Με την εναρκτήρια μελωδία του "Evermore", ήξερα ότι είχα κάνει τη σωστή επιλογή. Μεγαλειότητα με τοην σύνθεση αυτή ως εναρκτήρια, ένα σύνολο από χορωδιακά φωνητικά σε στυλ FM, σκληρή και νοσταλγική κιθάρα κλασικότροπου Rock, μπάσο και ντραμς μπροστά, το ρεφρέν είναι θεϊκό και το σόλο είναι εκπληκτικό, σε ένα τραγούδι Hard AOR με δυναμισμό  και έντεχνο.
Το δεύτερο κομμάτι είναι το πρώτο single του δίσκου και το "Feel My Heartbeat" είναι πολύ αντιπροσωπευτικό της αίσθησης και της ποιότητας του άλμπουμ.
Ο Pete Godfrey το διαμορφώνει και το διαμορφώνει με μυστήριο και ιδιοφυΐα, συνοδευόμενο από πλουσιοπάροχα πλήκτρα και εξειδικευμένες κιθάρες τελειοποιώντας το παραδοσιακό μελωδικό Hard Rock. Συνδυάζουν το απαιτητικό συνθετικό τους ύψος με το "Higher" που είναι ένα κομμάτι που είχε τη δυνατότητα να είναι ένα από τα πιο δυνατά του άλμπουμ, όπου  ξεσηκώνει λίγο περισσότερο τους στίχους στο ύφος Rainbow της εποχής Turner, το μουσικό μήνυμα είναι μελωδικό, στιβαρό και ιδανικό.
Πρώτον, τα προοδευτικά στοιχεία της σύνθεσης μειώνουν την συνολική απόλαυση.
Δεύτερον, το τραγούδι αναφέρεται σε ένα πυραυλικό πλοίο που απογειώνεται και προωθεί στο διάστημα. Όταν η μελωδία επιβραδύνεται, λαμβάνετε φωνές από το διαστημόπλοιο, τον έλεγχο της αποστολής και ένα ειδησεογραφικό μέσο. Αυτό είναι μια απόσπαση της προσοχής και κάτι που δεν μου άρεσε ποτέ να παρεμβάλλεται στα τραγούδια.
Το άλμπουμ επανέρχεται σε καλό δρόμο με ένα ζευγάρι ροκάδικων συνθέσεων υψηλής ενέργειας. Το "My Redemption" και το "Call My Name" είναι και τα δύο τραγούδια με στιβαρή κατασκευή με δυναμικές πτυχές που κρατούν τον ακροατή αφοσιωμένο και ένα υπέροχο ρεφρέν που στάζει μελωδία. Τα riff της κιθάρας μαζί με τα εξαιρετικά πλήκτρα στο ύφος των λατρεμένων Pretty Maids είναι μοναδικά!
Φωνές με ψυχή Overland για μια έντονη θριαμβευτική αίσθηση FM. Η Janne Stark βρίσκει πάντα αυτή τη μελωδική γραμμή και ο Pete Godfrey αυτή τη φυσική φωνητική ίνα, που κάνουν αυτή την καταδικασμένη και καταδικασμένη μουσική μας κάτι υπέροχο και υπερβατικό. Έτσι χτίζουν το "Build This House", ακριβώς έτσι.
Η χιονοστιβάδα της ομαδικής έντασης υπάρχει  στο έντονο "Live Life on the Run": καθαρή ζωντάνια για το Hard Rock χωρίς υπαρξιακή κρίση. Ακούγονται περήφανοι για τη σκανδιναβική τους φόρμουλα και για τη διηπειρωτική συνθετική τους πτυχή, η ικανότητα να προοδεύουν και να ανακαλύπτουν εκ νέου χώρους και ρυθμούς δεν παύουν ποτέ να εκπλήσσουν και περιλαμβάνουν  τα πλήκτρα του Mikael Rosengren που  προσθέτουν μια υπέροχη ατμοσφαιρική αίσθηση στο ρεφρέν, καθώς η μελωδία επιβραδύνεται. Τα δύο τελευταία κομμάτια είναι μερικά από τα καλύτερα του άλμπουμ λόγω του στιχουργικού περιεχομένου και της δομής τους.
Μου αρέσουν τόσο πολύ ο Gary Moore και ο Michael Schenker που ακούω τους εισαγωγικούς θρήνους τους στο "You Don’t Know Love", με την έντονη αίσθηση στην κιθάρα και στη μετάβαση η φωνή  ξεχωρίζει. Αυτά τα τραγούδια είναι μια εξωαισθητική απόλαυση.
Για το "Rise" τα πλήκτρα είναι απαραίτητα στον ήχο και τα περιβάλλοντα που δημιουργούνται, η συνέπεια σε στίχους και ρεφρέν, ρυθμοί με λογική και κιθάρες για αποθέωση, κάνουν τους CONSTANCIA μια εμπειρία μοναδικών αισθήσεων.
Αν σας αρέσουν οι Pretty Maids, Pink Cream 69, Dokken, Winger, House of Lords, FM, Bonfire, M.S.G., βρήκατε το απάγκιο σας.…
Με τρομερές αλλαγές ρυθμού, τυπικές του Progressive Metal με μελωδική επιθετικότητα, το επιβλητικό  
"Stand Up" έχει να κάνει με την ανάκαμψη από έναν κακό χωρισμό και την απομάκρυνση του εαυτού σου από μια μάταιη σχέση.
Δεν χρειάζεται να κλάψετε αν το τέλος έρθει με το "Tears I cry", η προγονική πνευματική πολυπλοκότητα κάνει το Rock Metal να ακούγεται πανώριο. Το κομμάτι  ανοίγει με πλήκτρα που μοιάζουν με synth της δεκαετίας του '80 σε κάτι που θα πίστευε κανείς ότι θα ήταν μια μπαλάντα. Με το ρεφρέν, ξεσπά σε ένα τραγούδι μεσαίου ρυθμού και στίχους που αναφέρονται σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν μια απροσδιόριστη τραγωδία. Το σόλο και το outro της  Janne εδώ ξεχωρίζουν ανάμεσα στα πολλά υπέροχα riff που παρέχει στο άλμπουμ.
Η ποιότητα που απέκτησαν και αντιπαραβάλλουν αυτοί οι σπουδαίοι μουσικοί είναι βασική αρετή. Θα είναι θεμελιώδης υποχρέωση να μην χάσετε την ευκαιρία να ακούσετε το άλμπουμ των CONSTANCIA ξανά και ξανά.
Οι διάφορες αλλαγές στο ρυθμό από τους στίχους, που είναι πιο αργοί, μέχρι τη δημιουργία γέφυρας και το εντυπωσιακό ρεφρέν προσθέτει κάποια προοδευτικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται με τον σωστό τρόπο χωρίς να θυσιάζεται η μελωδία.
Αυτό ακριβώς εκεί νιώθω ότι είναι η "μυστική συνταγή". Ο χειρισμός της Janne Stark τόσο στην κιθάρα όσο και στο μπάσο εξυψώνει ολόκληρο το έργο.
Καλοφτιαγμένο άλμπουμ μελωδικού Hard Rock με μια περιστασιακή νότα Prog. Αυτό το "IV" είναι η καλύτερη κυκλοφορία του συγκροτήματος μέχρι στιγμής. Πολύ ωραίο, με τραγούδια που ξεχωρίζουν.
 Όλοι οι λάτρεις του μελωδικού σκληρού ροκ πρέπει να το προσθέσουν στη συλλογή τους ανεπιφύλακτα!

Νότης "Evermore" Γκιλλανίδης