Building Chaos: Η μουσική που αγαπάμε έχει ανέβει επίπεδο στην Ελλάδα
Οι Building Chaos είναι μια stoner-southern-metal μπάντα από την Αθήνα, η οποία μετράει ήδη αρκετά χρόνια παρουσίας στα ελληνικά μουσικά δρώμενα. Με την ευκαιρία της εμφάνισής τους στο Ghost House στου Ψυρρή συζητήσαμε με τον Αλέξανδρο (aka Obel) για τα μελλοντικά τους σχέδια, αλλά και για τον επερχόμενο δίσκο τους.
Αλέξανδρε καλησπέρα και καλώς όρισες στο rocktime.gr. Αρχικά θα ήθελα να μου πεις μερικά λόγια για τους Building Chaos.
 Καλώς σας βρήκαμε! Το συγκρότημα υπάρχει από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας κινούμενο στο χώρο του thrash και ύστερα από ένα album και κάποια χρόνια ζωντανών εμφανίσεων η τότε σύνθεση αποφάσισε να το διαλύσει. Οι Lobo (κιθάρα/φωνή) και Πέτρος (μπάσο) είναι από το ξεκίνημα, κάπου στην πορεία εμφανίστηκε ο Νίκος (τύμπανα) και πέρυσι τέτοια εποχή τους βρήκα και εγώ. Το όνομα διατηρήθηκε αλλάζοντας το ύφος σε straight metal με αρκετά στοιχεία stoner, sludge και southern, κάτι που απλά προέκυψε από τις πρώτες πρόβες, μας άρεσε και τελικά έμεινε. Όλα τα μέλη βρίσκονται στο χώρο από τα μέσα του ’90 παίζοντας σε διάφορες μπάντες όπως οι Hellfire, oι Flames, oι Kinetic και άλλες.
 
Την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου παίζεται live στο Ghost House στου Ψυρρή. Τι το ιδιαίτερο έχει αυτήν η εμφάνιση;
 
Το γκρουπ είχε για κάποια χρόνια παροπλιστεί και πριν λίγες ημέρες κλείσαμε ένα χρόνο που ασχοληθήκαμε ξανά. Από τον περασμένο Απρίλη κάναμε κάποια «δοκιμαστικά» live να δούμε αν μας γεμίζει το ίδιο, αν το έχουμε ακόμα και στην τελική αν βγαίνει ένα αποτέλεσμα που και εμείς οι ίδιοι θα πηγαίναμε να το δούμε. Την Κυριακή, στις 21 Δεκεμβρίου, είναι η δική μας βραδιά, αν θες. Μια γιορτή για όλους μας τους φίλους και όσους άκουσαν τα τραγούδια μας και τους άρεσαν, σε έναν όμορφο, ζεστό, χώρο όπως είναι το Ghost House παρέα με ένα αξιόλογο συγκρότημα που ταιριάζουν οι ήχοι μας, τους cowboy wolves. Πριν τη συμμετοχή μας στο Athens Wreck Festival τον ερχόμενο Μάρτη, θέλαμε μία τέτοια βραδιά με τον κόσμο κοντά στη σκηνή και να μπορούμε να πιούμε και ένα ποτό όλοι μαζί μετά.
 
 Πότε να αναμένουμε την πρώτη επίσημη κυκλοφορία σας;
 Εξαρχής το σκεπτικό μας ήταν να προχωρήσουμε κατευθείαν σε full album και ο προσανατολισμός παραμένει εκεί. Βέβαια χρειάστηκε να ηχογραφήσουμε κάποια κομμάτια ως «δείγμα ήχου», προκειμένου να καταλάβει και ο κόσμος τί ακριβώς κάνουμε, κάτι που δε θεωρούμε επίσημη κυκλοφορία αλλά πιο πολύ ως γνωριμία. Αυτά τα 3 τραγούδια μπορούν όλοι να τα ακούσουν είτε στο ψηφιακό μας σπίτι www.buildingchaos.gr είτε στη σελίδα μας στο facebook και προσεχώς θα μπορούν και να κατεβάσουν δωρεάν.

Πείτε μας μερικά λόγια για τις ηχογραφήσεις του πρώτου σας δίσκου.
 Το υλικό για την ηχογράφηση είναι πλέον έτοιμο, αν και ως συνήθως, προέκυψαν 2-3 νέα τραγούδια που κοιτάζουμε να ολοκληρώσουμε. Αφενός δουλεύουμε με αργούς ρυθμούς και αφετέρου έχουμε να ενσωματώσουμε διάφορους κλασικούς southern ήχους, όπως ακουστικά dobros, cigar boxes κλπ, που αποδίδουν καλύτερα σε φυσική ηχογράφηση και να μπορούν να αναπαραχθούν σωστά στις συναυλίες μας με αποτέλεσμα η πρώτη επίσημη δουλειά μας να τοποθετείται χρονικά κοντά στο ερχόμενο καλοκαίρι. Επίσης χαιρόμαστε ιδιαίτερα για το στιχουργικό τομέα, που νομίζουμε πως καταφέραμε να είμαστε ιδιαίτεροι σε σχέση με τα κλισέ του χώρου.
 
 Ο αναλογικός ήχος έχει επανέλθει στο προσκήνιο. Μάλιστα αρκετά ελληνικά γκρουπς κυκλοφορούν τους δίσκους τους και σε βινύλιο. Σκέφτεστε το ενδεχόμενο μιας κυκλοφορίας σε βινύλιο;
 Το βινύλιο το λατρεύουμε. Μεγαλώσαμε με το βινύλιο, με το γνωστό ήχο της βελόνας στις αυλακώσεις, και με μεγάλη χαρά βλέπουμε πως επανήλθε και μάλιστα με καλύτερα players. Απέχουμε πολύ από το στάδιο της κοπής αλλά ακόμα και μόνο για προσωπική χρήση νομίζω πως θα γίνει.
 

