The Firm: Όταν οι ροκ "φίρμες" κάνουν μπίζνες
Thursday

8Oct

The Firm: Όταν οι ροκ "φίρμες" κάνουν μπίζνες

Δημοσιεύθηκε από:

08/10/2020

Κατηγορία: Rock this Time

4584
Ο Jimmy Page και ο Paul Rodgers γνωρίζονταν από παλιά, την εποχή που οι Bad Company κυκλοφορούσαν άλμπουμ για την εταιρία των Led Zeppelin, την Swan Song.
Στα μέσα περίπου της δεκαετίας του '80, οι δύο μεγάλοι μουσικοί ένωσαν τις δυνάμεις τους με την βοήθεια του παραγωγού Stuart Epps, μιας και είχε κλείσει οριστικά και για τους δύο ότι δημιουργικό είχαν να δώσουν την προηγούμενη δεκαετία.
Ήδη ο μουσικός τύπος της εποχής, τους θεωρούσε δεινόσαυρους και τελειωμένους και η ποπ μουσική ήταν στο απόγειο της οπότε έπρεπε οι δύο ροκ θρύλοι  να κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις για να επανακάμψουν.
Το γεγονός που γέννησε την συνεργασία τους ήταν η συμμετοχή τους σε μία φιλανθρωπική συναυλία στην οποία βρέθηκαν μαζί και συμφώνησαν πως βρίσκονται σε ένα μεταβατικό στάδιο. Ξαναβρίσκονται στην πορεία ώστε να ολοκληρώσουν τα σχέδια τους και αποφάσισαν να ψάξουν από κοινού σε μία δυναμική συνέχεια που θα τους διατηρήσει στο προσκήνιο.
Η δημιουργία των The Firm το 1984 ήταν πλέον γεγονός και απέμειναν οι απαραίτητες προσθήκες. Η αρχή έγινε με τον μπασίστα  Τony Franklin ενός περιζήτητου μουσικού για την μετά Firm-περίοδο, όπου συνεργάστηκε με πλειάδα σημαντικών μουσικών όπως ο David Gilmour, οι Blue Murder, ο David Coverdale, η Lana Lane, o Eros Ramazzotti και o Roy Harper με τον τελευταίο ο Τ. Franklin να έχει κάνει αρκετές συνεργασίες μαζί του μιας και σ' εκείνον όφειλε το ξεκίνημα της καριέρα του.
Επίπρόσθετα το καρέ συμπληρώνει ο ντράμερ Chris Slade, ο οποίος σημειωτέον είναι και ο νονός του ονόματος της μπάντας.
Ο C. Slade έγινε έπειτα δημοφιλής από την συμμετοχή τους στους AC/DC, αν και ο ίδιος ήδη αρκετά γνωστός και έμπειρος μιας είχε συνεργαστεί με μεγάλους καλλιτέχνες και συγκροτήματα όπως τους, Tom Jones, Manfred Mann's Earth Band, David Gilmour, Uriah Heep και αρκετούς άλλους.


