Η συνέχεια της ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και  περιπετειώδης όπου εκτός από τις  βραβεύσεις Grammy ως καλύτερη ροκ φωνή το 1993, τα πετυχημένα εμπορικά και καλλιτεχνικά άλμπουμ που κυκλοφόρησε, την συνεργασία με τον Bono, έδωσε στη δημοσιότητα και τα προσωπικά  της.
Παραδεχόμενη αρχικά ότι είναι gay και παράλληλα φανατική υποστηρίκτρια των Δημοκρατικών του Κλίντον ενώ πριν από μερικά χρόνια διεγνώσθη ότι έχει καρκίνο του μαστού και ευτυχώς  μέχρι στιγμής τον έχει αντιμετωπίσει επιτυχώς.
Αφήνοντας λοιπόν τα προσωπικά και τις επιτυχίες της και ερχόμενοι στο νέο δωδέκατο στούντιο  δίσκο της, που ονομάζεται “This Is M.E.”   η εξαιρετική τραγουδίστρια με την βραχνή και εξαίσια φωνή της βάζει την δικιά της ροκ σφραγίδα με συνθέσεις και ερμηνείες που θυμίζουν το δοξασμένο παρελθόν.
Οι επιρροές από τον αμερικάνικο νότο με τα μπόλικα κάντρυ και southern rock στοιχεία κυριαρχούν ολοκληρωτικά σε όλο το άλμπουμ και ιδιαίτερα σε κομμάτια όπως το απίθανο "Monster", το "All The Way Home", το "Ain't That Bad" και το "Stranger Road" με την γοητευτική φυσαρμόνικα να το συνοδεύει.
Υπάρχουν στιγμές στο  “This Is M.E.” που σου έρχονται εικόνες από ταινία western αλλά και από road movie και όλα αυτά δοσμένα με πολύ μοντέρνο τρόπο τόσο στην ενορχήστρωση όσο και στην παραγωγή.
Επίσης στο άλμπουμ υπάρχουν και ποπ αναφορές, πιο έντονες στο πανέμορφο "A Little Hard Hearted" και λιγότερες στο "I Won't Be Alone Tonight" που περιέχει ένα πολύ δυνατό ρεφρέν.
Τέλος άλλα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι πρώτα το "Like A Preacher"  με την μοναδική και ζεστή ερμηνεία της Melissa Etheridge να εκτοξεύει την σύνθεση αλλά και τη τρυφερή μπαλάντα "Who Are You Waiting For" σε ύφος U2.
Συνοπτικά έχουμε να κάνουμε με ένα δίσκο που οι λίγοι εναπομείναντες θαυμαστές της Melissa Etheridge στη πατρίδας μας θα απολαύσουν και θα ταξιδέψουν σε υπέροχα ροκ μονοπάτια.

Φώτης Μελέτης