητικά, ένα πρελούδιο όπου η φωνή δεν θέλει να κάνει θόρυβο, τραγουδώντας σχεδόν ψιθυριστά  και αφήνοντας το προβάδισμα σε όλη τη μουσικότητα, δίνοντας έτσι τη θέση του σε ένα οργανικό δημιούργημα,   όπου θα σε κάνει να ταξιδέψεις μέσα από την ιστορία του με ένα μαγικό σαξόφωνο, το "Last Stand", ένα ορχηστρικό κομμάτι που συνδυάζει πανέμορφα με συνθεσάιζερ και σαξόφωνο, θυμίζει έντονα τη μεγάλη επιτυχία της ντισκοτέκ της δεκαετίας του '80 "Voodoo Dance" των STAGE, ενώ το "Come N' Love Me", που ακολουθεί,  περνάει έντονα το στοιχείο που θέλουμε να παρτάρουμε ξέφρενα.
 Το "Boarding" είναι η δεύτερη σύνθεση  όπου ξεχωρίζουν δεξιοτεχνικά οι κιθάρες, μια άλλη εντελώς οργανική και πιο προσανατολισμένη στο ρετρό κύμα, όπου η κύρια κιθάρα και τα συνθεσάιζερ παίρνουν το επίκεντρο, προσφέροντας μας μια "μάχη" γεμάτη κλίμακες και μελωδίες. το "Tafusam’s Rage" είναι το οργανικό κομμάτι όπου  το synthy είναι ξεκάθαρα ο βασικός πρωταγωνιστής, και μας αρέσει πολύ. Σαφώς πιο πειραματικό και βιομηχανικό και όπως δηλώνει και το όνομά του, η οργή είναι αισθητή στη σύνθεσή του.
Το "Yellow River" ξεκινά πολύ ηλεκτρονικά μέχρι να μπουν οι κιθάρες και να φέρουν τα πάντα στο μελωδικό ροκ, το "Road To Eternity" είναι ένα άλλο οργανικό υβρίδιο συνθετικών και ηλεκτρικών κιθάρων, πιο κλασικό σε στυλ και περισσότερο AOR, ένα πιο οργανικό κομμάτι με μερικά πανταχού παρόντα πλήκτρα και πάλι το σαξόφωνο που μας δίνει μια ανάσα φρεσκάδας.
Tο "Free Now" είναι ένα τραγούδι που αστράφτει με δράμα και έχει κάτι μπαλαντοειδές, υπέροχο για το κλείσιμο του δίσκου.
Το συγκρότημα μας ταξιδεύει πραγματικά στο χρόνο και σε διαφορετικούς τύπους ήχων, μια απόλαυση για νοσταλγούς της δεκαετίας του '80, οι ήχοι του συνθεσάιζερ φέρνουν πάντοτε ευχάριστες  αναμνήσεις, διασταυρώνοντας  επιδέξια ηλεκτρικές κιθάρες με  μια δυνατή γυναικεία φωνή.
Το ύφος είναι εύκολο να περιγραφεί με λέξεις, ένα είδος μελωδικού ροκ στην έκδοση του "πλήκτρα παντού", της μουσικής εισαγωγής λατρεμένων  τηλεοπτικών σειρών όπως οι Knight Rider, Airwolf, Miami Vice και Magnum. Και αυτό συνοδεύεται από το απλό riff της ηλεκτρικής κιθάρας της δεκαετίας του '80 όπως οι BON JOVI, BONFIRE, DOKKEN, οι πιο σκληροί TOTO και όλοι οι ήρωες της κιθάρας της εποχής.
Μία πραγματικά ενδιαφέρουσα δημιουργία  που αξίζει να ακούσετε. Για όλους όσους λάτρεψαν πειραματισμούς με ντίσκο, Pop και Hard Rock, οι SILVERNITE δοκιμάζουν  αν μπορείτε να ανταπεξέλθετε στο ανεξέλεγκτο (αλλά λατρεμένο)  συνθεσάιζερ.
Η χρήση του σαξόφωνου κάνει τα πράγματα πολύ πιο ενδιαφέροντα σίγουρα.

Νότης "Show Me The Way" Γκιλλανίδης