Billy Merziotis: Από την "τιμωρία" στη μπάντα του Gary Moore
Monday

16May

Billy Merziotis: Από την "τιμωρία" στη μπάντα του Gary Moore

Δημοσιεύθηκε από:

16/05/2022

Κατηγορία: Αφιερώματα

3741
Όπως σας έχουμε πει από καιρό, τα μέλη της original Gary Moore band, οι Vic Martin, Pete Rees και Graham Walker, θα δώσουν στην Ελλάδα δυο συναυλίες μαζί με τον Billy Merziotis, στην επέτειο των 70 ετών από τη γέννηση του μεγάλου Ιρλανδού κιθαρίστα.
Συνέντευξη στη Μαρία Δημητριάδου

"Still got the blues", "Empty Rooms", "Parisienne Walkways", "Don’t believe a word", "Separate ways', "Oh pretty woman", "Since I met you baby", είναι μερικά από τα κομμάτια που θ’ ακουστούν στις 21 Μαΐου στο Gagarin, στην Αθήνα, και στις 20 Μαΐου στο Eightball στη Θεσσαλονίκη.
O Vic Martin έπαιξε keyboards σε περιοδείες με τον Gary Moore, από το 1999 έως το 2010. Συμμετείχε στα άλμπουμ Back To The Blues, Close As You Get, Bad For You Baby, Essential Montreux, Live At Bush Hall, Blues And Beyond, και Live In London και είχε συνεργασίες με μουσικούς όπως Chris De Burgh, Eurythmics, Bee Gees κ.α.
Ο μπασίστας Pete Rees γνώρισε τον Gary Moore το 1998 σ’ ένα πάρτι και από τότε και για πολλά χρόνια τον συνόδευσε σε πολλές περιοδείες και άλμπουμ. Συμμετείχε στα άλμπουμ: Back To The Blues, Close As You Get, Bad For You Baby, Essential Montreux, Live At Bush Hall, Blues And Beyond, και Live In London.
Ο ντράμερ Graham Walker συνόδευσε τoν Gary Moore σε περιοδείες και ηχογραφήσεις από το 1989 μέχρι το 1996 και το 2000. Συμμετείχε στις συνεργασίες του Gary με τους B.B. King, Albert Collins και Albert King και ήταν ο ντράμερ στα άλμπουμ: After Hours, Blues for Greeny, Blues Alive και Old New Ballads Blues.
Όπως καταλαβαίνετε, έχει μεγάλη βαρύτητα όταν αυτοί οι μουσικοί που συνεργάστηκαν τόσο πολύ με τον μεγάλο Ιρλανδό επιλέγουν να παίζουν με κιθαρίστα τον «δικό μας» Billy Merziotis, λέγοντας ότι «ο Billy είναι ό,τι πιο κοντινό και αυθεντικό σε ήχο, φωνή και ψυχή στον Gary Moore μπορεί ν’ ακούσει κανείς»! Βέβαια και όσοι παρακολούθησαν το σχήμα στην “Αρχιτεκτονική – Live Stage” το 2016, τους επιβεβαιώνουν, όμως όπως είπαμε, η δική τους γνώμη έχει άλλη βαρύτητα…
Αλλά, ποιος είναι ο Billy Merziotis που σπούδασε στο Berklee και στο London College of Music και πώς βρέθηκε να παίζει κιθάρα, και μάλιστα με τη μπάντα του Gary Moore;



Ας αφήσουμε τον ίδιο να μας πει!
Σε συνέντευξη έχεις πει ότι ζήτησες να σου πάρουν κιθάρα επειδή ήσουν τιμωρημένος και σου απαγόρευαν να βγεις με τους φίλους σου…
Όντως, είχα μείνει στην ίδια τάξη στην Α΄ Γυμνασίου και με έδιωξαν από το σχολείο με διαγωγή κοσμία. Επαναλαμβάνοντας λοιπόν την ίδια τάξη σε άλλο γυμνάσιο ήμουν τιμωρημένος, και έτσι ζήτησα να με γράψουν σε ένα ωδείο και να μου πάρουν μια κιθάρα για συντροφιά. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το τι θα ακολουθούσε.

Ποια είδη μουσικής προτιμάς, με σειρά προτίμησης;
Στην ηλικία των 43 που βρίσκομαι απολαμβάνω την Blues και Jazz μουσική, καθώς και το flamenco. Σε δεύτερο χρόνο δεν ξεχνάω αυτό που με οδήγησε σε αυτά, τη rock!

Ποια είναι τα αγαπημένα σου άλμπουμ;
To album και ο καλλιτέχνης που ερωτεύτηκα όταν ήμουν 10 χρονών το 1989, είναι το Trash του Alice Cooper. Μιας και είμαι παιδί των 80’s, σίγουρα το Appetite for Destruction των Guns n’ Roses και οπωσδήποτε, το Still got the blues του Gary Moore. Η αρίθμηση έχει να κάνει με την σειρά που γνώρισα τους καλλιτέχνες και τα albums.

