Black Sabbath: "Born Again"

15/09/2015

Κατηγορία: Old Time Rock

4956

Το 1983 οι Black Sabbath κυκλοφορούν το ενδέκατό τους άλμπουμ, το Born Again, το μόνο που προσφέρει τις υπηρεσίες του ως τραγουδιστής ο Ian Gillan, ο οποίος εντάχθηκε στη μπάντα με την παρότρυνση του μάνατζερ Don Arden (πατέρας της γνωστής και μη εξαιρετέας Sharon Osbourne) μετά την αποχώρηση του τιτανομεγιστοτεράστιου Ronnie James Dio.

 

Επίσης στους Sabbath επιστρέφει ο Bill Ward στα τύμπανα στη θέση του Vinny Appice, αν και τελικά δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τους Sabbath στην επερχόμενη περιοδεία και αντικαταστάθηκε από τον Bev Bevan των Electric Light Orchestra.
 Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν τον Μάιο του 1983 στο The Manor Studio με παραγωγό τον Robin Black, ενώ το επιεικώς απαράδεκτο (κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντα) εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Steve “Krusher” Joule.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το, περί ου ο λόγος, εξώφυλλο φιγουράρει σε διάφορες λίστες με «τα χειρότερα εξώφυλλα album» που κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
  Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1983 και εισπρακτικά πήγε πολύ καλά, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στη Μεγάλη Βρεττανία όπου και κατέκτησε την 4η θέση των charts. Άλλωστε υπήρχε μία μεγάλη προσμονή για το άλμπουμ, για το πώς δηλαδή θα ακουγόταν οι Black Sabbath με τραγουδιστή τον Ian Gillan.
Εντέλει οι κριτικές που έλαβε ο δίσκος ήταν κατά βάση αρνητικές. Το ίδιο βέβαια συνέβη και με την αποδοχή του από το κοινό.
Γεγονός παραμένει ότι, μετά την περιοδεία που ακολούθησε την κυκλοφορία του δίσκου, οι  Sabbath δεν ξαναπαίξανε ποτέ live τα τραγούδια αυτά και ταυτόχρονα οι περισσότερες συλλογές τα αγνοούν.
Προσωπικά πιστεύω ότι το κοινό περίμενε κάτι περισσότερο από το τελικό αποτέλεσμα και παράλληλα δεν μπόρεσε να αποδεχθεί τη φωνή του Gillan στους Black Sabbath ύστερα από το πετυχημένο πέρασμα του Dio.
Νομίζω ότι η προσέγγιση αυτή αδικεί και το δίσκο και τους καλλιτέχνες.
Περιέχει πολύ καλές συνθέσεις όπως τα Trashed, Disturbing The Priest, Zero The Hero, Digital Bitch, Born Again στις οποίες πρωταγωνιστούν τα riffs του Iommi, ενώ η φωνή του Ian Gillan βρίσκεται σε δαιμονιώδη φόρμα.
Συμπερασματικά θα έλεγα πως χωρίς να το συγκρίνω με τις μεγαλειώδεις στιγμές της μπάντας και πριν βιαστείτε να το καταδικάσετε δια βοής,  νομίζω ότι αξίζει ιδιαίτερης προσοχής και επισταμένης ακροάσεως από όλους μας, γιατί πραγματικά αξίζει τον κόπο.    

Δημήτρης Σαλτογιάννης