Beggars: "Κυκλοφορούμε δισκογραφικά ό,τι ακούγεται καλά στα αυτιά μας"
Οι Beggars είναι ένα παλιομοδίτικο power trio που τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να ανακινήσει τα μουσικά πράγματα στη χώρα μας με ακούραστο πρόγραμμα περιοδειών, ήχο δρόμου και διογκούμενο fan club.
Τους γουστάρουν πουρόκερς, νεούδια, stoners και σύμπασα η τατουαζοφόρος συναυλιακή φυλή, εξίσου. Έχουν έτοιμο το τέταρτο άλμπουμ τους σε λιγώτερο από δύο χρόνια, με τίτλο “Devils Highway”, ενώ το αθηναϊκό κοινό αναμένει με αξιοσημείωτη ροή αδρεναλίνης το επερχόμενο live τους στο Koo-Koo Club, στις 24/3.
Μιλάμε με τον ιθύνοντα νου του σχήματος, Γιάννη Πασσά (κιθάρα/φωνητικά).
 
 
Καταρχήν, λύσε μας μια απορία που έχει πολύς κόσμος: Γιατί η σύντμηση του ονόματος από «Beggars Blues Diary», με το οποίο γίνατε γνωστοί, σε απλώς «Beggars»;
Ήταν κάτι που θέλαμε να κάνουμε από καιρό, μιας και ο κόσμος επέλεξε το BEGGARS σαν το όνομα που μας αναφέρει. Και το BEGGARS σαν λέξη ήταν πάντα το “βαρύ” συνθετικό στο όνομα της μπάντας. Επιπλέον δεν σου κρύβω ότι ζώντας από την μουσική νιώθουμε εν μέρει και ως ζητιάνοι.



Έχετε έτοιμο ένα καινούριο άλμπουμ, το τέταρτο. Είναι και αυτό εμπνευσμένο από το δρόμο; Ποιά βιώματα υπήρξαν η κυριώτερη επιρροή για να γράψεις τα καινούρια κομμάτια;
Και στο τέταρτο album στιχουργικά έχουν καταγραφεί πράγματα που βιώσαμε κατά την διάρκεια της Desperate Rock ’N’ Roll Tour αλλά και περαιτέρω βιώματα κάποια από αυτά αφορούν και ιστορίες παρελθοντικές.

 Έπαιξαν και άλλοι μουσικοί στις ηχογραφήσεις, ή μόνον εσείς; Υπάρχουν κάποιοι που θα ήθελες να αξιοποιήσεις για ιδιαίτερο χρώμα σε κάποιο από τα κομμάτια;
Σε ένα κομμάτι υπάρχει η παρουσία του hammond ξανά, το οποίο το έχει παίξει ο Γιάννης Σκούταρης και μία ακόμη φορά χρησιμοποιήθηκε το σαξόφωνο του Δημήτρη Σίμου, μετά το “Not My War” του δευτερού μας album (The Truth) σε ένα κομμάτι που λέγεται “Rita” και είχαμε την χαρά να βρεθούμε με έναν παλιό φίλο τον Banasio (κιθαρίστας των Headquake) - (εγώ και ο Chili παίζαμε σε μιά μπάντα που λεγόταν Livestock στο παρελθόν) ο οποίος έβαλε ένα outro solo σε ένα από τα κομμάτια. Πάντα εμφανιζόμαστε σαν τρίο ζωντανά (άλλωστε οι ενορχηστρώσεις το επιτρέπουν), όποτε μας δίνεται η ευκαιρία να έχουμε guest τον Δημήτρη στο σαξόφωνο.

Ποιά η διάρκεια του καινούριου σετ λιστ και πόσα καινούρια κομμάτια θα περιλάβετε σ΄αυτό;
Η διάρκεια θα είναι περίπου 2 ώρες και θα περιέχει 5 ή 6 καινούρια κομμάτια.

