Έχοντας επίσης συν-γράψει μουσική για τους Cheap Trick, Sammy Haga, 38 Special και REO Speedwagon παράλληλα με τη δική του σόλο καριέρα αλλά και την  ανυπέρβλητη δημιουργία  των Pride Of Lions και διάφορα άλλα παράλληλα μουσικά σχήματα, υπήρξε παραγωγικός καθόλη  τη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του.
Έχοντας ξεκινήσει το σχήμα των World Stage πριν από περισσότερα από είκοσι χρόνια, υπηρέτησε με συνέπεια την άποψη  του, ότι η μουσική και πνευματική συνεργασία μεγάλων καλλιτεχνών και φίλων θα μπορούσε να είναι ξεχωριστή. Έχοντας δουλέψει με ένα ευρύ φάσμα προσωπικοτήτων της ροκ όλα αυτά τα χρόνια, η ιδέα πίσω από το "Roots and Shoots" είναι για να παρουσιάσει τραγούδια που περιλαμβάνουν έναν συνδυασμό τόσο κλασικών όσο και αναδυόμενων εξαιρετικών φωνητικών ερμηνευτών.
Το "Roots and Shoots Volume Two" ακολουθεί το πρώτο άλμπουμ που κυκλοφόρησε νωρίτερα φέτος και ανοίγει με την σύνθεση πολλών οκτανίων "American Dreamer" με τον Dave Mikulskis, έναν τραγουδιστή σε μία μπάντα διασκευών  της δεκαετίας του 1980 που ονομάζεται Hi-Infidelity – ένα όνομα που θα προκαλέσει ρίγη συγκίνησης και λατρείας  στους θαυμαστές του AOR. Στιχουργικά, το "American Dreamer" δεν αφορά τα βαθιά, εννοιολογικά μηνύματα.
Το "American Dreamer", με τον καθοριστικό του τίτλο, περιλαμβάνει όλες τις φιλοδοξίες και τις ανάγκες ενός λάτρη του AOR. Αυτό το ζωτικό και αιώνιο πνεύμα των Bickler, Jamison και Perry αντηχεί εντυπωσιακά στην επιβλητική φωνή του Dave Mikulskis.
Η φωνή ενός άλλου βετεράνους  από τους ήρωές μας, του Mike Reno (Loverboy), ακούγεται σαν ευλογημένη δόξα στο single "Your own hero". Ο Jim Peterik συμβάλλει με  τη βαθιά χροιά της φωνή του χωρίς υπερβολικές φανφάρες, αλλά είναι τέλειος ως φωνητικός οδηγός για όλα τα τραγούδια του.
Οι δυο τους  συνδυάζονται σε ένα κομμάτι που, σε όλη την σύνθεση, βασίζεται σε μια πιο bluesy προσέγγιση. Ο Peterik μάς δείχνει ότι τα ενδιαφέροντα σόλο κιθάρας δεν χρειάζεται να παίζονται σε ταχύτητες γρήγορες και εδώ ξεχωρίζει το κομμάτι με προσεγμένες διακοσμήσεις που εξυπηρετούν αντί να κυριαρχούν στο τραγούδι.
Ο Mukulskis και ο Peterik εναλλάσσονται τα κύρια φωνητικά και η φωνή στο "Stronger Than You Know" είναι μακράν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι. Η σύνθεση είναι ένα κομβικό σημείο στο οποίο ο Peterik μας δίνει ένα από τα συναρπαστικά, λυρικά μαθήματα ζωής του. Αυτά μερικές φορές εμφανίζονται περισσότερο ως διάλεξη, και καθώς προχωράμε, το μήνυμα γίνεται όλο και πιο κυρίαρχο. Η μουσική συνοδεία είναι ήρεμη, χωρίς να υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά αυτό είναι αναμφίβολα σκόπιμα για να επιτρέψει στους ακροατές να επικεντρωθούν στη φωνή και τους στίχους, οι οποίοι, όπως μερικά τραγούδια στο άλμπουμ, επικεντρώνονται στην εσωτερική αντοχή και αποφασιστικότητα.
Η ενδιαφέρουσα φωνητική φινέτσα του Mikulskis είναι ο κύριος πρωταγωνιστής και μοιράζεται μεταξύ Chalfant και Perry, χτίζοντας ένα ένδοξο μουσικό "όλον".
Αλλά για έναν συμπαγή Maestro έχουμε τον Toby Hitchcock και την υπέροχη φωνή του στην υπερμπαλάντα "All that's mine to give", όπου τα χέρια υψώνονται στον ουρανό και τα όργανα χορεύουν υπό τον ήχο ενός τραγουδιστή που είναι και αυτός ήδη μια ζωντανή ιστορία του μελωδικού Rock.
Η  αναμφισβήτητη ποιότητα της φωνής του Toby, απογειώνει την σύνθεση και  λειτουργεί τόσο καλά όσο και το υπόλοιπο υλικό του άλμπουμ.
Αυτό που αναδεικνύεται επίσης εξαιρετικά, είναι το "Been To The Mountain" (με τον υπέρτατο Jason Scheff των Chicago) - αν και δεν είναι επιστροφή στον ταχύτερο ρυθμό του "American Dreamer" – που  εξισορροπεί αποτελεσματικά τη μελωδία και τη δύναμή του με τα ξεσηκωτικά διαλείμματα κιθάρας και πανέμορφο σόλο από τον Peterik.
