Το μόνο σίγουρο είναι, ότι δεν περνά απαρατήρητη και ασχολίαστη η κάθε κυκλοφορία του!
Έπαψα πλέον να κυκλοφορήσει κάτι νέο, ατόφια κλασικοροκάδικο ή επικοχαρντοροκάδικο στο ύφος που μας άνδρωσε με τους Purple και τους Rainbow.
Ενθουσιάστηκα, είναι αλήθεια, με τις τρεις πρώτες κυκλοφορίες των Blackmore’s Night με αυτόν τον πανέμορφο μεσαιωνικοκέλτικο μουσικό χαρακτήρα που άκουσα σε αυτές…
Aπό εκεί και πέρα απλά συλλέγω, ό,τι κυκλοφόρησε με δαύτους για λόγους συλλεκτικούς (εξαιρώ, τα ενδιαφέροντα τα μάλα, dvd ή τις πανέμορφες κασετίνες επανακυκλοφοριών) και περιμένω τις καλοκαιρινές εμφανίσεις που υποσχέθηκε για την αναβίωση του μεγαλείου της ηλεκτρικής κιθαροδεξιοτεχνίας του!
Άκουσα προσεκτικά και το “All Our Yesterdays” σε πολλαπλές ακροάσεις και παίξαμε με τον καλό φίλο Δημήτρη Σειρηνάκη στον rockmachine.gr και κάποια τραγούδια του δίσκου τιμής ένεκεν.
 Ίσωςπολλές από τις συνθέσεις του δίσκου ξυπνούν αισθήματα ή αναμνήσεις νοσταλγικές συνδεόμενες προφανώς με πρόσωπα, καταστάσεις ή και χρονικές στιγμές του παρελθόντος του προσωπικού μας και το πιστώνω στα θετικά του δίσκου.
Οι  Blackmore’s Night’s με την ένατη στουντιακή κυκλοφορία τους με το “All Our Yesterdays”, παρουσιάζουν και πάλι αυτήν τη μίξη folk, rock και κέλτικης μουσικής έμπνευσης παντρεύοντας τες με στίχους αναφερόμενους στη φύση και τον ρομαντικό ιδεαλισμό της μεσαιωνικής αναγέννησης .
Το “All Our Yesterdays” ξεκινά με το ομότιτλο τραγούδι παρουσιάζοντας την ρωσική πλευρά καταγωγής της  Candice Night (!!!) με χαρούμενους στίχους που περιγράφουν ανέμελες στιγμές του παρελθόντος. Και για να μην παραβλέψουμε Ritchie Blackmore την Ουαλική καταγωγή, έχουμε το λαμπερό ορχηστρικό κομμάτι  “Allan yn y Fan (Out Here)”, όπου ο "θείος" μουσικός σολάρει ανελέητα με τη φημισμένη Stratocaster, όπως και στο σκοτεινό πανέμορφο, επίσης οργανικό “Darker Shade Of Black”.
 
Το “All Our Yesterdays”, διάβασα σε συνέντευξη του ζευγαριού, ότι περιέχει την έμπνευση από τις κοινωνικές  folk βραδιές στην πόλη των Blackmore και Night, όπου παίζουν και τραγουδούν συνθέσεις που άρεσαν στους γείτονες και φίλους αλλά και στους ίδιους!
 Τα γράφω αναλυτικά για να γνωρίζετε και να μην κρίνετε χωρίς γνώση του συνθετικού υπόβαθρου. Και προς επίρρωση των λεγομένων/γραφομένων στο δίσκο υπάρχουν τρεις διασκευές πολύ γνωστών τραγουδιών: της  Linda Rondstadt (το Long Long Time), του Mike Oldfield (το Moonlight Shadow) και των  Sonny & Cher (το χιλιοτραγουδισμένο I Got You Babe).
 Μπορεί βέβαια αυτές οι συνθέσεις να λειτουργούν περίφημα σε μία κοινωνική σύναξη φίλων ή σε ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας (εξαιρετικές παρεμπιπτόντως, θα ενθουσιαστείτε, όμως σε ένα  CD μάλλον μένουμε στις απλές επανεκτελέσεις παιγμένες με διαφορετικά όργανα και έναν μεγαλειώδη μουσικό…
Επίσης, η μπάντα διασκευάζει μία δίκη της καλή σύνθεση, το “Where Are We Going From Here”, από το δίσκο  “Ghost Of A Rose” και μεταμορφώνει μία μπαλάντα σε ένα up-tempo rock κομμάτι και μάλλον καταστρέφει την αρχική του ομορφιά! Καλλίτερη στιγμή του δίσκου, που φαντάζομαι θα θυμάται και ο φίλος μου Κώστας Θ., " άρρωστος Blackμορικός", είναι το “Will o the Wisp” ωδή στη φύση, που σε μένα τουλάχιστον θυμίζει,  γιατί αγάπησα τις συνθέσεις και τη μπάντα από την πρώτη στιγμή.
Το “All Our Yesterdays” είναι για τους φίλους των Blackmore’s Night ένα μυστικό, εύθυμο, μελωδικό και ζεστό/πνευματώδες μουσικό ταξίδι. Για την πλειονότητα όμως εκεί έξω με τρεις οργανικές συνθέσεις και τέσσερις διασκευές σε σύνολο δώδεκα συνθέσεων μάλλον δε λειτουργεί καθόλου εμπορικά.
Αναμφίβολα εύηχο άκουσμα για τους οπαδούς της μπάντας, οι υπόλοιποι σίγουρα, εάν θέλετε να καυχιέστε για την ευρύτητα του μουσικού σας ορίζοντα, προτιμήστε την αγορά των τριών πρώτων και κάνα δύο dvd’s…

Nότης Γκιλλανίδης