H ιστορία των Lynyrd Skynyrd εκτός από κλασικά κομμάτια, υπέροχα άλμπουμ και εξαιρετικές συναυλίες είναι γεμάτη από τραγικά γεγονότα, με απρόσμενες απώλειες, τραγικά δυστυχήματα και φυσικά με πολλά ναρκωτικά και περίσσειο αλκοόλ.
Η μοίρα των βασιλιάδων του southern rock, τους επιφύλασσε πολλά άσχημα γεγονότα που αν ήταν κάποιο άλλο συγκρότημα στην θέση τους πιθανόν να μην είχαν συνεχίσει ποτέ.
Το πρώτο και καθοριστικό κτύπημα ήρθε με το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα στις 20 Οκτωβρίου του 1977 όταν η μπάντα βρισκόταν στο ιδιωτικό της αεροσκάφος και μεταβαίνοντας από το Γκρίνβιλ της Νότιας Καρολίνας στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα, ξαφνικά τελειώνουν τα καύσιμα του αεροπλάνου και το σκάφος συντρίβεται με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους, ο τραγουδιστής Ronnie Van Zant, ο κιθαρίστας Steve Gaines, η τραγουδίστρια Cassie Gaines (αδελφή του Steve), ο μάνατζερ Dean Kilpatrick και οι δύο πιλότοι του αεροσκάφους. Και όλα αυτά τρεις μέρες μετά την κυκλοφορία του σπουδαίου άλμπουμ τους με τον ειρωνικό τίτλο "Street Survivors".
Βέβαια στην ροκ μουσική οι ανθρώπινες απώλειες εκτός από πένθος φέρνουν και χρήματα και μάλιστα μπόλικο....
Μετά το δυστύχημα λοιπόν, οι πωλήσεις του "Street Survivors" ανέβηκαν κατακόρυφα με αποτέλεσμα να βραβευθεί ως πλατινένιο, ενώ το σινγκλ "What's Your Name" έφθασε στο # 13 του Billboard. Τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος εφαρμόζοντας το ρητό "η ζωή συνεχίζεται ή αλλιώς οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς" αποφασίζουν να μην συνεχίσουν με το όνομα των Lynyrd Skynyrd. Όσοι όμως επέζησαν (Collins, Rossington, Wilkeson, Powell, Pyle, Hawkins και ο tour manager Ron Eckerman) σχηματίζουν έπειτα διάφορα άλλα συγκροτήματα. Η συνέχεια για τα εναπομείναντα μέλη της μπάντας όμως φύλαγε και άλλα δυσάρεστα γεγονότα, η λεγόμενη και ως κατάρα των Lynyrd Skynyrd.
Επόμενο θύμα αυτή την φορά, ο κιθαρίστας Allen Collins (ένας από τους συνθέτες του μνημειώδες "Free Bird") που ενώ γλίτωσε από την πτώση του αεροσκάφους, δεν είχε την ίδια τύχη με το μαύρο Ford Thunderbird που οδηγούσε στις 29 Ιανουαρίου του 1986, το οποίο συγκρούστηκε με άλλο αυτοκίνητο και τον άφησε παράλυτο από την μέση και κάτω, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να ξαναπαίξει κιθάρα.
Πριν το τροχαίο ο Collins είχε προλάβει να κυκλοφορήσει δύο στούντιο άλμπουμ με τους Rossington-Collins Band στις αρχές της δεκαετίας του '80 και έναν δίσκο ως Allen Collins Band, το 1983 με το άλμπουμ "Here, There, and Back".
Η τελευταία παράσταση του Collins με τον Lynyrd Skynyrd (μετά το δυστύχημα)ήταν στην πρώτη επανένωση της μπάντας στο Volunteer Jam V στο Νάσβιλ του Τενεσί to 1979. Όλα τα εναπομείναντα μέλη του Lynyrd Skynyrd επανενώθηκαν επίσημα το 1987, αλλά λόγω του τραυματισμού του, ο Collins δεν μπορούσε να παίξει και ανέλαβε έναν άλλον ρόλο εκείνου του "μουσικού σκηνοθέτη" των συναυλιών των Skynyrd.
