White Lion: “Pride”

23/05/2016

Κατηγορία: Old Time Rock

5946

Το καλοκαίρι του 1987 τα «λευκά λιοντάρια» του αμερικάνικου hard rock κυκλοφορούν το δεύτερο studio άλμπουμ τους και βάζουν γερά τα θεμέλια για την πετυχημένη συνέχεια της πορείας τους και δίνουν έναν πολύ φρέσκο αέρα στην αμερικάνικη hard rock σκηνή.

 

O δίσκος δημιουργεί μεγάλη αίσθηση και αγγίζει το top-10 του Billboard, δύο τραγούδια κάνουν τεράστια εμπορική επιτυχία και οι πωλήσεις μόνο στις ΗΠΑ ξεπερνούν τα δύο εκατομμύρια αντίτυπα.
Οι White Lion παράλληλα εκείνη την χρονική περίοδο ανοίγουν τις συναυλίες θρυλικών σχημάτων όπως των Aerosmith, AC/DC, Kiss και Ozzy όπου δείχνουν το αστείρευτο ταλέντο τους με συνέπεια η δημοφιλία τους να αυξηθεί κατακόρυφα.
Η ιδιαίτερη βραχνή και συνάμα γοητευτική  φωνή του δανού Mike Tramp «έδενε» τέλεια με την βιρτουόζικη κιθάρα του Vito Bratta και με μπόλικο melodic/aor αέρα στα πανιά τους,  κατόρθωσαν να συναρπάσουν και τους πιο δύσκολους ακροατές του είδους.
Σπουδαίες συνθέσεις υπάρχουν στο “Pride” (νο 8)  με τα:  "Hungry",   Wait", "Tell Me",  Lonely Nights  να δίνουν το στίγμα της μπάντας αλλά σίγουρα εκείνο το κομμάτι  που ξεχώρισε και είναι χαραγμένο  στο «γέρικο σκληρό μας δίσκο» είναι η συγκινητική ερμηνεία και  θαυμάσια μελωδία στο  αξεπέραστο  “When the Children Cry” που κατόρθωσε να σκαρφαλώσει μέχρι το νο 3 των αμερικάνικων τσαρτ.
Φυσικά  δεν μπορούμε να ξεχάσουμε και το επικό "Lady of the Valley" με τον  Vito Bratta να δίνει τα ρέστα του και δικαιολογημένα ο διάσημος παραγωγός  Michael Wagener  να τον αναφέρει ως τον αγαπημένο του κιθαρίστα και οι ροκ εγκυκλοπαίδειες να τον συγκαταλέγουν στους κορυφαίους του είδους. 
Επίσης ο μπασίστας James LoMenzo (μετέπειτα Megadeth, Black Label Society, David Lee Roth) και  ο ντράμερ Greg D'Angelo (Pride & Glory) μπορεί να μην πήραν την δόξα που τους αναλογούσε αλλά έδωσαν κι αυτοί στο άλμπουμ εκπληκτικά ηχοχρώματα.
Πραγματικά οι White Lion δημιούργησαν έναν καταπληκτικό δίσκο που σφράγισε με την αξία του και τις ανεξάντλητες μελωδίες του, το αμερικάνικο  hard rock του περασμένου αιώνα.
 
Φώτης Μελέτης