Be The Wolf: "Imago"

25/09/2015

Κατηγορία: Κριτικές

2985

Από το Τορίνο της Ιταλίας οι Be The Wolf, ξεκίνησαν το 2011 με έναν στόχο: να γράφουν και να παίζουν ροκ μουσική, με σαφήνεια και απλότητα, χωρίς κατευθυντήριες βάσεις μελλοντικών σχεδίων, χωρίς να χρειάζεται να ανταποκρίνονται σε ένα συγκεκριμένο είδος, ούτε όμως και να καθορίζονται ή να ελέγχονται από εταιρείες.

 

Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν βγάλει ένα σκασμό singles, ep’s, video clips με διφορούμενες κριτικές παγκοσμίως, ενώ τώρα φτάσανε στο επόμενο β(λ)ήμα, το οποίο είναι η κυκλοφορία ενός ολοκληρωμένου λευκώματος.
  Ο τίτλος του παρθενικού τους άλμπουμ ακούει στο όνομα Imago, ενώ εν αντίθεση με τις δηλώσεις τους και τον στόχο τους, θα κυκλοφορήσει από εταιρεία και αυτή είναι η Scarlet Records, στις 16 Οκτωβρίου. Λίγο οξύμωρο δεν είναι;
  Στις δέκα συνθέσεις που το απαρτίζουν, αυτό που τελικά τους χαρακτηρίζει είναι  η pop διάθεση, με στοιχεία από glam rock κυρίως και φυσικά οι ανεπανάληπτες αντιγραφές από τους μάστορες που τα δημιούργησαν. Εν ολίγοις έχουμε πέσει σε αυτό που ρωτάς καμιά φορά «τι μουσική ακούς» και σου απαντάνε «από όλα» ένα πράγμα. Κάπως έτσι και οι Be The Wolf. Κλέβουν από όλα και τα παρουσιάζουν σαν δικές τους συνθέσεις. Προφανώς και είναι ανέμπνευστοι και δεν έχουν ίχνος πρωτοτυπίας. Θεωρώ το ότι έχουν απλά κάποια κομμάτια με λίγο πιο σκληρές κιθάρες από τις συνηθισμένες, τους «αναγκάζουν» να μετακομίσουν σε παρακλάδι της ροκ.
  Εδώ λοιπόν, θα ακούσουμε αρχικά, το soundtrack από τη εφηβική τηλεοπτική σειρά του NickelodeonBig Time Rush, εν συνεχεία θα ακούσουμε να παρελαύνουν οι 3 Doors Down, να χρωματίζουν οι Cinder Road (στις κακές τους μέρες), οι Jaded Heart, οι Blink 132, οi Roxette, οι Tokyo Hotel και άμα συνεχίσω το copy – paste, θα με βρει το ξημέρωμα να γράφω ονόματα που κλέψανε… Μήπως τελικά είχαν βλέψεις να γίνουν Φοίβος στη θέση του Φοίβου;
  Αν πιάσουμε και τον τραγουδιστή,  (όπου στο δελτίο τύπου, δεν φανέρωσαν τα ονόματά τους, τυχεροί στάθηκαν εδώ...), το συνολικό πακέτο, μαζεύει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να ανταποκριθεί πλήρως στο κάδο απορριμμάτων των πρωινών σκουπιδιάρικων. Εκεί μόνο θα έπιανε τόπο και με ολόκληρη την αξία του.
Άνθρωπε, το ότι τοποθετείς σωστά (γκουχ, σχεδόν σωστά για να ακριβολογούμε) την φωνή σου στις νότες δεν σε κάνει αυτόματα τραγουδιστή ούτε καν στην κατηγορία των καλών. Το ότι επίσης η χροιά σου δεν ακούγεται ούτε επί πληρωμή σου λέει κάτι αυτό; Ή μήπως το να το παίζεις glam rock και λούγκρα παράλληλα σου προσθέτει status και θα τραβήξει κόσμο; Σου είπε κανείς ότι το γκεϊλίκι το γουστάρουν οι λύκοι (Be The Wolf);
Τους ρώτησες (τους λύκους); Μήπως θα έπρεπε να λεγόσασταν Be The Gay Wolf;;;
  Και ο "Θεός" Rob Halford, είναι ομοφυλόφιλος, αλλά ρε άνθρωπε δεν το διατυμπανίζει και στη τελική ούτε σπάει τη παλάμη, ούτε κουνιέται και δεν ενοχλεί και κανέναν. Όπως το ίδιο ήταν και ο άλλος "Θεός", Freddy Mercury, που και εκείνος δεν προκαλούσε.
Άμα θες να μαστιγώνεις το δελφίνι και να γυαλίζεις το πόμολο, φυσικά και είναι δικαίωμά σου, αλλά κράτα το για την πάρτη σου χωρίς να προκαλείς και να το κάνεις γνωστό από την πρώτη σου νότα.
  Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι είδε η Scarlet Records και τους έδωσε συμβόλαιο. Εκτός αν στοχεύει στην εφήμερη εμπορικότητα και αυτή στην προκείμενη με τέτοια προσόντα, θα τους βάλει και μέσα…
  Μια ακρόαση ήταν υπεραρκετή για να θέλω να τους χτυπήσω με φτερό ανεμογεννήτριας για τον χαμένο χρόνο μου. Αναρωτιέμαι πολλές φορές, που οδεύουμε με τέτοια σκουπίδια. Συστήνεται ανεπιφύλακτα για όσους έχουν λεφτά να αγοράσουν απορρίμματα κατευθείαν από την χωματερή. Οι υπόλοιποι που σέβεστε τον παρά σας, αγνοήστε τους και ψάξτε για κάτι που θα σας σέβεται σαν ακροατή πρώτα. Κρίμα, χαράμισαν και το ωραίο όνομα του δίσκου @#$&%*…
 
Γιώργος Βαλιμίτης

// Old Time Rock

// Live Favorites