// Rocktime Groups

Lizzy Borden - Love you to Pieces (40 years)

// To Be A Rock And Not To Roll

Phil Collins: Ένας ατέλειωτος Μάρτιος Χωρίς Να Απαιτείται Σακκάκι

// Golden Years

Praying Mantis: "Captured Alive in Tokyo City"

Αρχική » Κριτικές

Dream Theater: "Parasomnia"

23/02/2025

Κατηγορία: Κριτικές

3069

Χαράς ευαγγέλια για τους οπαδούς των Dream Theater που κυκλοφορούν νέο στούντιο άλμπουμ καθώς είναι το πρώτο της μπάντας που περιλαμβάνει τον αρχικό ντράμερ Mike Portnoy μετά το "Black Clouds & Silver Linings" (2009).

Οι λάτρεις του σπουδαίου σχήματος σίγουρα θα ικανοποιηθούν από το τελικό αποτέλεσμα μιας και χρησιμοποιούν την ίδια συνθετική φόρμουλα μέσα σε ένα πνεύμα αναζωογόνησης και έμπνευσης τόσο σε εκτελεστικό όσο και ενορχηστρωτικό επίπεδο.

Τα ανανεωμένα prog στοιχεία, οι δαιδαλώδεις συνθέσεις και η επιστροφή του Mike Portnoy δίνουν το στίγμα του "Parasomnia" ενώ παράλληλα το άλμπουμ στιχουργικά αναφέρεται στις ενοχλητικές διαταραχές που σχετίζονται με τον ύπνο (όπως η υπνοβασία, η παράλυση ύπνου) που περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ασυνήθιστων και ανεπιθύμητων εμπειριών και συμπεριφορών που βιώνουν οι άνθρωποι στον ύπνο τους, γνωστές και ως διαταραχές ύπνου.
Το εισαγωγικό ”In the arms of Morpheus” στρώνει το χαλί για αυτά που θα επακολουθήσουν, με ξεκίνημα τον δεκάλεπτο prog metal δυναμίτη“Night terror” με τον John Petrucci και την παρέα του να εντυπωσιάζουν και τον πιο δύσπιστο οπαδό τους.

Το "A Broken Man" έχει μια ανεξάντλητη ενέργεια και ένα συναισθηματικό ορχηστρικό βάθος που απογειώνεται με ένα άψογο μελωδικό ρεφρέν.

Το βαρύ και ασήκωτο "Dead Asleep" περιέχει μπόλικα dark στοιχεία με την ερμηνεία του James LaBrie να του δίνει μία πιο ορθολογική διάσταση.
Το οκτάλεπτο "Midnight Messiah" έχει την στιχουργική υπογραφή του "άσωτου υιού" Mike Portnoy με εμφανείς ηχητικές επιρροές από Metallica ενώ οι ρυθμικές εναλλαγές και οι απίθανες εκτελεστικές επιταχύνσεις πάνε την σύνθεση σε άλλο επίπεδο.

Το "Are We Dreaming?" είναι ένα πολύ σύντομο ιντερμέδιο με ατμοσφαιρικούς ήχους και ακολουθεί η δυναμική μπαλάντα "Bend the Clock" όπου αναδεικνύεται το ερμηνευτικό εύρος του LaBrie καθώς και η ικανότητα του συγκροτήματος να δημιουργεί ιδιαίτερες συναισθηματικές μελωδίες.

Το άλμπουμ κλείνει με το εικοσάλεπτο έπος "The Shadow Man Incident" που ξετυλίγεται εκπληκτικά συνδυάζοντας, σκληρά ριφ, φοβερά πλήκτρα, ήσυχες μελωδίες, αριστουργηματικά κιθαριστικά σόλο και δυνατές ερμηνείες, ενσωματώνοντας όλα όσα κάνουν καλύτερα οι Dream Theater όλα αυτά τα χρόνια.

Εν κατακλείδι με το "Parasomnia" η δημιουργικότητα, η ποιότητα και η ενέργεια που χαρακτηρίζουν την αμερικάνικη μπάντα παραμένουν ανέπαφα, διαθέτοντας το χάρισμα να αιχμαλωτίζουν άπαντες, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά ότι είναι ο κορυφαίοι του είδους.

Φώτης Μελέτης