Να αναμένουμε συναυλίες και σε άλλα μέρη της Ελλάδας;
 Σαφώς και να αναμένετε! Κάποτε είχε επικρατήσει η άποψη πως εκτός των μεγάλων κέντρων ο κόσμος πεινούσε για συναυλίες (εν μέρει αν θες όντως  ίσχυε) και αρκετοί του σέρβιραν αμφιβόλου ποιότητας θέαμα και πολύ κακό ήχο. Έχοντας ζήσει στο παρελθόν την ενέργεια της επαρχίας (μιας και Αθηναίοι) ξέρουμε καλά πόσο απαιτητικό κοινό είναι (και καλώς είναι) και ήδη συζητάμε με αρκετά μαγαζιά και γκρουπ. Μέσα στην άνοιξη, αν όχι νωρίτερα, θα έχουμε κάτι έτοιμο.
 
Ποιες μπάντες έχουνε επηρεάσει τη δουλειά σας;
 Αν ρωτούσες τον καθένα μας θα άκουγες τέσσερις αρκετά διαφορετικές απόψεις! Τα ακούσματά μας κυμαίνονται από τα παλιά ρεμπέτικα, τα blues του Memphis, τον Tom Waits και τον Dylan μέχρι το NWOBHM και τους Mayhem. Κάτι από όλα αυτά έχει τρυπώσει και στη μουσική μας. Στα τρία κομμάτια βέβαια που μέχρι τώρα είναι διαθέσιμα δεν χωρούσαν όλοι αυτοί, αλλά μια ιδέα νομίζω μπορούν να πάρουν όσοι τα ακούσουν!
 
 Πώς είναι τα πράγματα σήμερα στην Ελληνική ροκ σκηνή;
 Ακούω κατά καιρούς πως η ελληνική ροκ σκηνή έχει αναβιώσει και παραξενεύομαι γιατί πραγματικά δε νομίζω πως σταμάτησε ποτέ όχι μόνο να  υπάρχει αλλά και να παράγει αρκετά αξιόλογα πράγματα. Η μόνη σοβαρή διαφορά που βλέπω, τουλάχιστον εγώ, είναι το μέγεθος της προβολής από τα εκάστοτε μέσα. Μπορεί να κατηγορούμε για πολλά πράγματα το internet, τα social media κλπ αλλά, κακά τα ψέματα, ακόμα και η συνέντευξη που κάνουμε αυτήν τη στιγμή όχι πολλά χρόνια πριν, όπως ξέρεις και εσύ καλά, θα απαιτούσε ξημεροβράδιασμα στο ταχυδρομείο, αλληλογραφίες, υπεραστικά τηλέφωνα και λοιπές ρομαντικές μεν αλλά χρονοβόρες και αμφιβόλου αποτελέσματος πρακτικές. Η μουσική που αγαπάμε έχει ανέβει επίπεδο στην Ελλάδα, με πολλούς καλούς μουσικούς (που παλιότερα ήταν μετρημένοι), παραγωγές που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τις ξένες και πλέον αρκετά καλή προβολή.
 
  Υπάρχει η προοπτική διεθνούς καρριέρας και αν ναι ποιες είναι οι δυσκολίες;
 
Όποιον μουσικό και να ρωτήσεις πάντα θα έχει στο μυαλό του αυτό το όνειρο. Καταρχήν να ζει αποκλειστικά από τη μουσική και το βήμα παραπάνω στο εξωτερικό. Δεν αποτελούμε εξαίρεση, φτάσαμε κάποτε στο παρελθόν να αποτελεί ρεαλιστική επιλογή, δεν έγινε τότε, και πλέον ξέρουμε πως πρέπει να αφοσιωθείς αποκλειστικά σε αυτό, κάτι που σήμερα φαντάζει αρκετά μακρινή σκέψη. 
 
 Τι είναι αυτό που σας ελκύει και σας απωθεί στο χώρο της μουσικής; 
 Η μαγεία είναι πως πραγματικά δεν έχει τέλος. Πάντα θα υπάρχει κάτι ακόμα. Ένα riff για κοπάνημα ακόμα, ένα τραγούδι ακόμα, ένας νέος στίχος, κάτι που θα σε γαργαλάει να συνεχίσεις. Ειδικά όποιος είναι μουσικός μπορεί να το καταλάβει καλύτερα. Από την άλλη μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια στο χώρο ακόμα δεν έχω συνηθίσει το ρατσισμό που ζει ο rock/metal μουσικός. Δεν αναφέρομαι στην εμφάνιση αφού πια μακριά μαλλιά, σωλήνες, piercing και tattoo είναι κάτι σύνηθες (πίστεψέ με το ‘95-‘96 δεν ήταν) αλλά κυρίως στη μουσική την ίδια. Είναι ένα απίστευτα απαιτητικό είδος, αν το κάνεις σωστά, για όλα τα όργανα το οποίο ακόμα δεν έχει την αναγνώριση που του αξίζει.
 
 Αφού Αλέξανδρε σου ευχηθούμε ότι καλύτερο για το μέλλον, θα θέλαμε να κλείσεις εσύ τη συνέντευξη.

 Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία, την αγάπη σας για το χώρο και τη βοήθεια που δίνετε σε όλα τα γκρουπ. Εμείς είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε και κάνουμε αυτό που αγαπάμε, πιστεύουμε πως το κάνουμε αξιοπρεπώς και περιμένουμε τον κόσμο να γνωρίσει τη μουσική μας και να έρθει να μας δει από κοντά.
 
Συνέντευξη στο Δημήτρη Σαλτογιάννη