ΑΡΤΕΜΗΣ - ΕΥΘΥΜΗΣ (Α/Ε): "Κρατάμε ως πρότυπο, τον Άγιο, τον Ήρωα και τον Φιλόσοφο"
Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας την εποχή που εθνομηδενισμός με τις ευλογίες του ναρκωμένου πνευματικού κατεστημένου είχε διεισδύσει σχεδόν σε όλο το φάσμα του πολιτισμού (μουσική, θέατρο, βιβλίο, σινεμά) οι όποιες καλλιτεχνικές αναφορές στο ελληνικό αρχαίο πνεύμα, στους έλληνες ποιητές, φιλοσόφους και λογοτέχνες και στην Ορθόδοξη διδασκαλία θεωρείτο από φασιστικό ως ακροδεξιό!
Εκείνη την περίοδο λοιπόν που η Ρεπούση, ο Φίλης μαζί με τους διαφωτισμένους και πολιτικούς φίλους τους, έβλεπαν Μικρασιατικούς συνωστισμούς και φιλίες με τους Οθωμανούς γενοκτόνους, στο αποκορύφωμα μιας απαράδεκτης και ύπουλης επίθεσης σε κάθε που έχει σχέση με τον πολιτισμό και την ιστορίας μας υπήρξαν φωνές που αντιστάθηκαν με τον λόγο και την μουσική τους. Σε αυτούς λοιπόν που ύψωσαν τοίχο αντίστασης στην πνευματική παρακμή που κυριαρχεί ακόμη και σήμερα, είναι το hip hop δίδυμο ΑΡΤΕΜΗΣ και ΕΥΘΥΜΗΣ (Α/Ε), που κυκλοφόρησαν δύο σπουδαία άλμπουμ, πραγματικά μουσικά και στιχουργικά διαμάντια. Ας δούμε λοιπόν πώς ξεκίνησαν την κοινή τους διαδρομή από τις αρχές της δεκαετίας του '90, οι δύο σημαντικοί καλλιτέχνες  και τι κληρονομιά αφήνουν πίσω τους ειδικά για όσους αγαπούν τον τόπο που γεννήθηκαν, τον πολιτισμό, την ιστορία και τις μεγάλες φιλοσοφικές και συγγραφικές προσωπικότητες αυτής της χώρας.
Terror X Crew
Η πορεία του Αρτέμη και του Ευθύμη ξεκίνησε μέσω του του συγκροτήματος Terror X Crew το 1992, στην Αθήνα μαζί με τον DJ ΑLX, με την  ανταπόκριση του κόσμου να είναι άμεση (σε αυτό βοήθησε "ο αντιεξουσιαστικός στίχος") κι αυτό φάνηκε στις πολύ επιτυχημένες συναυλίες που έδιναν εκείνη την περίοδο μιας και ήταν καινοτόμος και πρωτοποριακός ο συνδυασμός για τα μουσικά δρώμενα της Ελλάδος μιας και  έφεραν το κοινό σε επαφή με τα τέσσερα στοιχεία του hip - hop (rap , dj - ing , break - dance , graffiti ). Πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, ένα ομώνυμο ΕΡ, κυκλοφορεί το 1995 στην μικρή ανεξάρτητη εταιρείας ( Studio II ), που κατορθώνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, να ξεπεράσει τα 10.000 αντίτυπα. Ακολουθούν ζωντανές εμφανίσεις σε πολλές πόλεις, οι οποίες θα καθιερώσουν το συγκρότημα ως τον πιο αυθεντικό εκπρόσωπο του ραπ στην Ελλάδα ενώ στα τέλη του 1998 κυκλοφορούν σε cd single το «Μη φοβάσαι», ένα κομμάτι με τη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη. Οι Terror X Crew ταράζουντα λιμνάζοντα νερά της ντόπιας μουσικής σκηνής κυκλοφορώντας μία σειρά πετυχημένων άλμπουμ. Αρχικά κυκλοφορούν το "Η πόλις εάλω" (1997) με τα τραγούδια  "Ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει", "Hip hop χούλιγκανς" να κερδίζουν τις εντυπώσεις και το 1999 κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο "Η γεύση του μένους" που γίνεται χρυσός ενώ οι κριτικοί τους χαρακτηρίζουν ως "το καλύτερο συγκρότημα των '90s".  Το 2000  κερδίζουν τον τίτλο του "Καλύτερου Ξενόγλωσσου Χιπ Χοπ Βίντεο" από το γαλλικό κανάλι TV5 για το cd single «Ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων», σε σκηνοθεσία DJ ALX.
Το 2001 κάνουν μία μεγάλη αλλαγή πορείας που ξαφνιάζει πολλούς από τους οπαδούς τους. Κυκλοφορούν το εξαιρετικό "Έσσεται Ήμαρ" με τις στιχουργικές αναφορές να έχουν καθαρά ελληνοκεντρικό προσανατολισμό με σκοπό όπως τονίζουν την εθνική αφύπνιση κάτι  που ενόχλησε πολλούς δήθεν ειδήμονες του συγκεκριμένου ήχου αλλά και τους γνωστούς "αριστερόστροφους εθνομηδενιστές". Ειδικά συνθέσεις όπως το "Το ξόδι (σκοταδισμός Β Α)", "Που 'ν' οι πέννες σας;" και "Πυθαγόρειον" αποδεικνύουν τον ταλαντούχο και στιχουργικό οίστρο του γκρουπ όμως την επόμενη χρονιά οι Terror X Crew  μετά από εσωτερικές διαφωνίες διαλύονται.

