Αποφάσισα λοιπόν να γράψω την κριτική παρουσίαση έχοντας ακούσει τις συνθέσεις (όσες τελικά αποφάσισε η μπάντα.) ζωντανά στην συναυλία που έδωσε σχετικά πρόσφατα η μπάντα στο Fuzz Club μαζί με τους επίσης εξαιρετικούς Cellar Stone και Sl Theory.
Πάντοτε, το συγκρότημα που δημιουργήθηκε  από το ''Thin Lizzy fan club'', έδινε το απώτατο των μουσικών, άψογων και καλοπροβαρισμένων ικανοτήτων και του πάθους των μουσικών που την απαρτίζουν, για τη μουσική.
Έπειτα λοιπόν από ένα εξαιρετικό ντεμπούτο που έγινε sold out, οι μελωδικοί NOELY RAYN επέστρεψαν δημιουργώντας το ''Perfect Is Not Enough'', που από τον τίτλο θέτει τις φιλοδοξίες της μπάντας ώστε ο νέος δίσκος να είναι περισσότερο περίτεχνος, αψεγάδιαστος και πολυποίκιλος από ό,τι ο προηγούμενος.
Το κλασικότροπο μελωδικό hard rock τους το σεξτέτο το εμπλουτίζει με διάφορες μουσικές επιρροές και δημιουργεί ένα δίσκο πιασάρικο συνάμα όσο και μελωδικότατο.
Σίγουρα, η μουσική επιρροή τους είναι τα γνήσια τέκνα της Ιρλανδικής γης (Phil Lynnot, Gary Moore) αλλά το ευτύχημα που τους τοποθετεί πλέον στις σπουδαίες ευρωπαϊκού επιπέδου μπάντες είναι ότι η  ταυτότητα τους η προσωπική, είναι πλέον διάχυτη παντού.
Οι Noely Rayn, δημιουργούν τις μουσικές τους δημιουργίες, με διπλή κιθαριστική παρουσία από τους ''μουσικούς Διόσκουρους'' Πάνο Παπαπέτρο και  τον Γιάννη Σίννη, συγκλονιστικούς όπως πάντοτε σε κιθαριστικά  ντελίριο και επιπλέον με έξοχες δόσεις μελωδικών αρμονικών ενορχηστρώσεων  με εμφανέστατες πινελιές παλιού καλού AOR.