Δυστυχώς λίγα χρόνια αργότερα στις 23 Ιανουαρίου του 1990 , ο A. Collins απεβίωσε από χρόνια πνευμονία.
Επανασύνδεση
Το 1987 οι εναπομείναντες Lynyrd Skynyrd επιθυμούν να επανέλθουν πιο δυναμικά ξεκινώντας, με μία συναυλία - μνήμης, για την 10η επέτειο της συντριβής του μοιραίου αεροσκάφους, με τραγουδιστή αυτή την φορά τον μικρότερο αδερφό του Ronnie Van Zant, τον Johnny Van Zant. Βλέποντας ότι η συγκεκριμένη συναυλία είχε τελικά μεγάλη αποδοχή από τον κόσμο, αποφάσισαν να ξεκινήσουν μία τουρνέ δίνοντας 100 παραστάσεις για τα επόμενα δύο χρόνια που τελικά οδήγησε λίγα χρόνια αργότερα στη δημιουργία του "Lynyrd Skynyrd 1991", ενός νέου άλμπουμ.
Πριν όμως την επιστροφή στο στούντιο για το νέο άλμπουμ στους τραγικούς ήρωες του southern rock, η μπάντα κυκλοφόρησε ένα live album στο οποίο περιλαμβάνονται οι καλύτερες live στιγμές από την tribute τουρνέ και το ονομάτισαν "Southern by the Grace of God". Η σύνθεση του συγκροτήματος για τις αυτές συναυλίες συμπεριλαμβάνει τους "Skynyrd δεύτερης γενιάς" όπως αναφέρουν τα περιοδικά της εποχής και την αποτελούν: ο Johnny Van Zant, (μικρότερος αδερφό του Ronnie Van Zant, που αναλαμβάνει τα φωνητικά), ο Ed King στην κιθάρα, ο οποίος είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας το 1975 και ο κιθαρίστας Randall Hall, ο οποίος αντικατέστησε τον κτυπημένο από παραλυσία Allen Collins.
Οι King, Hall μαζί με το ιδρυτικό μέλος Gary Rossington είναι πλέον οι τρεις κιθαρίστας που αποτελούν το βαρύ πυροβολικό των Lynyrd Skynyrd ενώ τα δεύτερα φωνητικά αναλαμβάνουν η Carol Bristow και η Dale Krantz-Rossington.
"Ποτέ δεν ονειρευόμουν ότι θα το έκανα αυτό", είπε ο Johnny Van Zant, στο περιοδικό Μojo. " Είχα κυκλοφορήσει εκείνη την περίοδο του δικό μου σόλο άλμπουμ (εννοεί το "Brickyard Road"του 1990) και πραγματικά δεν ήθελα να το κάνω. Δεν είμαι ο Ronnie. Αν τραγουδάω σαν κι αυτόν μερικές φορές, είναι μόνο επειδή κοιμηθήκαμε στο ίδιο δωμάτιο και φάγαμε τηγανητό κοτόπουλο μαζί. Ήμουν οπαδός των Skynyrd προτού μπω στην μπάντα και σκέφτηκα ότι οι θαυμαστές θα έλεγαν ότι κάπου εδώ είναι το τέλος". Και συνεχίζει:
"Μου πήρε δύο μήνες για να το αποφασίσω. Ήθελα να μιλήσω με τους γονείς μου, τις αδερφές μου και τον αδερφό μου Donnie. Όλοι ένιωθαν ότι o Ronnie θα είχε εγκρίνει αυτή την επιλογή. Τότε είχα μια συνάντηση με την υπόλοιπη μπάντα στο Τζάκσονβιλ. Μόλις τους αντίκρυσα όλους μαζί δεν υπήρχε τρόπος να αρνηθώ".