 
Η προσφορά των Α/Ε
 
Το 2004 το δίδυμο Αρτέμης/Ευθύμης επιστρέφει δυναμικά με την βοήθεια του DJ Smartie, με τον δίσκο "Εγείρεσθε, Άγωμεν Εντεύθεν" και εκτός από τον γνώριμο καταιγιστικό hip hop ήχο τους, το άλμπουμ έχει έναν πιο πειραματικό προσανατολισμό. Το στοιχείο που εντυπωσιάζει στη νέα δουλειά των Α/Ε είναι ότι οι Αρτέμης/Ευθύμης γράφουν στίχους στην καθαρεύουσα ακόμα και στα αρχαία ελληνικά ενώ οι στίχοι του άλμπουμ, αναγράφονται, στο εσωτερικό έντυπο, στο πολυτονικό σύστημα. Ο τίτλος του άλμπουμ είναι εμπνευσμένος από την Καινή Διαθήκη και συγκεκριμένα από το «Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον» [ιδ',31] και ακολουθεί τα βήματα που χάραξε το "Έσσεται Ήμαρ" [Ομήρου Ιλιάς/Ραψωδία Δ-164], με σαφείς αναφορές στην  Αρχαιοελληνική γραμματεία και φιλοσοφία και στην Ελληνορθόδοξη παράδοση. Ξεχωρίζουν τα κομμάτια, "Η Αἱμορροοῦσα", "ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ", "ΕΛΕΥΣΙΣ" ενώ η σύνθεση που είναι πραγματικά ένα σύγχρονο ποιητικό κομψοτέχνημα είναι το θαυμάσιο: 
"ΟΔΥΣΣΕΥ, ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗΝ"
 
