Αυτή η “μονομαχία” (“The Duel”) θα πρέπει να εξεταστεί υπό το πιο θετικό τρόπο. Είναι μια μονομαχία μεταξύ των ίδιων των  μουσικών, τη μπάντα και το κοινό και το πιο σημαντικό, μια μονομαχία μεταξύ της καρδιάς και της ψυχής. Κανείς δεν χάνει ή κερδίζει τη μάχη. Συνεχώς σπρώχνοντας ο ένας τον άλλο, αυτό είναι ό, τι έχουν κάνει τα τελευταία 4 χρόνια από τότε που ξεκίνησε αυτό το συγκρότημα. Ζώντας τη στιγμή, είναι μια πολύτιμη «επιφάνεια» σε οποιαδήποτε κατάσταση.  

  Οι White Miles είναι ένα δίδυμο που κινείται στο dirty pole dance stoner blues rock. Οι άνθρωποι λένε ότι προέρχονται από τη Μαδαγασκάρη. Η Medina και  ο Lofi συναντήθηκαν το 2005. Αποφάσισαν να συντρίψει τη μουσική σκηνή πίσω στο 2011.
 Μετά την κυκλοφορία 4 ζωντανών  βίντεο, εγκατέλειψαν τις πρωινές τους δουλειές και άρχισαν να ζουν το όνειρό τους. Είναι γνωστοί για τα τρελά πάρτι δωματίων με χορευτές πόλο, παλιές ασπρόμαυρες ταινίες και δυνατή μουσική  εμπειρία! Οι άνθρωποι λένε ότι ζουν στο δικό τους κόσμο, αλλά η αλήθεια είναι – πως κάνουν τον κόσμο δικό τους. Έχουν παίξει πάρα πολλές συναυλίες ενώ  τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από το 2014 και μέχρι στιγμής, το οποίο αποτέλεσε την χρονιά τους, γιατί κλήθηκαν να παίξουν μαζί με σουηδικές μπάντες , το αμερικάνικο σχήμα Valley Of The Sun στην πανευρωπαϊκή περιοδεία τους  ενώ μερικές από τις χώρες που κάλυψαν είναι η Σουηδία, Φινλανδία, Νορβηγία, Δανία, Γερμανία,  Αυστρία, Ελβετία,  Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, Γαλλία και Βέλγιο, ενδεικτικά.

Το επόμενο μεγάλο βήμα προς τα εμπρός που συνέβη, έγινε ενώ ήταν ακόμα σε περιοδεία με τους Truckfighters και κλήθηκαν να γίνουν το support act  της Courtney Love. Η μέση ανταπόκριση ήταν τεράστια! Στην πορεία, το 2015 κλήθηκαν πάλι για support act, αλλά αυτή τη φορά για 20 συναυλίες των “The Answer”.
   Το άλμπουμ που μας παρουσιάζουν και πρόκειται για το δεύτερό τους. Μέσα σε τριάντα  οχτώ λεπτά, ξετυλίγονται έντεκα συνθέσεις με στίχο και μηνύματα, πάμε να τα δούμε ένα ένα…
Sickly Nerves: Είναι ένα ομαλό, αλλά επιθετικό τραγούδι, που χαρακτηρίζεται από τα μεταβαλλόμενα φωνητικά μέρη, οπτικά εξηγείται από ένα κυματιστό κρουαζιερόπλοιο με βρώμικο νερό. Ένα φιλικό παιχνίδι μεταξύ των μουσικών οργάνων, αλλά το λυρικό μέρος του τραγουδιού σφύζει από συναίσθημα προερχόμενο από το βάθος του. Το τραγούδι είναι ένα σέξι hardcore cognition.
In The Mirror: Αυτό το τραγούδι γράφτηκε το 2011, την χρονιά που γεννήθηκαν σαν σχήμα. Είναι το τραγούδι που έχει παιχτεί πιο πολύ live , το οποίο άλλαξε τα επόμενα χρόνια, διευκρινίζοντας περισσότερο τα μέρη της κιθάρας και των τυμπάνων, τις μελωδίες της φωνής άλλα και άλλα συναισθήματα που συνδέονται με το τραγούδι. Τώρα ήταν η τέλεια στιγμή να το συμπεριλάβουν στον δεύτερο δίσκο, η δεύτερη κιθάρα ανήκει στον Micko Larkin.

Crazy Horse: Αυτό το τραγούδι αποδεικνύεται ότι είναι το πρώτο single του άλμπουμ. Το groove στα τύμπανα είναι τόσο πιασάρικο και μεταβλητό σε αυτό το κομμάτι, παίζει με την κιθάρα και τα φωνητικά. Είναι μια τυπική υπογραφή των White Miles που μας κάνει να το αγαπάμε και να θέλουμε να το παίξουν στις συναυλίες, διότι δείχνει τόσο φυσικό. Οι στίχοι αναφέρονται σε ένα σκληρό χρόνο, αν έχετε ποτέ παγιδευτεί σε μια κατάσταση όπως αυτή, ενώ δεν μαθαίνεται τίποτα αυτό το διάστημα, αλλά μένετε άπληστοι ζητώντας ακόμα περισσότερα.

