The Sign: Ροκ μελωδίες γεμάτες μυστήριο
Sunday

23Jan

The Sign: Ροκ μελωδίες γεμάτες μυστήριο

Δημοσιεύθηκε από:

23/01/2022

Κατηγορία: Old Time Rock

2310
Στις αρχές του νέου αιώνα και συγκεκριμένα το 2000, η melodic hard rock/aor σκηνή ξεκινούσε σιγά-σιγά να επανέρχεται στο προσκήνιο ανακτώντας όσους οπαδούς είχαν "ξεστρατίσει" σε άλλες μουσικές αγκαλιές αλλά και να κερδίσει τον σεβασμό όλων εκείνων που την πολεμούσαν με μένος την δεκαετία του ΄90.
Αρωγός σε αυτήν τη ολική επαναφορά ήταν και είναι η Ιταλική δισκογραφική εταιρεία Frontiers Records που είχε ξεκινήσει την πορεία της λίγα χρόνια πριν προβάλλοντας τον συγκεκριμένο ήχο καθώς κατόρθωσε να κυκλοφορήσει αξιόλογα άλμπουμ αλλά και να δημιουργήσει διάφορα project με έμπειρους και ταλαντούχους μουσικούς για να να αναδείξουν δυναμικά το melodic hard rock/aor είδος.
Οι SIGN ήταν λοιπόν ένα από αυτά τα ευκαιριακά αλλά γοητευτικά σχήματα όπου μία ομάδα Aμερικανών μουσικών ενώνονται για να δημιουργήσουν εξαιρετικά τραγούδια και δύο σπουδαία άλμπουμ.
Τους SIGN αποτελούσαν ο τραγουδιστής Terry Brock με προϋπηρεσία στους Strangeways (και αργότερα σε Giant, Slamer), ο Randy Jackson (Zebra) στην κιθάρα και φωνητικά, o μπασίστας Billy Greer (Kansas, Streets) και ο ντράμερ Bobby Rondinelli (Rainbow, Black Sabbath, BOC).
Όμως ψυχή του όλου εγχειρήματος ήταν ο ο πολυτάλαντος Mark Magnold με πολλά μουσικά ένσημα στην πλάτη του. Κάνοντας μία μίνι αναδρομή σε ότι έχει κάνει ετούτος ο σπουδαίος μουσικός θυμίζουμε ότι, το ξεκίνημα του έγινε με την progressive/psychedelic rock μπάντα των Valhalla από τα τέλη των '60s, ακολούθησαν οι American Tears με τρία άλμπουμ στα μέσα της δεκαετίας του '70 ενώ με τους Touch στις αρχές της δεκαετίας του 1980 έκανε ιδιαίτερη αίσθηση. Στη συνέχεια συνεργάζεται με μεγάλα εμπορικά ονόματα όπως ο Michael Bolton και η Cher ενώ υπογράφει μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, το "I Found Someone". Το 1989 με το σχήμα των Drive She Said, προσπαθεί να κάνει ένα ακόμη πιο melodic/aor βήμα και το πετυχαίνει με σειρά αξιόλογων δίσκων.
Με τις ευλογίες της Frontiers το νέο σούπερ σχήμα κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους άλμπουμ στην αυγή του 21ου αιώνα που φέρει τον τίτλο "Sign of Life".
To άλμπουμ στιχουργικά είναι δομημένο πάνω σε ένα concept που αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας της Aryon που παλεύει να νιώσει καλά στη ζωή της αλλά πέφτει στον μυστικισμό και προσκολλάται στο "Signs Of Life" όπου μέσα από αυτή την εμπειρία  πέφτει σε κώμα και όταν βγαίνει από αυτό και συνειδητοποιεί ότι είναι ζωντανή ώστε να αφηγηθεί την ανακάλυψή της για την ομορφιά της ζωής.
Ο δίσκος ξεκινά με το επικό το "I'm Alive" όπου οι Journey συναντούν τους Kansas με εκπληκτικά πλήκτρα και με ένα πολύ  δυνατό ρεφρέν, που θυμίζει έντονα του Queensrÿche με την φωνή του Randy Jackson να μεγαλουργεί.

 

