Ένας από αυτούς λόγους σηματοδοτεί σε ορισμένες περιπτώσεις την επιστροφή ενός σχήματος στην ενεργό δράση προετοιμάζοντας ένα κλίμα επικαιρότητας. Δεν μπορώ να καταλάβω τι παίζει, πάντως αρκετά νέα σχήματα σίγουρα έχουν τα φόντα να μεγαλουργήσουν.
  Στην περίπτωση των Axis από το Ohio, δεν ξέρουμε τι από όλα ισχύει, το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως επανακυκλοφορεί το “No Man’s Land”, το οποίο αρχικά είχε κυκλοφορήσει το 1988.
Η σύνθεση της μπάντας τότε ήταν Douglas Bjerke – φωνή, Mike Schlenker – κιθάρες, Dave Sailer – μπάσο και Brian Reidinger – τύμπανα.  
Το νου σας όμως γιατί υπάρχει και άλλη μπάντα (εν ζωή) με το όνομα Axis και με καταγωγή από το Saint Petersburg, Orlando.
  Σαν άλμπουμ από το παρελθόν, δεν έχει κάτι παραπάνω όπως ένα bonus κομμάτι ή κάποιο εμπλουτισμένο ένθετο βιβλιαράκι για να το χαζεύεις παράλληλα με την ακρόαση. Είναι ο δίσκος αυτούσιος όπως είχε κυκλοφορήσει τότε. Στεγνά δηλαδή οι δεκατρείς συνθέσεις του μόνο και τίποτα άλλο.
  Το εξώφυλλο δεν άλλαξε και αυτό οπότε λόγος για σχολιασμό και εδώ, δεν υφίσταται μιας και έχει περάσει ήδη από το μικροσκόπιο και αυτό δεκαετίες νωρίτερα.
  Το είδος τους για όσους δεν τους ξέρουν είναι αυτό το αμερικάνικο hard rock / heavy metal και το παρόν αποτελεί την παρθενική τους κυκλοφορία σαν την πλέον ολοκληρωμένη τους δουλειά αμέσως μετά το mini album του 1986, “Fire In Their Eyes”.
Εδώ επομένως, θα συναντήσουμε αγνό αμερικάνικο μέταλλο που παντρεύει τον ήχο του με το power, την μελωδία, πιασάρικα χορωδιακά τμήματα , δυνατές κιθάρες, μεσαίο και up tempo αλλά και ορισμένες στιγμές  με μπαλάντες.
  Για την ιστορία, η μπάντα διαλύθηκε το 1990, χωρίς να έχει προσφέρει πολλά ή καλύτερα όσα θα ήθελε να προσφέρει και έπρεπε να προσφέρει. Κοινός η δουλειά αυτή σήμερα αφορά μόνο νοσταλγικούς λόγους για τους παλαιούς και ακαδημαϊκούς για τους νεότερους.
  Το ερώτημα είναι γιατί τώρα; Και γιατί να επενδύσει κάποιος σε έναν δίσκο που ναι μεν είναι καταπληκτικός, αλλά ανήκει πια στο παρελθόν και το συγκρότημα δεν βρίσκεται πλέον εν ενεργεία; Γιατί να δώσει κάποιος τα χρήματα του σε ένα διαμάντι του παρελθόντος και να μην ακουμπήσει το παρά του σε ένα αντίστοιχο ή καλύτερο διαμάντι του σήμερα, που η μπάντα είναι και εν ενεργεία και πολύ νεότερη αλλά και αποτελεί το μέλλον της μουσικής μας; πχ στους Ghost, Wolfmother, The Answer, Jex Thoth, Blood Ceremony, Blues Pills, Firewind και πόσα άλλα σχήματα του σήμερα, αφήνοντας την μουσική μας να εξελιχθεί στο τώρα και το αύριο.
  Θέλω να πω, καλές οι παλιές μπάντες, αλλά πρέπει να παίρνουν και να δίνεται χώρος σε νεότερα σχήματα. Κάποτε όλα τα σχήματα που αγαπήσαμε θα σταματήσουν να υπάρχουν, ήδη πολλά από αυτά το κάνανε ενώ αλλά κοντοζυγώνουν. Τότε τι;
Θα ακούμε αιώνια μόνο Maiden, Pink Floyd, Led Zeppelin, Black Sabbath, Helloween, Queen κλπ; Εκ των πραγμάτων δεν γίνεται.
  Στηρίξτε παλιές μπάντες, αλλά ως επί το πλείστον αυτές που είναι εν ενεργεία για να υπάρξει και πιθανότητα να τους δούμε live έστω και τώρα, όμως περισσότερο δώστε βάσει στα  νεότερα σχήματα που μπορούν να γίνουν (όσο γίνεται δηλαδή) οι μπάντες που αγαπήσαμε και αγαπάμε της νέας γενιάς.
  Εννοείται αγοράστε το Book OF Souls, το Endless River, το 13, αλλά δώστε προσοχή και  στο Melliora, το Blues Pills ή το Riza, αλλά τούτο εδώ νομίζω ότι είναι αχρείαστο.
Δεν συμφωνείται;
 
Γιώργος Βαλιμίτης