"Ὀδυσσεῦ, αἰσθάνομαι τὴν ἐσωτερικὴ ἀνάγκη,
νὰ σὲ πληροφορήσω, ὅτι ἔχει ἀλλάξει ἡ Ἰθάκη.
Στάχτη, τὸ μόνο ποὺ ὑπάρχει, ἀπ' ἄκρη-σ' ἄκρη.
Δὲν φύεται, ἡ ἄμπελος, τὸ ῥόδον καὶ τὸ στάχυ.
Κυριαρχῆσαν οἱ Ἀντίνοες, ὄντες πλείονες.
Κατεστραμμένοι κείτονται ἀνδριάντες καὶ κίονες.
Βεβηλωμένη ἡ γλῶσσα καὶ τὰ ἱερὰ σύμβολα.
Φύγαν ῥυσίβωμοι, μεῖναν ψοφοδεεῖς καὶ σκύβαλα.
Ἐκεῖ ποὺ ἄλλοτ' ἀκτινοβολοῦσε ὁ Ὑπερίων,
ἔχει πυκνότερο σκότος καὶ ἀπὸ τὴν χώρα τῶν Κιμμερίων.
Κατέληξαν, ὅλοι, ἐπιλήσμονες καὶ ἀρνητὲς τῶν πατρίων.
Ὁσημέραι χάσκουνε στὴν θέα ὀθνείων στοιχείων.
Κατατρύχουνε τὸν οἶκο σου μνηστῆρες ὑπερεθνικοί.
Οἱ Ἰθακίσιοι γίναν' ἔποικοι στὴν ἴδια τους τὴν γῆ.
Ἡ ὕβρις καὶ ἡ βία, φτάνουν ὡς τὸν σιδηροῦν οὐρανό.
Θ' ἀργήσουν οἱ βροτοὶ νὰ δοῦν τὴν ῥοδοδάκτυλο Ἠῶ.
 [ΕΜΜΕΤΡΟΣ ΛΟΓΟΣ-2]:
Ὀδυσσεῦ, ἄσχημα νέα ἀπὸ τὴν πατρίδα γαῖα.
Αὐτοί ποὺ κάποτε εἶχαν γιὰ σημαία τὴν ἰδέα
καὶ λογίζονταν γιὰ φίλοι, ἔχουν πλέον ἐξοκείλει
κι ἔχουν καταπλακωθεῖ ἀπὸ τὴν βαρεῖα ὕλη.
Ὁμοιάζουν, μᾶλλον, μὲ σκιές, παρὰ μὲ ἀνθρώπους,
σὰν αὐτές ποὺ εἶχες συναντήσει στοῦ Ἅδου τοὺς δόμους.
Ὅλοι ἀκολουθοῦνε βίον συώδη
καὶ δὲν ὑπάρχει κανείς, γιὰ νὰ τοὺς δώσει τὸ μώλυ.
Σὲ βόρβορο βαρβαρικὸ μετέτρεψαν τὸ χῶρο,
σπέρνουν τοῦ κακοῦ τὸ σπόρο, ἐκεῖ ποὺ ἀνθίζανε τὰ κρίνα.
Βλέπεις, διδάχτηκαν νὰ λατρεύουν τὴν ἀσχήμια
κι ὅλα ἐκεῖνα τὰ πράγματα ποὺ δὲν ἔχουνε σχῆμα.
Φιμώσανε τὶς Μοῦσες τῆς ἀληθείας,
κατέστησαν βαστάζοι κάθε ἀλλοτρίου ἰδεολογίας.
Φεύγουνε τὶς ἀρετές, πράττουνε λεωργὰ ἔργα,
γοργά, δυστυχῶς, ὁδηγοῦνται πρὸς τὴν Φλέγρα.
Το 2007 οι Α/Ε κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους που ονομάζεται "Ο Διαλεχτός της Άρνησης κι ο Ακριβογιός της Πίστης", τίτλος εμπνευσμένος από το ποίημα του Κ. Παλαμά, «Ο Γκρεμιστής». O δίσκος  ηχητικά είναι πιο "επιθετικός" από το προηγούμενο άλμπουμ τους αφού είναι εμπλουτισμένος με rapcore και metal ρυθμούς ενώ εντυπωσιάζουν οι αναφορές σε μεγάλες πνευματικές προσωπικότητες της πατρίδας μας όπως ο Νίκος Γκάτσος, ο Φώτης Κόντογλου, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Περικλής Γιαννόπουλος. Όμως αυτό που κάνουν οι Α/Ε με αυτό τον δίσκο ξεπερνά κάθε φαντασία αφού εκτός από τις αναφορές σε ογκόλιθους του ελληνικού πνευματικού κόσμου  κάνουν ευφυή περάσματα μέσα από τους εμπνευσμένους στίχους τους σε λογοτέχνες, λόγιους, συγγραφείς που είναι οι αφανείς ήρωες στην διαμόρφωση της ελληνικής διανόησης των δύο τελευταίων αιώνων.
Διαβάστε παρακάτω σε ποιους αναφέρονται για να καταλάβετε το μέγεθος και την προσφορά των Α/Ε ώστε να μάθουν και να ψάξουν οι νεότερες γενιές για προσωπικότητες όπως :
Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ( Έλληνας λόγιος και εκπρόσωπος του Νεοελληνικού διαφωτισμού), Γεώργιος Μιστριώτης (κλασσικός φιλόλογος και υπέρμαχος της καθαρεύουσας), Μᾶρκος Ῥενιέρης (λόγιος του 19ου αιώνα), Κοσμάς Φλαμιάτος (Έλληνας Ορθόδοξος μοναχός, κεφαλλονίτης κοσμοκαλόγερος, ησυχαστής στο μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου), Δημήτρης Πικιώνης (αρχιτέκτονας και ακαδημαϊκός, με πλούσιο ζωγραφικό, ποιητικό και συγγραφικό έργο), Αλέξανδρος Μωραϊτίδης (διηγηματογράφος, δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας), Γ. Βερίτης, κανονικό του όνομα Ἀλέξανδρος Γκιάλας (Θεολόγος, ἱστορικός, ποιητής)!!!
Οι Α/Ε τιμούν μέσα από σκληροπυρηνικούς hip hop και metal ρυθμούς όλες αυτές τις μεγάλες μορφές ενώ παράλληλα δημιουργούν εκπληκτικές ρίμες:
 
