Πάμε όμως στο θρυλικό San Francisco,το Μάη του 1983.Οι Metallica κυκλοφορούν το "Kill’em all", και η παγκόσμια μουσική σκηνή αλλάζει. Έχουν γραφτεί χιλιάδες αφιερώματα για αυτό το άλμπουμ. Για το τι αντίκτυπο είχε τότε, για το πώς γράφτηκε, και όλες οι λεπτομέρειες και οι αστικοί μύθοι, που αιωρούνται γύρω από την ιστορία των Metallica, τα πρώτα χρόνια της ύπαρξή τους.
Για έναν οπαδό τι είναι όμως; Είναι το άλμπουμ τοτέμ για το thrash, αλλά και γενικότερα για το metal. Είναι ο λόγος που γνωρίζουμε, και ακούμε το Metal σήμερα. Το ‘’ Kill’em all“είναι έργο τέχνης. Ακόμα και η φωτογραφία των Ulrich, Hammet, Burton, και Hetfield, με τα σπυράκια στο μέτωπο, μοιάζει με τη Τζοκοντα.
Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί ξεκινά σα δήλωση αποστολής με το "Hit the lights". Με το μεγαλειώδες  "The four horsemen" δείχνουν ότι κάτι μεγάλο ξεκινά, με το ‘’Motorbreath’’ έχουν ανεβάσει τους μαγνήτες της κιθάρας μέχρι εκεί που δε φτάνει, και δηλώνουν την επιρροή τους στους Motorhead, με το μανιακό riff του ‘’Jump in the fire’’, για τον περίεργο τύπο με τα παντελόνια καμπάνες που εκτροχιαζε το μπάσο του στο "Anesthesia", για τον ύμνο του thrash ‘’ Whiplash’’, για το κοφτερό "Phantom Lord", για το moshpitατο "No remorse", για το μεγαλειώδες "Seek n destroy", για το in your face "Metal Militia".
Oι Metallica ξεκίνησαν με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Σα να γνώριζαν από τότε ότι θα κατακτούσαν το κόσμο. Μπορεί να κυκλοφόρησαν πιο ώριμα και πιο εμπορικά άλμπουμ, αλλά το "Kill’em all", είναι το σπουδαιότερο. Αναζωογόνησε ένα ολόκληρο είδος, και αν δεν υπήρχε αυτό η ιστορία της σκληρής μουσικής δε θα ήταν ποτέ η ίδια.
Για τους οπαδούς εκείνης της εποχής ήταν κάτι καινούριο, μια επανάσταση, για τους οπαδούς της επόμενης γενιάς αποτελεί ιστορία, για εμάς και για τις επόμενες γενιές αποτελεί έναν μύθο, η αρχή των πάντων.
 
Γιουρτζάκης Γιάννης