Ηχογραφημένο κατά την αμερικανική τους περιοδεία ως επί το πλείστον, το 1972, οι Zeps , εκμεταλλεύονται το υλικό του καταλόγου τους και μπολιάζοντας το, με μπόλικη ενέργεια και αυτοσχεδιασμό, το σερβίρουν στον ακροατή όπως το δυνατό και ώριμο κρασί, προς τέρψην του.
Αρχίζοντας με το "Immigrant Song" κι ακολουθούμενο από το διονυσιακό "Heartbreaker", το album αρχίζει δυναμικά και δεν αφήνει αμφιβολία ότι θα αποτελέσει ακροαματική εμπειρία.
Με το "Houses Of the Holy" LP στα σκαριά , και εμφανή παρουσία στο track listing , με κομμάτια όπως το "Over The Hills And Far Away", "The Ocean" και "Dancing Days" αλλά και το "The Crunge", σφήνα στο αυτοσχεδιασμό του "Dazed And Confused", όλη τους η δισκογραφία συν τις διασκευές που προτίμησαν για τις εμφανίσεις τους, της χρυσής τους εποχής στην Atlantic Records είναι παρών. Με μοναδική κραυγαλέα απουσία το "Communication Breakdown". Η μπάντα αχνίζει στη σκηνή, ο Page είναι σε φόρμα και τα κομμάτια αποκτούν νέα υφή, ακούγονται δε πιο απολαυστικά από τις studio ηχογραφήσεις τους.
Προσωπικά αγαπημένα, είναι φυσικά το "Stairway To Heaven", όπου ο Jimmy Page συνθέτει επί τόπου νέο solo για το τραγούδι σε δύο μέρη, το Whole Lotta Love", πλην των επιπρόσθετων διασκευών, όπου ο John Bonham το επιμεταλλώνει ιδανικά, το "The Ocean" που παρουσιάζεται αυτούσιο, απ΄τις τρέχοντες τότε ηχογραφήσεις του "Houses Of The Holy"  και φυσικά το "Rock And Roll", το οποίο ζωντανά, παιζόταν δύο με τρείς ταχύτητες πάνω και δεν αφήνει περιθώριο στον ακροατή να πάρει ανάσα, απ΄το προηγηθέν medley του "Whole Lotta Love" .
Κακά τα ψέμματα, ήταν πιο συγκλονιστική εμπειρία να ακούει κανείς την μπάντα ζωντανά σε σχέση με το studio και είναι κρίμα που δεν πρόλαβαν να έρθουν κι απ’τα μέρη μας, για να μας δώσουν αυτή τη δυνατότητα, αφού στις 25 του Σεπτέμβρη του 1979, με το θάνατο του John Bonham από υπερβολική κατανάλωση αλκοολ, θα γραφόταν ο επίλογος της καριέρας των Zeps.  Το "μεταθανάτιο’’ αυτό live album , είναι η καλύτερη επιβράβευση για όσους ανέμεναν μια επίσημη ζωντανή κυκλοφορία του συγκροτήματος και το επιβράβευσαν με την πώληση εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως κατά την κυκλοφορία του .
Αντί επιλόγου, οφείλει να τονιστεί ότι τα ‘70s, ήταν παραγωγικά κατά τα μέγιστα και απόλυτα επιδραστικά στην μετέπειτα εξέλιξη της rock μουσικής, με κορωνίδα τους Led Zeppelin. Δεν είναι τυχαία η αναπόληση των οπαδών της δεκαετίας αφού η μπάντα σημάδεψε μουσικά τα χρόνια αυτά και πολλοί συνεχιστές της παράδοσής τους, όσο και συνοδοιπόροι είχαν μόνο τα καλύτερα λόγια για αυτούς, στις κατά καιρούς αναφορές τους στους Led Zeppelin.

Κώστας Δάβαρης