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε αποσπάσματα από τρεις συνθλεσεις τους:
"ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΠΑΕΙ"
 
Βῆτα φάση, προτοῦ πεῖς πὼς τὸ 'χῶ χάσει,
λέω: «τὸ ῥάπ μου εἶναι βατό, γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ δώσεις βάση».
Δίχως παύση, τὸ κρατῶ ζωντανὸ πάσῃ θυσίᾳ,
ὅπως κρατάει ζωντανὸ τὸ πολυτονικὸ «ἡ Ἑστία».
Εἶπες κάτι; Φίλε μου δὲν ἀλλάζω μονοπάτι,
Μωραϊτίδη μνημονεύω καὶ Παπαδιαμάντη.
Ἄπειρα λάθη, μὰ δόξα τῷ Θεῷ εἶμαι πιὰ στὸν τόπο μου.
Τὰ μυστικὰ ἄνθη δρέπω, ὅπως ὁ Φώτης Κόντογλου.
Κι ἐκεῖ ποὺ ἤτανε τὸ μένος, τώρα πρέπει αἶνος.
Ἑπομένως, ἂς μὴν ἠχεῖ στ' αὐτιά σου ὁ λόγος ξένος.
Μὰ ἂν θὲς κρατᾷς τὰ μίση, ἐγὼ κρατῶ τὴν πίστη.
 
"ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ"
 
    Άλλο προσκυνητής και άλλο προσκυνημένος.
    Άλλο το να πουλάς, άλλο να 'σαι πουλημένος.
    Άλλο η μοναξιά, άλλο η μοναχικότης.
    Άλλο το να κάνεις πνεύμα, άλλο να το 'χεις.
    Άλλο να 'χεις λόγο κι άλλο να 'σαι όλο λόγια.
    Άλλο τα κομποσχοίνια και άλλο τα κομπολόγια.
    Άλλο να 'χεις θέρμη, άλλο να 'χεις κάψα.
    Άλλο το να κλαις, άλλο να 'σαι στην κλάψα.
    Άλλο η ευλογιά και άλλο η ευλογία.
    Άλλο να εφησυχάζεις, άλλο να 'σαι σ' ησυχία.
    Είναι άλλο ο γελέων και άλλο ο γελοίος.
    Όπως είναι άλλο ο Γραικός και άλλο ο γραικύλος.
 
    Ρίμες από ατσάλι - Ρυθμοί μεγάλοι
    Δε θα καταφέρεις, να με συνεφέρεις!
    Ρομαντικός, όπως ο Μάρκος Ρενιέρης!
    Δεν αλλάζω δρόμο
    και αν κρατάς μικρόφωνο για την ’κονόμα,
    το κρατώ για τον Κωνσταντίνο Οικονόμο!
    Δηλώνω:
    δεν μ’ εμπνέουν τηλεοπτικοί λαπάδες
    μα, πνευματικές λαμπάδες
    όπως οι Κολλυβάδες!
    Το χιπ χοπ με έχει στρατιώτη,
    απ’ τη μέρα την πρώτη,
    Όπως η αττική διάλεκτος είχε τον Μιστριώτη!
Με λίγα λόγια θα λέγαμε οι δύο στούντιο κυκλοφορίες των Α/Ε (αλλά και το τελευταίο άλμπουμ των Τ.Χ.C.) αντιμάχεται τόσο το έρεβος της επιδοτούμενης ψευδοϋποκουλτούρας,  όσο την ηθική και πνευματική παρακμή που βιώνει η χώρας μας εδώ και δεκαετίες ενώ παράλληλα με μαχητικό τρόπο κομίζει το μήνυμα της ελπίδας αντιπροτείνοντας τον πόλεμο κατά των παθών, κατά της ιστορικής λήθης κατά του εθνομηδενισμού, και τη μεταστροφή προς τις μεγάλες πνευματικές και ηθικές αξίες που έχει αναδείξει αυτός ο ευλογημένος τόπος. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι μία από τις κορυφαίες στιγμές της πορείας τους ήταν η εμφάνισή τους, το 2008 στα Mad Video Music Awards όπου έπαιξαν μία καταιγιστική εκτέλεση το κομμάτι,  "Όλος Ο Κόσμος Σου" που είναι μίγμα τριών συνθέσεων, με ρεφρέν "δανεισμένο" από το "Ο εφιάλτης της Περσεφόνης" (στίχοι Νίκος Γκάτσος, μουσική Μάνος Χατζιδάκις, πρώτη εκτέλεση η Μαρία Φαραντούρη) ενώ το πρώτο κουπλέ είναι η "Επιστημονική Πραγματικότητα" (Terror X Crew) και το δεύτερο κουπλέ είναι το δικό τους, η "Ηλιακή φύσις". 