 Μέσα στην ιστορία του κλασικού ροκ, διακρίνονται δύο, ας τις πούμε, σχολές ηχογράφησης. Στην πρώτη, την «αργή», ανήκουν τα γκρουπ που ηχογραφούν μόνον όταν μπορέσουν να έχουν στα χέρια τους τον επιθυμητό ήχο και εντελώς καινούρια κομμάτια. Εσείς φαίνεται να εντάσσεσθε στη δεύτερη: Γράψε - μπες στο στούντιο – βγες - φύγε στο δρόμο. Έχεις αισθανθεί για κάποια κομμάτια των τριών μέχρι τώρα άλμπουμ ότι θα χρειάζονταν περισσότερη δουλειά, ή ότι ίσως κάποια κομμάτια να έπαιρναν άλλη μορφή αν τα δουλεύατε περισσότερο χρόνο;
Όχι, σε καμία περίπτωση. Πάντα κυκλοφορούμε δισκογραφικά ό,τι ακούγεται καλά στα αυτιά μας και το γεγονός ότι έχουμε κάνει 3 album σε 2 χρόνια δεν σημαίνει ότι έχουμε γράψει μόνο τα κομμάτια που έχουν δισκογραφηθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ομότιτλο Devi’s Highway του καινούριου album το οποίο ήταν ένα από τα τραγούδια που ανήκε στο projetct του Desperate Rock ’N’ Roll.

Τί κάνει γενικώς ο παραγωγός για σας και τί κατάφερε αυτή τη φορά να δώσει στο τελικό αποτέλεσμα; Είναι κυρίως ηχολήπτης ή δίνει και σχήμα στα κομμάτια;
Ο Αλέξανδρος Χρυσίδης ασχολείται κυρίως με το ηχητικό κομμάτι της παραγωγής. Μας αφήνει πάντα ελεύθερους να ακολουθήσουμε εμείς τις ενορχηστρώσεις μας και κατά τη γνώμη μου αυτή τη φορά κατάφερε να μας βγάλει πιο live από ποτέ.

Το γκρουπ κατά πόσο καταφέρνει σήμερα να είναι μια αυτοχρηματοδοτούμενη φάση, δηλαδή να ζείτε από αυτό που κάνετε;
100%.

 Έχετε αυτό που λέμε «μάνατζμεντ»; Κάποιον να φροντίζει τα θέματά σας, τις εμφανίσεις και τα τοιαύτα ή τα ρυθμίζετε μόνοι σας; Τί ζητάει ένας ροκ μουσικός από ένα σωστό μάνατζμεντ στη χώρα μας;
Σίγουρα έχουμε ανθρώπους που φροντίζουν για εμάς σε επίπεδο οργάνωσης συναυλιών. Η μπάντα όμως έχει πάντα τον τελικό λόγο. Έχουμε μια πολύ ιδιαίτερη και φιλική σχέση με όλους μας τους συνεργάτες. Το τί ζητάει η κάθε μπάντα από ένα management στην Ελλάδα, αφορά την ιδιαιτερότητα της κάθε μπάντας. Δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να απαντήσω.

Είστε πραγματικά μπάντα του δρόμου, με πολλές δεκάδες συναυλίες κάθε χρόνο. Θέλουμε να μας πεις τί κατά τη γνώμη σου κάνει την ελληνική επαρχία – που δεν είναι ενιαία σε συνήθειες και γούστα - να πιάνει το vibe του γκρουπ. Μοιράσου αν θέλεις μαζί μας μερικές αξέχαστες στιγμές από τις μέχρι τώρα περιοδείες.
Η επαρχία έχει ψυχή και ενέργεια. Συνηθίζει να τιμά μπάντες που επισκέφτονται τον τόπο τους με σεβασμό και νιώθουμε περήφανοι που το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας μας έχει καλέσει 3 και πλέον φορές κατά μέσο όρο στις πόλεις τους τα τελευταία 3 χρόνια. Δεν θα μείνω σε στιγμές και εικόνες για αυτές, είναι πάρα πολλές και θα αδικούσα κάποιους, νιώθω όμως περήφανος και με τιμά να έχω δημιουργήσει μέσω των BEGGARS τόσες φιλίες (πλέον) σε Ελλάδα και Κύπρο.