Στο "Crossed The Line" τα φωνητικά ανήκουν στον Terry Brock που είναι ένας μνημειώδες μελωδικός ύμνος και σε κολλάει στον τοίχο με το παθιασμένο ρεφρέν του.
Ακολουθεί το "Aryon" που ξεκινά σε mid-tempo ρυθμό με τους Jackson και Brock να μοιράζονται τα φωνητικά και να κάνουν ένα φανταστικό ντουέτο. Ρεφρέν και ενορχήστρωση για σεμινάριο με έναν θεαματικό ενδιάμεσο μουσικό θέμα!
Το "Forever Again" είναι μια υπέροχη μπαλάντα, όπου ο Brock ξεδιπλώνει το ερμηνευτικό του χάρισμα θυμίζοντας τον Steve Perry.
Το "Stranded" κινείται σε πιο hard rock ύφος με Led Zeppelin ήχο όπου τα φωνητικά και η κιθάρα του Jackson το ενισχύουν αρκετά.
Το "All Your Life" έχει διαμορφωθεί σε ένα όμορφο ακουστικό - λυρικό πλαίσιο με τα φωνητικά να μοιράζονται πάλι από τους Brock - Jackson ενώ το"The Wait" "κλέβει" μελωδίες από τους Journey.
H μπαλάντα "I Will Be There For You" αναδεικνύει το συνθετικό ταλέντο του Mark Magnold όπως όταν έγραφε επιτυχίες για την Cher ενώ την σύνθεση συνυπογράφει η Pebe Sebert, η οποία είναι μητέρα της διάσημης ποπ σταρ Kesha.
Με το "Nothing But A Heartache" έχουμε την πιο ΑΟR εκδοχή του "Jump" των Van Halen.
Το "Wine" έχει ένα κολλητικό mid tempo ρυθμό με απίθανο ρεφρέν και υπέροχα δεύτερα φωνητικά  που αν τα προσέξεις σε παραπέμπουν σε soul μελωδίες των sixties.
Το "Desperte Heart" και ειδικά το κιθαριστκό θέμα αλλά και  όλη η σύνθεση είναι επηρεασμένη από το "Any Way You Want" των Journey και παράλληλα θυμίζει και Drive She Said
Ο δίσκος κλείνει με το ανατριχιαστικό "Signs Of Life" όπου τα φωνητικά μοιράζονται οι Brock - Jackson δημιουργώντας μία συγκινησιακή μελωδική ατμόσφαιρα.
Το  άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2000 και μπορεί να μην απόκτησε τους θαυμαστές που του άξιζε αλλά αποθεώθηκε από κριτικούς και webzines και όλοι περίμεναν μία δεύτερη συνέχεια...


 
Το 2004 επιστρέφουν οι THE SIGN με το δεύτερο άλμπουμ τους "The Second Coming" συνεχίζοντας την ιστορία της Aryon που ο Mark Magnold την εμβαθύνει ακόμη περισσότερο αφού περιλαμβάνει διάφορες κακοποιητικές καταστάσεις (δολοφονίες, βιασμό) με πιο περίπλοκους χαρακτήρες.
Το "The Second Coming" αποτελεί έναν μελωδικό prog-rock δίσκο που ο εδώ ο όρος "προοδευτικός" δεν περιλαμβάνει δαιδαλώδες ενορχηστρώσεις και ατέλειωτους περφεξιονισμούς αλλά ήχους και συνθέσεις που σε ταξιδεύουν ασταμάτητα δημιουργώντας μία εξαίσια συμφωνική ροκ ατμόσφαιρα.
Στο δεύτερο άλμπουμ έχουμε μερικές αλλαγές στο line up αφού προστίθεται ένας δεύτερος κιθαρίστας ο John Binova (TRANS SIBERIAN ORCHESTRA), την θέση του Bily Greer αναλαμβάνει ο Mark Hermann στο μπάσο ενώ έχει αποχωρήσει και ο ντράμερ Bobby Rondinelli
Η εισαγωγή του "Aryon Overture" παραπέμπει στους Styx και ακολουθούν το "Stained (Gone)" σε ύφος Kansas.
Το μελαγχολικό "The Morning After (Time To Run)" έχει ένα θεαματικό επίλογο χάριν των πλήκτρων του Mark Magnold
ενώ το "Motorcycle Messiah" κινείται σε πιο heavy metal ύφος
Το "Shine" παντρεύει τις  γκόσπελ μελωδίες με το "Sweet Emotion" των Αerosmith και το δίλεπτο ψυχεδελικό "Bliss" κάνει πάσα στο "If For One Moment" όπου έχει ένα υπέροχο κιθαριστικό σόλο.
 
Το "Flame On The Oracle" αποτελεί την μελωδική παραλλαγή του κλασικού "All Along the Watchtower" παράλληλα η αφηγηματική πλευρά του άλμπουμ κυριαρχεί στο "The Ooze" και ακολουθελι το ορχηστρικό "Inner Child (Exorcise)" όπου ο Mark Magnold έχει τον πρώτο λόγο.
Το "Black Mountain" βαδίζει σε πιο ροκ μονοπάτια αποτελούμενη από ένα μείγμα Purple & Zeppelin και η μπαλάντα "Keep On Breathin'' απογειώνεται χάριν της θαυμάσιας ερμηνείας του Terry Brock.
To "Shine (Finale)" θυμίζει έντονα  Who και πλειάδα ροκ ρυθμών που λατρέψαμε στα '70s
Ο επίλογος γίνεται με το ορχηστρικό "Rapture (Ode To Aryon)" και το επικό "Maniac" όπου παντρεύονται στοιχεία από Iron Maiden και Dream Theather.
Οι SIGN μετά από αυτή την κυκλοφορία μπήκαν στον πάγο και το μόνο που μάθαμε είναι ότι τα δικαιώματα των δύο μοναδικών άλμπουμ που κυκλοφόρησαν πέρασαν στην δισκογραφική Escape - Music που τα επανακυκλοφόρησε το 2018 σε μία πολυτελή επανέκδοση με τον τίτλο  Signs of Life/The Second Coming με δύο επιπλέον συνθέσεις τα "Canyon (we Are Not Tribe)" και "Trans Americana Symphony" σαν bonus υλικό.

Υ.Γ: Στην γιαπωνέζικη έκδοση του "Sign of Life" περιλαμβάνεται μία επιπλέον εξαιρετική μελωδική σύνθεση με τίτλο "Love Is Alive" που περιλαμβάνεται και στην έκδοση της Escape - Music. Στο "The Second Coming" συμμετέχει και ο μπασίστας Teddy Cook σε τρία τραγούδια (Great White, Dio, Randy Jackson's China Rain).

Φώτης Μελέτης