 
Όλα πλέον ήταν έτοιμα και στα τέλη του 1984 έχουν προηγηθεί οι σχετικές ανακοινώσεις από την Atlantic για την δημιουργία του σούπερ σχήματος ενώ έγιναν και μερικά live ως προάγγελος για το άλμπουμ που θα ερχόταν λίγους μήνες μετά.
Έτσι λοιπόν τον Φεβρουάριο του 1985, κυκλοφορούν το ντεμπούτο, ομότιτλο άλμπουμ τους, υπό την αιγίδα της Atlantic Records και το κουαρτέτο έχει ηχογραφήσει, συνθέσεις με καθαρό mainstream ροκ ήχο, ο οποίος δεν προσφέρει ιδιαίτερες συγκινήσεις και κατά τη άποψη μου το πρώτο άλμπουμ το "σώνει" η φωνή του Paul Rodgers.
Βέβαια η κλάση των μεγάλων μουσικών παραμένει σε υψηλά επίπεδα και παρότι δεν "έβγαλαν" και τον καλύτερο εαυτό τους μας προσφέρουν μερικές εξαιρετικές συνθέσεις όπως το φοβερό "Closer" με τα πνευστά να του δίνουν μία εμπνευσμένη  δυναμική καθώς και το πιασάρικο "Radioactive" που έκανε μία μικρή εμπορική επιτυχία όπως και το "Midnight Moonlight".
Η συγκεκριμένη σύνθεση ήταν ουσιαστικά ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι των Led Zeppelin με αρχικό τίτλο "Swan Song" που ακούγεται συμπαθητικό και είχε μείνει έξω από το "Physical Graffiti".
Στο πρώτο δίσκο της σούπερ μπάντας περιλαμβάνεται επίσης και η όμορφη διασκευή στη σύνθεση "You've Lost That Lovin' Feelin'" των The Righteous Brothers. Μίας εξαιρετικής επιλογής του Jimmy Page, με τον Τony Franklin να δίνει ρεσιτάλ και την Sam Brown να κάνει υπέροχα backing vocals.
The Firm πραγματοποίησαν live εμφανίσεις στην Αμερική αρνούμενοι πάντως να παίξουν κομμάτια από τις θρυλικές μπάντες που συμμετείχαν κατά το παρελθόν ενώ στη χώρα τους έκαναν μόνο δύο εμφανίσεις. Πάντως το άλμπουμ δεν πήγε άσχημα σε επίπεδο εμπορικής αποδοχής αφού στις ΗΠΑ, έφθασε μέχρι το νο17 και στο Ηνωμένο Βασίλειο έως το νο 15.
Οι κριτικές όμως για το πρώτο άλμπουμ ήταν απογοητευτικές και η χημεία της μπάντας είχε σκαμπανεβάσματα ενώ οι πωλήσεις δεν ικανοποίησαν πλήρως την δισκογραφική τους εταιρία.
Όμως το συμβόλαιο απαιτούσε άλλο ένα δίσκο που αναγκαστικά ήλθε στις 3 Φεβρουαρίου του 1986, με τους The Firm να κυκλοφορούν το δεύτερο και τελευταίο στούντιο δίσκο τους με τίτλο "Mean Business" και τον ήχος τους να παραμένει ένας συνδυασμός blues και hard rock.
Το άλμπουμ είναι καλό σε σημείο να εξομολογηθώ πως είναι άδικα υποτιμημένο Σίγουρα δεν είναι αριστούργημα αλλά δεν είναι και μέτριο ενώ περιλαμβάνει μερικές όμορφες συνθέσεις όπως το  θαυμάσιο "Live in Peace", κομμάτι το οποίο είχε πρωτοεμφανισθεί στο  σόλο άλμπουμ του Paul Rodgers με τίτλο "Cut Loose", το 1983.
Συνθέσεις όπως το ζεπελινικό "Fortune Hunter" ξυπνά αναμνήσεις του δοξασμένου παρελθόντος με την έκπληξη να ακούει στο όνομα του τρομερού μπασίστα και συνθέτη Chris Squire (YES) που συνυπογράφει το εν λόγω τραγούδι. Ακολουθεί το αργόσυρτο "Cadillac" που είναι ολίγον πειραματικό και  συνάμα γοητευτικό με τον Jimmy Page να κάνει τα "δικά του".
Ακολουθεί το εκπληκτικό "All the King's Horses" μία σύνθεση που ξεχώρισε και δείχνει το μεγάλο ταλέντο των δύο σπουδαίων μουσικών.
Τα "Tear Down the Walls"  και "Free to Live" κινούνται στο κλασσικό ύφος του κουαρτέτου χωρίς να εντυπωσιάζουν ενώ το "Dreaming" αποκλίνει από το γενικό παλιομοδίτικο ροκ κλίμα και ο λόγος οφείλεται ότι την σύνθεση, υπογράφει αποκλειστικά ο μπασίστας Tony Franklin και κινείται σε πιο προοδευτικό ύφος.
Το "Mean Business" κλείνει με το ανατριχιαστικό μπαλαντοειδές "Spirit of Love" που στο τέλος η σύνθεση αποκτά ένα εκρηκτικό ταχύτατο τέμπο με την φωνή του Paul Rodgers να μας απογειώνει για πολλοστή φορά (με την βοήθεια των δεύτερων φωνητικών) και εμείς απλά την ταξιδεύουμε μαζί της.
Το τέλος ήρθε άμεσα και οι Firm διαλύθηκαν με τους μουσικούς να ακολουθούν τις δικές τους σόλο καριέρες ή τις δικές τους σημαντικές συνεργασίες.

 
 
Υ.Γ.: Η μπάντα έχει κυκλοφορήσει δύο VHS (βίντεο) τα:The Firm Live at Hammersmith 1984 (1984) στο οποίο περιλαμβάνεται και διασκευή στο "Everybody Needs Somebody to Love" του Solomon Burke καθώς και το "Five from the Firm" (1986)
 
 
Φώτης Μελέτης