Θεωρείς ότι υπάρχουν άλμπουμ που καθόρισαν την πορεία της μουσικής;
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν άλμπουμς που να καθόρισαν την ιστορία της μουσικής. Απλά υπάρχουν άλμπουμς που ενέπνευσαν τους επόμενους να συνεχίσουν. Το γούστο είναι πολύ υποκειμενικό και αυτό που ίσως για μένα είναι καλό, για άλλον είναι σκουπίδι.

Τι γνώμη έχεις για το πάντρεμα παραδοσιακής ελληνικής μουσικής με ροκ φόρμες;
Tο πάντρεμα παραδοσιακής ελληνικής μουσικής με ροκ φόρμες είναι κάτι που έχω κάνει ήδη στο πρώτο μου album με τους Γένεσις το 2006 και στο δεύτερο το 2009, με τους Megavat. Το επαναλαμβάνω τώρα, στο album που θα κυκλοφορήσει με την Gary Moore band.

Άρα σου αρέσει! Πώς προέκυψε η γνωριμία με τα μέλη της μπάντας του Gary Moore;
To 2013 έλαβα μέρος στο πρώτο αφιέρωμα που έγινε στον Gary Moore στο Κύτταρο. Εκεί ήταν καλεσμένος ο Vic Martin (πλήκτρα) που παίξαμε μαζί, και μου έγινε πρόταση να δημιουργήσουμε την Gary Moore band, γνωρίζοντάς μου και τα υπόλοιπα μέλη, τους Graham Walker (Drums) και Pete Rees (Bass).

Τι θ’ ακούσουμε από το σχήμα σας στις συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;
Τα τραγούδια που θα ακουστούν στο gig είναι όλα από την blues&rock περίοδο του Gary Moore όπως Still got the blues, Pretty woman, Parisienne walkways, Walking by myself, Empty rooms κλπ. Επίσης θα παρουσιάσουμε ένα δικό μας κομμάτι που τραγουδάει η Ειρήνη Μωβιά. Στο album άλλωστε τραγουδάμε και οι δυο ως βασικοί τραγουδιστές, και η Ειρήνη επιμελείται μεγάλο ποσοστό των στίχων!

Τι σχέδια έχεις για το μέλλον, μετά τις δυο συναυλίες;
Τα σχέδια είναι και άλλες συναυλίες στην Ευρώπη, και να εκδοθεί το πρώτο μας album με original υλικό, καθώς και το gig στο Gagarin, που θα γίνει επίσημο DVD.

Το άλμπουμ σας θα κινείται σε κλίμα Blues;
O Ηχος μας κινείται σε Rock&Blues αποχρώσεις. Θα το περιέγραφα ως classic rock&blues «παλιομοδίτικο».

Έχεις σπουδάσει και παίξει στο εξωτερικό. Διαφέρει το επίπεδο σπουδών και το κοινό εκεί, και σε τι;
Όσον αφορά το επίπεδο σπουδών, είναι γιγαντιαία η διαφορά. Είναι κάτι που η Ελλάδα δεν γνωρίζει ως επί το πλείστον και δυστυχώς δεν το βλέπεις να ευδοκιμεί σαν είδος, αφού έχουμε άλλο είδος που υποστηρίζει η μάζα και τα ΜΜΕ.

Υπάρχει κάτι που σε εντυπωσίασε ιδιαίτερα στο εξωτερικό;
 Αυτό που με εντυπωσιάζει στο εξωτερικό είναι αυτό που μου λείπει από το εσωτερικό, δηλαδή η επίγνωση του είδους. Για παράδειγμα, στο εξωτερικό κάνω ένα σόλο σε ένα τραγούδι και όταν τελειώσω (πριν τελειώσει το κομμάτι), ο κόσμος χειροκροτεί και χαίρεται ανάλογα! Επίσης με εντυπωσιάζει η άμεση αναγνώριση αυτού που είσαι.

Καθώς είσαι και δάσκαλος κιθάρας, τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που ξεκινάει να παίζει κιθάρα σήμερα με το όνειρο να γίνει δεξιοτέχνης;
Πρωτίστως να είναι ρεαλιστής, έχοντας το γνώθι σαυτόν. Αν πραγματικά «το’χει», να ανοίξει τα φτερά του στο εξωτερικό, εκτός αν παίζει μπουζούκι. Να έχει επίγνωση ότι είναι πρωταθλητισμός και θα πρέπει να αφιερώσει την ζωή του σ’ αυτό.

Ποιες θεωρείς τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας σου μέχρι σήμερα;
Όλες είναι εξίσου σημαντικές, γιατί η μία είναι εξέλιξη της επόμενης, δόξα τω Θεώ που είμαι υγιής και μπορώ να συνεχίσω.