Insane To The Bone: Όπως μια γάτα μέσα στη νύχτα, ο ακροατής σέρνεται ομαλά μέσα από το τραγούδι. Η κιθάρα αναμιγνύει μια μπάσο-μελωδία με τρόπο φαγούρας, αλλά με ώριμο ύφος κιθάρας. Τα τύμπανα φέρνουν ένα groovy και σέξι στυλ παιχνιδιού αλλά εκρύγνονται στο κυρίως θέμα και συνοδεύονται με τα αγγελικά φωνητικά που κάνει ο  Jodi.

A Good Pennyworth: Μπαίνουμε σε μια βαθιά ποιητική αίσθηση, στιχουργικά, ένα μη-τυπικό ποίημα. Με trippy και bluesy ήχο, σε συνδυασμό με μια διαστρεβλωμένη φωνή. Τραχιά κιθάρα με κυκλικά τύμπανα και μια rock ‘n’ roll γέφυρα που οδηγεί πίσω στο κύριο riff.

Coke On A Jetplane: Αυτό είναι το μόνο ακουστικό τραγούδι του άλμπουμ το οποίο έχει ωραία ακουστική κιθάρα με vintage ποιότητα στα τύμπανα και στα κρουστά. Και οι δύο τραγουδούν σε αυτό το κομμάτι, το οποίο δίνει επίσης μια νέα πινελιά σε αυτό το άλμπουμ. Τραγουδώντας με χαρούμενη διάθεση ένα θέμα σχετικά με μια σχέση, δίνοντας χώρο ερμηνείας.

A(n) Garde: Αυτό είναι ίσως το πιο βαρύ τραγούδι του άλμπουμ. Δεν υπάρχει χρόνος για αναπνοή τόσο για τη μπάντα όσο για το κόσμο. Λόγω του γεγονότος ότι έχουνε περιοδεύσει με μερικές stoner rock μπάντες, ήρθε εντελώς αυθόρμητα ένα τέτοιο τραγούδι, όπως ότι, πιέζοντας  ο ένας τον άλλο,  όλη την ώρα ειδικά στο τμήμα της γέφυρας που μας μεταφέρει πίσω στο Titel. Είναι σαν έναν αγώνα ξιφασκίας.

Heid: είναι ένα μη τυπικά δομημένο τραγούδι, πολύ σύντομο, αλλά με ευθύ μήνυμα. Το πρώτο κομμάτι τους όπου ο ντράμερ τραγουδά τους στίχους ο ίδιος. Οι στίχοι μιλάνε για την Οδύσσεια  με μια γυναίκα. Έφερε χάος πάνω από όλα, σε συνδυασμό με τον συναισθηματικό πόνο. Βασανιστικά παγιδευμένο μέσα από τους στίχους, αλλά και το άνοιγμα στα χορωδιακά μέρη που γίνονται χωρίς φωνητικά. Το τέλος είναι το τέλος.

Don’t You Know Him:  Δεν πας για να ακούσεις ένα κλασσικό song text, ούτε ένα μουσικό όργανο. Αυτή είναι μια δήλωση που έλεγε ένα γνωστό πρόσωπο, όχι ένας φίλος. Ερωτήσεις και σκέψεις που έρχονται σε αυτό το σημείο.

River of Gold:  Ο στίχος του τραγουδιού είναι ευθύς και παίζεται από τύμπανα και κιθάρα, που ακολουθείται από μια νεαρή φωνή, εξηγώντας τα συναισθήματα μιας γυναίκας. Κλίνει, επαναφέροντας το τμήμα γέφυρας και «βγάζει τα πνευμόνια του» στο outro. Η χορωδία είναι ένα rollercoaster signatured από τύμπανα και με λίγο καθυστέρηση χρόνου στο riff  της κιθάρας και στη φωνητικά γραμμή.

Keep Your Trippin‘ Wild: Αυτό το κομμάτι προσφέρει μια κραυγή για τις αμαρτίες, επιθυμίες, πάθη και τα προβλήματά τα οποία δεν μπορείτε να αφήσετε πίσω. Αλλά την ίδια στιγμή ξέρετε ότι σας αποσπούν την προσοχή και σας σκοτώνουν βαθιά μέσα σας. Όλα αυτά είναι συσκευασμένα με θετικό τίτλο ο οποίος σας πάει μακριά στο outro, με διακοπή ή χωρίς, συνεχίζει με όλες τις φαντασιώσεις σας, τις απογοητεύσεις αλλά έντονες διαθέσεις που απλά θέλεις να το αφήσεις να δεις που το πάει. Από το πρώτο χτύπημα στο τέλος - είναι σαφές, ποιο μήνυμα θα σας δώσει.


Γιώργος Βαλιμίτης