Molly Hatchet: "Battleground"

20/12/2019

Κατηγορία: Κριτικές

2739

Ανέκαθεν, το κριτήριο αξιοσύνης στο κλασσικό ροκ ήταν τριφασικό: αντοχή στο χρόνο, πίστη στον ήχο που σε έβαλε στο χάρτη και ικανότητα να παίξεις live. Ιδίως για τις «παραδοσιακές» (για αρκετούς αρτιοσκληρωτικές) φόρμες, όπως το Southern rock, το κριτήριο αυτό έχει την ισχύ άκαμπτου νόμου.

 

Και αυτόν τον νόμο οι Allmans και οι Skynyrd τον σφυρηλάτησαν, έχοντας αφήσει στους Molly Hatchet να τον προστατεύσουν, να τον τιμήσουν και να σιγουρέψουν ότι θα παραδοθεί στις επόμενες γενιές.  
Στη σταυροφορία τους αυτή, μέσα σε μονίμως αντίξοες μουσικές συνθήκες, οι Molly Hatchet κράτησαν τη σημαία του ιδιώματος μεσίστια, παίζοντας διαρκώς, δισκογραφώντας σποραδικά και χάνοντας, σαν από κάποιο σκοτεινό  μοίρας μοβόρας κι άδικης όλα τα αυθνετικά τους μέλη. Τον εμβληματικό frontman Danny Joe Brown το 2005, τον κιθαρίστα Duane Roland το 2006, τον ντράμερ Bruce Crump το 2015, το μπασίστα Banner Thomas το 2017 και λίγους μήνες μετά τον θρυλικό αρχηγό – κιθαρίστα Dave Hlubek το 2017. Το 2018 χάθηκε ο συμπαθής Jimmy Farrar, αντικαταστάτης του Brown πίσω από το μικρόφωνο τη διετία ’80 – ’82, ενώ φέτος ο τραγουδιστής Phil McCormack, που ήταν μαζί τους από το 1995. Πλέον, μόνο ο 65χρονος κιθαρίστας Steve Holland ζει, αλλά έχει αποσυρθεί εδώ και 35 χρόνια από τη μουσική σκηνή.
 
Αυτή τη στιμή το παλιώτερο μέλος τους είναι ο κημπορντίστας John Galvin, που εντάχθηκε στις τάξεις τους από το Α.Ο.R.ίζον “The Deed Is Done” του ’84, στην εκτεταμένη περιοδεία για το οποίο προστέθηκε το ’86 στη μπάντα και ο κιθαρίστας Bobby Ingram, δεύτερος μακροβιώτερος στη σημερινή σύνθεση. Ο Ingram έγινε άξιος υπασπιστής του Hlubek και ανέλαβε εδώ και περίπου δέκα χρόνια τα ηνία. Μετά το θάνατο του 58χρονου McCormack, τη θέση του πήρε ο Jimmy Elkins τραγουδιστής των “Bounty Hunter”, μιας μπάντας που όπως δείχνει και όνομά τους ακολουθούσε το ύφος των Hatchet πιστά, είχαν μάλιστα μοιραστεί τη σκηνή μαζί τους αρκετές φορές την τελευταία εικοσαετία.
 
 


 
«Ήταν η εύλογη κίνηση να ζητήσουμε από τον Jimmy να γίνει τραγουδιστής μας», λέει ο Ingram, εκπροσωπώντας το μουσικό θεσμό των Molly Hatchet. «Είναι φανερό ότι έχει το γονίδιο του southern rock και μας ταιριάζει απόλυτα, τόσο από μουσική άποψη όσο και ως χαρακτήρας». Ως γνωστόν, αυτοί οι νότιοι ξέρουν πώς να φροντίζουν «τους δικούς τους». O Elkins, με μια αναμενόμενα μουσκεμένη στο bourbon φωνή, τιμά τα έπη των θρύλων της Florida και τους βοηθά στο πέμπτο τους επίσημο live, “Battleground”, να νικήσουν για μια ακόμη φορά τα εμπόδια (κατά το “beating the odds again”). Το άλμπουμ είναι ηχογραφημένο ενώπιον ελβετικού, γερμανικού και αμερικανικού κοινού, κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας περιοδείας για τα 40 χρόνια καρριέρας των Molly Hatchet και περιέχει τις αναμενόμενες πωρωτικές σπονδές στον ήχο με τις τρεις κιθάρες. Στα επικά “Edge Of Sundown”, “The Journey”, “Fall Of The Peacemakers”, “Justice” και “I’ M Gonna Live ‘Till I Die” γίνεται κόλαση.
Δεν σταματιούνται, δηλαδή, ούτε από το θάνατο, ούτε από αρρώστεια, ούτε από ατυχία, ούτε από τίποτε οι τύποι. Οι κυνικοί θα πουν ότι πρόκειται για μετάλλαξη μιας tribute band, μια επικερδή «δουλειά», αλλά ποιός τους δίνει σημασία; Είναι θέμα αξιών και κριτηρίων και είπαμε, οι Molly Hatchet υπάρχουν για να τα καλύπτουν.
Ο Ingram δήλωσε με ταπεινότητα όσο και με περηφάνεια, επ’ ευκαιρία της κυκλοφορίας του “Battleground”:
«Οι Molly Hatchet είναι ήδη στο επίκεντρο του southern rock για παραπάνω από τεσσερις δεκαετίες. Αυτό από μόνο του είναι μεγάλη τιμή για καθένα από τα πρόσωπα που υπήρξαν μέλη τους, για όλους εμάς που γίναμε συμμέτοχοι στο ταξίδι αυτό». Ο ακροατής μπορεί να αισθανθεί ότι τα λόγια του Ingram δεν είναι καθόλου τυπικά, από το πρώτο ως το τελευταίο κομμάτι του διπλού cd.
 

Tracklisting:
CD1
01. Bounty Hunter 3:10
02. Whiskey Man 3:46
03. Why Won’t You Take Me Home 3:19
04. Son Of The South 5:03
05. American Pride 4:18
06. Edge Of Sundown 3:56
07. Fall Of The Peacemakers 5:30
08. Devil’s Canyon 5:45
09. One Man’s Pleasure 3:52
10. The Creeper 5:09
11. In The Darkness Of The Night 4:45

CD2
01. Justice 8:09
02. As Heaven Is Forever 5:00
03. I’m Gonna Live ‘Til I Die 7:52
04. Beatin’ The Odds 3:28
05. Jukin’ City 2:08
06. Dreams I’ll Never See 7:34
07. The Journey 7:34
08. Flirtin’ With Disaster 5:42

Παναγιώτης Παπαϊωάννου

// Old Time Rock

// Live Favorites