Ας πούμε όμως λίγα πράγματα για αυτούς, μιας και πολλοί δεν θα τους ξέρετε, όπως δεν τους γνώριζα και εγώ πριν από αυτό. Όπως προέγραψα, αυτό εδώ είναι το τέταρτο άλμπουμ τους και η καριέρα τους ξεκινά το 2001. Η τωρινή σύνθεση της μπάντα με αρχηγό τον  Eric Forrest (φωνή, τύμπανα και ρυθμική κιθάρα, Voivod) είναι οι KROF (τύμπανα), Vincent Agar (lead κιθάρα, μέλος των Yotangor και Lust), Tomáš Skořepa  (lead κιθάρα, Exorcizphobia),Antonello Gilliberto (lead κιθάρα) και Dan Baune (lead κιθάρα, Monument).
 
  Οι προηγούμενοι δίσκοι τους ήταν το ντεμπούτο “Evil Forces” του 2003, “Modified Poison” του 2008 και το “The Curse” του 2014, που φαίνεται και το μοναδικό αξιόλογο. Αυτό διότι ήταν concept βασισμένο σε μια συλλογή τραγουδιών που περιγράφουν την δύναμη, τον πειρασμό και την εμμονή με τον γυναικείο αγώνα. Πέραν του ότι σαν ιδέα δεν είναι αδιάφορη, συμμετείχαν και διάφορα ονόματα που το έκαναν ελκυστικό: Glen Drover (Megadeth, King Diamond), Kristina Niemann (Therion) και Vincent Agar (Yotangor). Αλλά μέχρι εκεί.
Η τωρινή δουλειά για τον οποία γίνεται και ο λόγος έχει την ονομασία “Demonikhol”.
 
  Το ύφος τους οι ίδιοι το συστήνουν σαν speed / thrash metal, αλλά εγώ θα έλεγα ότι μοιάζει περισσότερο σαν death με ταχύτητες thrash και blast beats. Μία μίξη δηλαδή Cradle Of Filth, Soulfly, Behemoth, Hypocrisy, Blasphemy κλπ. Αν μπορούσανε να παίζουνε όμως όπως αυτές οι μπάντες, τότε θα είχαν και την κατάλληλη ανταπόκριση.
 
  Στα του άλμπουμ τώρα, γλυτώνει από το να χρησιμοποιηθεί σαν φρίσμπι το καλοκαίρι στις παραλίες στο παραπέντε και αυτό γιατί η σεζόν του διαρκεί 3-4 μήνες. Αυτό δεν σημαίνει ότι γλυτώνει από το να γίνει δίσκος σε κάποια εκκλησία γιατί με τις σαβούρες που παρουσιάζουν (και εδώ) είναι σαν να βγαίνουν για ελεημοσύνη αναμένοντας τον παρά μας όπως ακριβώς κάνουν και στις εκκλησίες με την γύρα του γνωστού στους πιστούς «δίσκο» προκειμένου να ρίξει ο χριστιανός τον οβολό του. Στην προκειμένη περίπτωση το «βάσανο» διαρκεί μόλις λίγα λεπτά κατά την διάρκεια της λειτουργίας και για όσους πάνε δηλαδή. Εγώ πάλι αν πήγαινα εκκλησία, θα προτιμούσα τον κλασσικό παραδοσιακό δίσκο τους.
 
  Σοβαρευτείτε, με σαράντα πέντε λεπτά  βαβούρας, γκαρίσματος και έντεκα ανέμπνευστες και αντιγραμμένες συνθέσεις (γιατί μαζί με τον βασιλικό… …ποτίζεται και ο χουντικός) περιμένετε να κάνετε καριέρα; Τόσο θράσος πια;; Τι σας φταίμε να μας βασανίζεται έτσι, τόσο πολύ μίσος έχετε για τον συνάνθρωπό σας; Και δεν φτάνουν όλα αυτά, αλλά ο Forrest είναι φάλτσος, τουλάχιστον στουντιακά. Αν θες να φαλτσάρεις, φάλτσαρε, αλλά κάνε το μαγκιόρικα όπως ο Dave Mustaine, που φαλτσάρει και αυτός πολύ, αλλά σε συνδυασμό με τον τρόπο που ξερνά τις λέξεις  τον καθιστά θεούλη και γουστάρεις να τον ακούς έτσι. Αν είναι να συνεχίσετε να ασχολείστε με την μουσική, τουλάχιστον κάντε το σωστά όπως οι παραπάνω μπάντες.
 
Εξαίρεση από το θάψιμο, αποτελούν οι κιθαρίστες που κάνουν τα lead και τα solo γιατί είναι τα μοναδικά μουσικά στοιχεία που εντόπισα να αξίζουν και μπράβο τους που το καταφέρνουν! Τα υπόλοιπα μας τα έχουν πει άλλοι καλύτερα και χωρίς να έχουμε βουητό στα αφτιά μετά το πέρας της χρονικής διάρκειάς του.
Ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Ούτε μπορώ να το προτείνω σε κανέναν, εκτός αν κάποιος θέλει να εκδικηθεί τον γείτονά του ή έχει μαζοχιστικές τάσεις. Τότε συστήνεται ανεπιφύλακτα.
 
 Γιώργος Βαλιμίτης