Heart & Friends: "Home For The Holidays"

22/12/2014

Κατηγορία: Κριτικές

4092

To Δεκέμβριο του 2013, οι αδελφές Ann και Nancy Wilson των Heart μαζί με ένα επιλεγμένο καστ «φίλων» έκαναν μια ειδική Χριστουγεννιάτικη εμφάνιση στην πόλη τους, το Seattle, σε ένα εξίσου «ειδικό» μέρος, το Benaroya Symphony Concert Hall, ένα μικρό συναυλιακό χώρο που δεν χρησιμοποιείται για ροκ κονσέρτα.

 

Σήμερα, έναν χρόνο ακριβώς αργότερα, η εμφάνιση αυτή κυκλοφορεί απαθανατισμένη σε CD, DVD και Blu-ray Disc με τον τίτλο "Home For The Holidays". Μια κατανυκτική συναυλία, απρόβλεπτη ως προς το σετ - λιστ και ταιριαστά ζεστή για την περίσταση.
Ξεκινούν με το "
The River" της Joni Mitchell, μια επίδειξη δύναμης της φωνής της Ann Wilson πάνω σ' ένα υποβλητικό χαλί κήμπορντς. Στο "Rocking," ακούγεται στην πρώτη φωνή η Καναδέζα συνθέτις και τραγουδίστρια Shawn Colvin, με τις αδελφές Wilson να κάνουν τις δεύτερες.
Ένα ποίημα ("
Poem") πάει να προσθέσει υποβλητικότητα, αλλά ευτυχώς τελειώνει γρήγορα. Ο Richard Marx συνοδεύει στο "All Through The Night" και η μπάντα σιγά - σιγά ανεβάζει στροφές, ιδίως όταν ανεβαίνει στη σκηνή ο Sammy Hagar και λένε το "All We Need Is An Island" (ηχογραφήθηκε πρόσφατα στο άλμπουμ του Hagar με τα ντουέτα) και το Hagarικό '50s ροκάκι "Santa's Going South (For Christmas)," με τον στίχο να λέει ότι ο άγιος κατεβαίνει στο Μεξικό όταν πιάνουν τα πραγματικά κρύα. Ο Pat Monahan των Train εντυπωσιάζει στο "Please Come Home For Christmas", μετριάζοντας τη μελό φτιάξη του κομματιού.
 
Παίζουν και το "Barracuda", που δεν έχει σχέση με Χριστουγεννιάτικο κλίμα, αλλά πρέπει το κοινό να θυμηθεί και ποιό συγκρότημα βλέπει. Ενισχυμένο με γερή δόση funk ακούγεται και το  "Even It Up", με την Ann Wilson για άλλη μια φορά να θυμίζει τί σπάνιο φυσικό ταλέντο διαθέτει, ακόμη και στα 64. Το "Remember (Christmas)," ένα παλιό ('72) του Harry Nilsson, βαριά αναμνησιακό, με την Ann να το αναδεικνύει και αυτό. Και έρχεται η στιγμή του "Stairway To Heaven," σε μια απόπειρα να επαναληφθεί η επική εκτέλεση του Δεκεμβρίου του '12 στο Kennedy Center, που άφησε αποσβολωμένο τον Plant και με χαμόγελα ευτυχίας τους Jones και Page.
Με την χορωδία της "Total Experience Gospel Choir" να προσθέτει αυτή τη φορά την απογειωτική διάσταση μιας συστοιχίας από χερουβείμ, η εκτέλεση υπολείπεται ελάχιστα εκείνης της ιστορικής στιγμής. Η παράσταση τελειώνει με ένα από τα πάμπολλα διαμάντια της δισκογραφίας του μεγάλου Bob Dylan ("Ring Them Bells", από το "Under A Blood Red Sky" του '90), μια συγκινητική προσευχή στην οποία συμμετέχουν όλοι οι guest - για κάποιο λόγο, πλην Hagar.
Συνολικά, ένα live άλμπουμ που δεν ξεφεύγει από την καλοστημένη συναισθηματική παγίδα των Χριστουγεννιάτικων κυκλοφοριών και παρά τις κάποιες όντως ξεχωριστές στιγμές του, μοιάζει με επιτηδευμένη πολυτέλεια στη σημερινή μουσική συγκυρία. Από την άλλη, για τέτοιες μικρές πολυτέλειες δεν αξίζουν οι γιορτές ανέκαθεν;
 
Παναγιώτης Παπαϊωάννου