Παράλληλα όμως υπήρχε και ένα μεγάλο κομμάτι των οπαδών που αντιδρούσαν σε αυτήν την εξέλιξη αφού θεωρούσαν ότι οι Skynyrd δεν πρέπει να υφίστανται από την στιγμή που ο Ronnie Van Zant είναι νεκρός. Παράλληλα η "νέοι Lynyrd Skynyrd" είχαν να αντιμετωπίσουν και τις νομικές επιθέσεις που δεχόντουσαν από τις χήρες συζύγους των συγχωρεμένων Ronnie Van Zant και Steve Gaines,οι οποίες απαιτούσαν ναμην χρησιμοποιούν οι επιζώντες το ιστορικό όνομα της μπάντας
Ο θρυλικός πιανίστας του γκρουπ B. Powell όμως είχε αντίθετη άποψη:
"Θα ήταν αμαρτία να μην συνεχίσουμε τη μουσική και την μπάντα ώστε να την πάμε όσο μπορούμε" ενώ ο G. Rossington συμπλήρωνε: Μετά από όλα που έχουμε περάσει, έχουμε γίνει πιο δυνατοί με την πάροδο των ετών. Το να έχεις τον Johnny στην σκηνή είναι σαν να έχεις ένα κομμάτι του Ronnie. Νιώθεις ότι το πνεύμα του είναι στη σκηνή μαζί μας κάθε βράδυ".
1991: Το άλμπουμ της επιστροφής
Το άλμπουμ που σηματοδοτεί την ολική επιστροφή του θρυλικού σχήματος φέρει τον τίτλο "Lynyrd Skynyrd 1991" και κυκλοφορεί στις 11 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς σε παραγωγή του του πολύπειρου Tom Dowd (Black Oak Arkansas, Derek and the Dominos, Rod Stewart, Wishbone Ash).
Στην μπάντα παίζουν από τα εναπομείναντα μέλη, ο Leon Wilkeson (μπάσο), Gary Rossington (κιθάρα), Ed King (κιθάρα), Artimus Pyle (ντραμς) και ο Billy Powell (πιάνο). Στην φωνή είναι ο Johnny Van Zant (ο αδελφός του αδικοχαμένου Ronnie) και αντικαταστάτης του μακαρίτη Steve Gaines, είναι o κιθαρίστας Randall Hall. Eπιπρόσθετα στα τύμπανα συμμετέχει ο Kurt Custer και στα υπέροχα δεύτερα φωνητικά, η Dale Krantz-Rossington (σύζυγος του Gary), η Stephanie Bolton και η Susan Marshall.
Ο δίσκος ξεκινά με το υπέροχο "Smokestack Lightning" και είναι γεγονός ότι η κληρονομιά που άφησε πίσω του ο αδικοχαμένος Ronnie Van Zant συνεχίζεται πλέον με πιο φρέσκο αέρα. Ακολουθεί το τρομερό "Keeping the Faith" στο οποίο φαίνεται πανηγυρικά πως οι βασιλιάδες του southern rock ανακτούν το στέμμα τους με την φωνή του Johnny να προκαλεί συγκινήσεις και τα δεύτερα φωνητικά να απογειώνουν την σύνθεση.
Το "Southern Women" κρύβει έναν γοητευτικό rock τσαμπουκά, εν αντιθέσει με το "Pure & Simple" που είναι μία τρυφερή μπαλάντα με το πιάνο του Billy Powell να δίνει το δικό του χρώμα.
Το "I've Seen Enough" βασίζεται σε φάνκυ ρυθμό και είναι αρκετά ρυθμικό με τις κιθάρες να "φλερτάρουν" μεταξύ τους.
Το "Good Thing" ξαναβάζει την μπάντα στους γνωστούς "νότιους" ρυθμούς. Μία σύνθεση δεμένη από μία καθηλωτική μουσική γέφυρα πριν το δυναμικό ρεφρέν καθώς οι κιθάρες παίρνουν φωτιά ενώ οι εναλλαγές είναι αλλεπάλληλες με τον Powell να δίνει στο τέλος ρεσιτάλ.
