Oι Dire Straits, ήταν μία μπάντα που ένωνε συνήθως τους πιο σκληροπυρηνικούς οπαδούς της metal μουσικής μαζί με εκείνους που τα ακούσματα τους είχαν πιο rock προσανατολισμό. Η επιτυχία αυτή ήταν κατά βάση αποτέλεσμα του εξαιρετικού κιθαριστικού παιξίματος του σπουδαίου συνθέτη και μουσικού του Mark Knopfler αλλά και του κρυστάλλινου ήχου και συνθέσεων που παρήγαγε το συγκρότημα.

Βρισκόμαστε λοιπόν κοντά στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και ήδη οι Dire Straits έχουν κλείσει επτά χρόνια δισκογραφικής πορείας με θαυμάσιες κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους και ουσιαστικά έχουν ολοκληρώσει τον πιο δημιουργικό τους κύκλο μιας και τα τέσσερα άλμπουμ που είχαν κυκλοφορήσει ως τότε τα “ Love over Gold”, “Making Movies”, “Communiqué” και το ομότιτλο είχαν γίνει χρυσά και πλατινένια και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού χάριν στο αστείρευτο και ανεξάντλητο ταλέντο της μπάντας που η λέξη ποιότητα ήταν συνυφασμένη μαζί τους.
Πάνω λοιπόν στη  καλύτερη τους περίοδο, σε όλα τα επίπεδα αφού και συναυλιακά είχαν τεράστια επιτυχία και λίγο χρόνια πριν έρθει η απόλυτη εμπορική απογείωση του “Βrothers in Arms”, η παρέα του Mark Knopfler  χαρίζει στους οπαδούς του, ένα χορταστικό live το οποίο ηχογραφήθηκε στις 22 και 23 Ιουλίου του 1983 στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου και κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1984.
To περιεχόμενο του “Alchemy” είναι ένα μικρό "best of" από τραγούδια που μέχρι και σήμερα προκαλούν ρίγη συγκίνησης και ξυπνούν υπέροχες αναμνήσεις.
Το ξεκίνημα γίνεται με το “Once Upon A Time In The West” και σε βάζει απ’ ευθείας στο κλίμα, τι εστί Dire Straits με μία μακροσκελή εκτέλεση που δημιουργεί πανδαισία ήχων και ρυθμών με την βραχνή και νωχελική φωνή του Mark Knopfler περισσότερο να μουρμουρά παρά να τραγουδά όπως γίνεται βέβαια και στα περισσότερα κομμάτια της αγγλικής μπάντας.
Ακολουθεί το εκπληκτικό “Expresso Love”  όπου η κιθάρα γίνεται κέντημα και εργόχειρο μαζί και οι στροφές πέφτουν στη συνέχεια με  το τρυφερό “Romeo and Juliet”.
 To ανατριχιαστικό και μνημειώδες “Private Investigations” λειτουργεί σαν μία ιεροτελεστία που καλεί τις δυνάμεις του ουρανού να συντονιστούν μαζί τους, με τα πλήκτρα του Alan Clark δημιουργούν μοναδικές εσωτερικές δονήσεις.
Ακολουθεί ο κλασσικός ύμνος του γκρουπ, “Sultans of Swing” με τα κιθαριστικά σόλα να έχουν την τιμητική τους και το κοινό να παραληρεί ενώ το "ροκνρολέ"  “Two Young Lovers απλά συνεχίζει το πάρτι που έχει ήδη στηθεί με το σαξόφωνο του Mel Collins να δίνει ένα ξεχωριστό χρώμα.


Η συνέχεια ανήκει στο “Tunnel of Love” που εκπλήσσει αρχικά με την εισαγωγή μιας και είναι δανεισμένη από το περίφημο "Carousel Waltz" στο οποίο πάλι το σαξόφωνο του Mel Collins μαγεύει τα πλήθη σε συνδυασμό με την κιθάρα του Mark Knopfler να παίζει ένα συναρπαστικό κρυφτό μελωδικών εκρήξεων το οποίο κορυφώνεται όσο πλησιάζει το κομμάτι προς το τέλος του.
Το “Telegraph Road” που ακολουθεί με τους εσωστρεφείς στίχους, ξεκινά ήρεμα και η λυρικότητα του χάνεται στη συνέχεια αφού οι εναλλαγές ρυθμών είναι απανωτές ενώ η ενορχήστρωση είναι εμπνευσμένη και επιβλητική.
Το “Alchemy” ολοκληρώνεται με το ροκέ και κεφάτο “Solid Rock”  και κλείνει με το υπέροχο ορχηστρικό “Going Home” που υπάρχει στην ταινία “Local Hero” όπου ο M. Knopfler έχει υπογράψει και το ανάλογο soundtrack.
Σίγουρα αξίζει να αναφέρουμε ότι το περίεργο εξώφυλλο του διπλού δίσκου φιλοτέχνησε ο Αυστραλός εικαστικός αβαντ-γκαρντ καλλιτέχνης  Brett Whiteley που το είχε ονομάσει «Αλχημεία» και που πήρε τον τίτλο  το συγκεκριμένο live album.
Στην cd έκδοση του “Alchemy” υπάρχει ένα επιπλέον κομμάτι, το "Love Over Gold" που έγινε ξανά ρεμίξ και επανακυκλοφόρησε στις 8 Μαΐου 2001.
Με λίγα λόγια το “Alchemy” είναι η καλύτερη παρέα για όσους ειδικά αναπολούν στιγμές της εφηβείας τους και παράλληλα είναι μία δυνατή γεύση ώστε να νιώσετε ξανά και ξανά, την γοητεία ενός σπουδαίου μουσικού σχήματος που έγραψε ιστορία.
 
Φώτης Μελέτης