Chris de Burgh: "High On Emotion Live In Dublin''

02/03/2022

Κατηγορία: Live Favorites

1983

Θεωρώ τον Chris de Burgh ως έναν από τους αριστοκράτες της pop rock μουσικής, ίσως μαζί με τον Bryan Ferry. Σαφέστατα σεμνός, απόλυτα low profile, άνθρωπος της διπλανής πόρτας, πολύ μακριά από το θορυβώδες και πολυτάραχο life style της συντριπτικής πλειοψηφίας των αστέρων του συγκεκριμένου μουσικού χώρου.

 

Παράλληλα έχω διαπιστώσει ότι τα περισσότερα τραγούδια του, τα διαπερνά μία μελαγχολία, χωρίς όμως να φτάνει ποτέ να φέρνει τον ακροατή στα όρια της κατάθλιψης, αλλά ταυτόχρονα εκπέμπουν και έναν ρομαντισμό που είναι είδος προς εξαφάνιση πλέον.
Γεγονός είναι επίσης, κάτι που καταδεικνύεται και από τους στίχους πολλών τραγουδιών του, ότι αυτά αντανακλούν τις χριστιανικές του πεποιθήσεις (έχει δηλώσει Χριστιανός απορρίπτοντας την οργανωμένη θρησκεία), τον ρομαντικό έρωτα, καθώς και το ενδιαφέρον του για την Ιστορία του Πρώτου και Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (αναφέρεται συχνά σε ηρωικές μάχες και στρατιώτες).
Γεννήθηκε ως Christopher John Davison στις 15 Οκτωβρίου του 1948 στην πόλη Venado Tuedo της Αργεντινής από πατέρα Βρετανό διπλωμάτη και μητέρα μια Ιρλανδή γραμματέα.Κοσμοπολίτης χάρη στην ιδιότητα του πατέρα του και εξαιρετικά μορφωμένος, κατέχοντας πτυχίο Master Of Arts στην Αγγλική, Γαλλική Φιλολογία και Ιστορία, ξεκίνησε να γίνεται γνωστός το 1974 (έχοντας υπογράψει με την Α&Μ Records κάνοντας support στους Supertramp κατά την περιοδεία τους ''Crime Of The Century''.
H φήμη του όμως δεν εκτοξεύθηκε αμέσως, χρειάστηκε να κάνει υπομονή, ύστερα από 5 ολόκληρα άλμπουμ (στο μεταξύ δημιουργούσε βέβαια έναν διαρκώς αυξανόμενο κύκλο θαυμαστών), το 1981 γίνεται το πρώτο breakthrough με το συλλεκτικό album ''Best Moves'', το οποίο περιείχε τραγούδια από όλη την ως τότε πορεία της σταδιοδρομίας του.
Με εκείνη τη δουλειά κατόρθωσε να μπει για πρώτη φορά στα charts του Ηνωμένου Βασιλείου.
Και από εκεί και πέρα η πορεία ήταν σταθερά ανοδική με τα επερχόμενα ''Getaway'' (1982) και ''Man On The Line'' (1984)όπου συνεργάστηκε με τον σπουδαίο παραγωγό Rupert Hines (Rush, Bob Geldof, Stevie Nicks,Thomson Twins), τα οποία μάλιστα κατάφεραν να μπουν και στις μεγάλες λίστες επιτυχιών των ΗΠΑ.
Και ερχόμαστε στο 1990, oπότε το έδαφος ήταν αρκετά ώριμο, ούτως ώστε να δημιουργηθεί και να κυκλοφορήσει το πρώτο live album, στο οποίο είχε μαγνητοσκοπηθεί η συναυλία που είχε δώσει τον Δεκέμβριο του 1988 στο Δουβλίνο στο στάδιο Royal Dublin Society Arena.
Μέσα από αυτή τη δουλειά το συμπέρασμα το οποίο προκύπτει ότι ο De Burgh αποδεικνύει ότι εκτός από τις άψογη απόδοση που έχουν οι ηχογραφήσεις του, είναι και ένας δεινός live performer, ο οποίος κυριολεκτικά απολαμβάνει με όλη του την καρδιά να παίζει σε ζωντανή συναυλία.
To album, διάρκειας 73:56 λεπτών,  περιλαμβάνει στο σύνολό του 17 tracks δηλαδή όλη την αφρόκρεμα των τραγουδιών του που διακρίθηκαν κατά τη διάρκεια της καριέρας του βρίσκονται εδώ. Ξεχωρίζουν τα πολυπαιγμένα σε όλα τα ραδιόφωνα του κόσμου hits, το σούπερ εμπορικό ''Dont Pay The Ferryman'', καθώς και  το διάσημο μελό, υπέργλυκερό ''Lady In Red''.
To ''Spanish Train'' (τέλειο παράδειγμα της ικανότητας του καλλιτέχνη στην αφήγηση μιας ιστορίας ), το επικό ''Say Goodbye To It All'', το απλό και εύπεπτο ''Missing You''.
To επιτηδευμένα παλιομοδίτικο ''Patricia The Stripper'', τα ατμοσφαιρικά ''Last Time I Cried'' και ''I Am Not Scared''.
Moυ άρεσε ιδιαιτέρως το φλάουτο στο αισθαντικό ''Borderline'' και ως πολύ καλή στιγμή ξεχωρίζω ακόμα το ''Risen Lord'' το οποίο ξεκάθαρα προβάλει τα δηλωμένα χριστιανικά πιστεύω του καλλιτέχνη. Δεν θα μπορούσε να λείπει φυσικά το άρρηκτα συνδεδεμένο με τα Χριστούγεννα τραγούδι, που περιέχει και στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, το super classic ''A Spaceman Came Travelling''.
Περιέχονται επίσης τα ''Last Night'' και ''Sailing Away'' με τα οποία γίνεται η έναρξη της συναυλίας.
Το κλείσιμο του live γίνεται με το προσωπικό αγαπημένο μου και επίσης διάσημο ''High On Emotion'' ίσως το πιο rock τραγούδι που ηχογράφησε και ερμήνευσε στη σταδιοδρομία του. Έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για μένα, καθώς είναι αυτό που με σύστησε στον De Burgh ακούγοντάς το σε κασέτα, εκεί γύρω στο 1985, όταν πήγαινα δημοτικό.
Ο δε στίχος ''We are moving from a spark to a flame'' έχει στοιχειώσει το μυαλό μου από τότε και είναι από τους πιο πιο ευρηματικούς που έχω ακούσει ποτέ σε τραγούδι.
Η δουλειά που έχει γίνει στο audio mix είναι πολύ πετυχημένη και αυτό φαίνεται από το γεγονός, ότι γινόμαστε μάρτυρες της ενεργού συμμετοχής του κοινού που μας βάζει στο κλίμα και μας μεταφέρει τον παλμό μιας ζωντανής συναυλίας, χωρίς όμως να ''πνίγει'' και να επισκιάζει τον De Burgh σε καμία στιγμή του live.
Iδιαίτερη μνεία αξίζει και στη μπάντα που πλαισιώνει τον Chris , oι οποίοι φαίνονται άψογοι και συνεπείς απέναντι στο κοινό και ε
ίμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι, ακόμα κι αν δεν γνωρίζετε τον De Burgh, σίγουρα θα τον εκτιμήσετε , έστω και λίγο.
Και ναι, θα ήθελα πολύ να ήμουν κι εγώ εκεί!
 
Δημήτρης Πολίτης


 

// Old Time Rock

// Live Favorites