Πώς είναι μια τυπική μέρα περιοδείας σε μια πόλη εκτός Αθήνας;
Γ@#@τη… (λέει ο Chili)…. Συνήθως περιλαμβάνει ταξίδι στον προορισμό, ποτό-soundcheck-ποτό-live-ποτό.

Εάν υπήρχε βαθμολογία «επαγγελματισμού» των γκρουπ σε κλίμακα από το 1-10 πού θα τοποθετούσες τους Beggars; Ποιό το μεγαλύτερο μάθημα που έχεις πάρει ως περιοδεύων μουσικός μέχρι τώρα;
Θα προτιμούσα την βαθμολογία να την βάλουν οι άνθρωποι που συνεργάζονται με τους BEGGARS και όχι εγώ. Το μάθημα που έχω πάρει είναι ότι όσο ζεις μαθαίνεις.

Πέρα από τους Planet Of Zeus, υπάρχει κάποιο ελληνικό ή ξένο γκρουπ με το οποίο θα θεωρούσες ότι φτιάχνετε το καλύτερο line – up;
Υπάρχουν μπάντες εντός των συνόρων με τις οποίες έχουμε περάσει πάρα πολύ καλά πάνω και κάτω από την σκηνή, όπως οι Nightstalker, οι Planet που προανέφερες, οι Contra Limit, οι Out Of The Earth, οι 1000Mods, οι Big Nose Attack, οι Mr. Highway Band, οι Breath After Coma και σύντομα θα θέλαμε να μοιραστούμε την σκηνή με μία ανερχόμενη μπάντα τους Rolling Dice καθώς και τους φίλους πλέον SoundtrucΚ. Σε ό,τι αφορά το εξωτερικό θα ήθελα πάντα να παίξω με τους Cult.

Ξέρω ότι το γκρουπ και εσύ προσωπικά είσαι μακριά από την τρέχουσα έννοια της πολιτικοποίησης. Στη συγκυρία που περνάμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, κατά πόσο σε ενδιαφέρει ο θεατής ή ο ακροατής να πάρει από το γκρουπ κάτι πέρα από τον ήχο μιας συναυλίας ή ενός άλμπουμ;
Νομίζω ότι ανεξαρτήτως συγκυριών μια μπάντα που σέβεται τον εαυτό της πάντα θέλει να δίνει στο κοινό της κάτι παραπάνω από τη μουσική της. Δημιουργώντας έτσι μια σχέση φιλίας και “ένωσης”.

Παραμένεις ροκ ακροατής μέσα στα χρόνια. Τί άκουσες τη χρονιά που μας πέρασε που να σε κέρδισε, από παλιά ή και από καινούρια ακούσματα;
Την καινούρια αλμπουμάρα του Lenny Kravitz, φέτος γνώρισα τους Drive By Truckers και ασχολήθηκα με την δισκογραφία τους αλλά η περσινή χρονιά είχε την ιδιαιτερότητα να ξαναμπούν στο πικάπ μου, παλιά βινύλια των AC/DC και των Motörhead που είχα να ακούσω καιρό…κυρίως τα "If You Want Blood (You've Got It)" και "No Sleep 'til Hammersmith”.

Τί να περιμένουμε από το γκρουπ στις 24/3 στο ΚοοΚοο; Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για τα σαπόρτ σχήματα;
Τα support σχήματα είναι οι φίλοι Contra Limit και οι Breath After Coma, 2 μπάντες με τις οποίες έχουμε ξαναπαίξει μαζί στο παρελθόν. Και τα 2 αυτά σχήματα είναι ανερχόμενα και θα παρουσιάσουν την full length δισκογραφική δουλειά τους εντός του έτους. Αυτό που μπορείτε σίγουρα να περιμένετε είναι ιδρώτας, αλκοόλ και ατόφιο rock ’n’ roll. Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου, see you live @ KooKoo, 24/3 !

Συνέντευξη στον Παναγιώτης Παπαϊωάννου