Ο Toby Hitchcock επιστρέφει –με μεγαλύτερη ένταση  αυτή τη φορά– στο "Forever Endeavour", όπου τα synths παίρνουν πιο σημαντικό ρόλο στην σύνθεση. Στιχουργικά, τα "Stronger Than You Know", το "All That’s Mine To Give" και το "Forever Endeavor" καλύπτουν όλα παρόμοια θέματα. Το "Forever Endeavour" ξεκινά με κύριες φωνές που εξισώνονται σε χαμηλό και μεσαίο από τον ειδικό σε παρόμοιες καταστάσεις Peterik, ο ώριμος πλέον Hitchcock παρέχει την ευκρίνεια, τη φωτεινότητα και την αντίθεση με την ακρίβεια που ασκείται στις κοινές κινήσεις δύο λιονταριών περήφανων για τον συγχρονισμό και τη δύναμή της σύνθεσης.
Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον τραγούδι  είναι το "Rise Again" με τον Kevin Farris, ο οποίος φαίνεται να απολαμβάνει απόλυτα την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Peterik.
Οι παλιόφιλοι και το πρώτο συγκρότημα του Peterik, "The Ides of March", των οποίων είναι ακόμη μέλος, παράγει μια από τις πιο διασκεδαστικές και ενδιαφέρουσες συνθέσεις: το "We Can Fly". Με μια αντανακλαστική απόδοση από country/jazz rock, φέρνει κάτι εντελώς διαφορετικό στο "Roots and Shoots Volume Two", το οποίο μέχρι στιγμής είναι αναζωογονητικά ευπρόσδεκτο. Ακούγεται ένα τραγούδι με ψυχή, 100% νοσταλγικό, ενημερωμένο, εκπαιδευμένο και "καραμελωμένο".
Το "Loves Lives" ρίχνει το τέμπο για άλλη μια φορά, αλλά η Cathy Richardson (Jefferson Airplane) φέρνει κάτι πιο μεγαλειώδες στη διαδικασία και κατά συνέπεια, δεν υποφέρει από την υπερβολικά εξεζητημένη  προσέγγιση ορισμένων από τα προηγούμενα κομμάτια.
Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί για το "Unti" (που ανοίγει με πιάνο και περίεργη ακουστική κιθάρα και αργότερα ενσωματώνει καλά μελετημένες βελτιώσεις. Αν και είναι ένα άλλο αργό τραγούδι, φέρνει μια άλλη ατμόσφαιρα στο άλμπουμ με τη συγκρατημένη αλλά αριστοκρατική προσέγγισή του. Σίγουρα, η  υπερευαίσθητη ευθραυστότητα των χορδών, των ανέμων και της φωνής στο πολυαισθητηριακό Westcoast "Until", είναι συμβατή με τους Cetera και Champlin και εκφράζεται στα όρια του εξαίσιου κουρδίσματος του υπέροχου  ερμηνευτή Neil Donnell.
Η Sophia Sheth (μια ανερχόμενη καλλιτέχνης από το Σικάγο) δίνει ένα λαμπερό φωνητικό στο "Hit Of Freedom" και είναι ενδιαφέρον να δούμε τον Peterik να παράγει κάτι που είναι πολύ πιο εμπνευσμένο από την ποπ από οτιδήποτε άλλο εδώ. Προσθέτει σίγουρα κάποια απαραίτητη ενέργεια και ποικιλομορφία στον δίσκο. Αυτή η υπέροχη Minor Voice που μοιάζει με τους Jackson 5 από τη Sophia Sheth στο "Hit of Freedom" είναι λεπτή και ρυθμική, μια χυμώδης μικρή φωνή μεταξύ αξιολάτρευτων και εφηβικών Pop και Funk προτύπων.
Το "Roots and Shoots Volume Two" τελειώνει με τον Peterik να ερμηνεύει  τα κύρια φωνητικά σε ένα άλλο πανέμορφο, ορχηστρικά τραγούδι και τελικά τον ακούμε με ένα σόλο τραγούδι  σήμα κατατεθέν. Το "The Road To Forever" ερμηνεύεται από τον αγαπημένο μας JIMBO με κόπο και σεβασμό στο παραδοσιακό κομμάτι του επικού AOR.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τη μακροπρόθεσμη ποιότητα που έχει φέρει ο Jim Peterik στον κόσμο του AOR και της μουσικής γενικότερα εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ο Peterik εξακολουθεί να δημιουργεί  ποιοτική μουσική και να εμπλέκει ανερχόμενους καλλιτέχνες στη διαδικασία, αυτό σίγουρα πρέπει να επαινεθεί. Αυτό που είναι αξιοθαύμαστο με το άλμπουμ είναι ότι δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τα τρέχοντα μουσικά πρότυπα και είναι μια σπουδαία προσπάθεια παραγωγής μελωδικού, πιασάρικου ροκ που ανακτά και γιορτάζει αυτό που το έκανε τόσο δημοφιλές το μουσικό αυτό γένος  όταν ήρθε για πρώτη φορά στο προσκήνιο. Μια συνέχεια του "Roots & Shoots Vol 1".
Ποικιλόμορφο και αυθεντικό, πολύχρωμο και λαμπερό, ευαίσθητο και δυνατό, όπως εκείνο το εντυπωσιακό και αθάνατο δέντρο στο εξώφυλλο.
 
Νότης "Been To The Mountain" Γκιλλανίδης