Σόλο κυκλοφορίες
Mετά και την κυκλοφορία  "Ο Διαλεχτός της Άρνησης κι ο Ακριβογιός της Πίστης" και ύστερα από μία σειρά φοβερών live οι δρόμοι των  δύο καλλιτεχνών χώρίζουν  με τον Αρτέμη να είναι πιο δραστήριος σε δισκογραφικό επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Συγκεκριμένα το 2010 κυκλοφόρησε σε συνεργασία με τον γνωστό μουσικοσυνθέτη Σταμάτη Σπανουδάκη, τον δίσκο "Mash Up Sessions I" που αναδεικνύει για άλλη μια φορά το πολύπλευρο ταλέντο του, με έντονες αναφορές πάλι στην αρχαία παράδοση ενώ περιλαμβάνει ένα μίγμα μουσικής του Σταμάτη Σπανουδάκη και στίχων νέων και παλιών του Αρτέμη. Το 2010 κυκλοφορεί το άλμπουμ "Λυκόσχημος Αμνός" σε πιο hip hop και battle και στοιχεία, με το τραγούδι "Το Ξόδι 2" να γίνεται ένας μικρός ύμνος ενώ πιο πρόσφατη κυκλοφορία του ήταν το 2014 η συνεργασία με τον σπουδαίο συνθέτη, μουσικό και δημιουργό Νίκο Παπακώστα με το άλμπουμ "Mash-Up Sessions II" με ακόμη μεγαλύτερες στιχουργικές αναφορές στην Ορθοδοξία και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Ο Ευθύμης έχει μέχρι στιγμής, μία σόλο κυκλοφορία το 2015 με το αριστουργηματικό "Εκδοχή Έψιλον" όπου εκτός από το γνωστό hip hop ύφος συναντάμε μέχρι και ρεμπέτικα στοιχεία.
Πιθανόν στο απώτερο μέλλον θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μία πιο αναλυτική παρουσίαση των προσωπικών κυκλοφοριών του Αρτέμη και του Ευθύμη μιας και σε αυτές συναντάμε ένα μικρό θησαυρό σύγχρονου ποιητικού λόγου που αδικείται επιτηδευμένα από τα media διότι οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες "κάνουν το λάθος" και τραγουδούν και μιλάνε για Ελλάδα, παράδοση, παιδεία, ιστορία, πίστη, πνευματικές αξίες οπότε σε μία χώρα που κυριαρχεί η φραγκολεβαντίνικη κουλτούρα σαν τον Φλαμανδό, Γιαν Φαμπρ κάθε τέτοια προσπάθεια είναι πλέον πράξη καλλιτεχνικής αντίστασης που το σύστημα προσπαθεί να την περιθωριοποιήσει.
Μάταια όμως διότι όπως λένε οι A/E στο "Οι στίχοι μας ποτέ δε σταματάνε":
Γι’ αυτό μοιραία πρέπει να σηκώσεις την κεραία
είναι ή παρέα πού διατηρεί τη φάση ακεραία,
κι αφού ή γραμμή πηγαίνει πίσω μέχρι τον Ορφέα,
τιμής ένεκεν, γυρίζω από τα νέα στα αρχαία!
Έπου θεώ, όρκω μή χρώ,
τέχνη χρώ, επί ρώμη μή καυχώ
βίας μή έχου, ευτυχίαν εύχου '.
κακίας απέχου, παιδείας άντέχου!
 
 
Επιμέλεια: Φώτης Μελέτης