Το "Money Man" είναι το ιδανικό κομμάτι για τα saloon των ΗΠΑ ή για μουσική επένδυση σε ταινία western ενώ το "Backstreet Crawler" είναι από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ. Μία αυθεντική southern ροκιά που σε κάνει χίλια κομμάτια με το ρεφρέν να σπάει κόκαλα και το κιθαριστικό τρίο να προκαλεί ταχυπαλμίες.
Στο ίδιο δυναμικό μοτίβο και το "It's a Killer" όπου ξανά τα δεύτερα φωνητικά προσδίδουν μία ξεχωριστή αύρα στο κομμάτι ενώ η μπαλάντα "Mama (Afraid to Say Goodbye)" είναι απλά συγκινητική.
Ο επίλογος γράφεται με ένα μοναδικό κομμάτι που μόνο οι Lynyrd Skynyrd ξέρουν να γράφουν. Το "End of the Road" είναι ένα μικρό southern rock κομψοτέχνημα με στίχους γεμάτους νοσταλγία αλλά και αισιοδοξία που τιμούν την παράδοση, το ήθος και τον ήχο που χαρακτηρίζει τους Lynyrd Skynyrd.
"We know we've got a legacy
That's hard to live up to
But there's still a lot of reasons
Why we play these songs for you
It's a family tradition
And as long as we're around
That Freebird keeps on flyin'
And it never will come down
Oh, we can't seem to find the end of the road
Roots never grow on the seeds that we sow
We've still got our music…"
Ο μπασίστας Leon Wilkeson αναφέρει τότε σχετικά για το άλμπουμ της επανασύνδεσης:
"Θα έπρεπε να ευχαριστήσω τους οπαδούς μας για την μεγάλη υποστήριξη που έδειξαν στο συγκρότημα όλα αυτά τα χρόνια που απουσιάζαμε και κρατήσαν τη μουσική μας ζωντανή. Ήταν η ίδια φοβερή απάντηση σε κάθε παράσταση που έχουμε εκτελέσει. Νομίζω ότι οι στίχοι του "End of the Road" το περιγράφουν χαρακτηριστικά: "Ξέρουμε ότι έχουμε μια κληρονομιά που είναι δύσκολο να ανταποκριθούμε / Υπάρχουν ακόμα πολλοί λόγοι για τους οποίους παίζουμε αυτά τα τραγούδια για εσάς / την οικογενειακή παράδοση και ως όσο είμαστε γύρω / Αυτό το ελεύθερο πουλί συνεχίζει να πετάει και δεν θα πέσει ποτέ".
Επiλογος Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα από το τραγικό δυστύχημα, οι Lynyrd Skynyrd έπαιξαν τελικά στο Baton Rouge.
"Εκεί ξεκινήσαμε επίσημα η περιοδεία", λέει ο Leon Wilkeson για το "Lynyrd Skynyrd 1991".
Η ιδέα πίσω από αυτό ήταν να αντισταθμίσει τη συναυλία που έπρεπε να συμβεί, η οποία δεν έγινε λόγω της συντριβής του αεροπλάνου. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε ότι οι κάτοχοι εισιτηρίων για τη συναυλία που έπρεπε να συμβεί το 1977 "τιμήθηκαν" με νέα εισιτήρια για την παράσταση και όλα τα εισιτήρια ήταν προς πώληση για 10 δολάρια και τα έσοδα πήγαν σε παιδιά με ειδικές ανάγκες στο Μπατόν Ρουζ και σε ιατρικές μονάδες έκτακτης ανάγκης στο Μισισιπή. Η συναυλία πήγε πολύ καλά και καταφέραμε να θάψουμε πολλά φαντάσματα. Ήταν ένα αληθινό θείο δώρο που το πήραμε από αυτή τη συναυλία και έτσι μπορέσαμε να συνεχίσουμε".
Υ.Γ.: Η κατάρα με τους θανάτους στα αρχικά μέλη των Lynyrd Skynyrd συνεχίστηκε.
Ο μπασίστας Leonn Wilkeson πέθανε τον Ιούλιο του 2001, ο πιανίστας Billy Powell πέθανε τον Ιανουάριο του 2009 και ο Ed King απεβίωσε τον Αύγουστο του 2018.