Προς το τέλος του 1979, ο Paul McCartney ρωτήθηκε από το ΝΜΕ να πει ποιό ξεχωρίζει ως το «καλύτερο τραγούδι της χρονιάς». Διάλεξε το “The Logical Song” των Supertramp, από το άλμπουμ “Breakfast In America”, Είχε κυκλοφορήσει τον προηγούμενο Απρίλιο και σε μια πορεία 21 εβδομάδων είχε φθάσει στο Νο 6 του Billboard στις 16 Ιουνίου, ενώ την επόμενη εβδομάδα στο Νο 7 των βρετανικών τσαρτς....>>

«Λοιπόν, ο Φρανκ νοικοκυρεύτηκε κει κάτω στην κοιλάδα - Και κρέμασε τα άγρια τα χρόνια του - Στό’να του νύχι, που το πέρασε - Απ’ της γυναίκας του το μέτωπο - Πουλούσε μεταχειρισμένα έπιπλα γραφείου - Κει κάτω στην οδό Σαν Φερνάντο - Πήρε κι ένα δάνειο 30.000 δολλάρια - Μ’ επιτόκιο 15 1/4%, κι έδωσε μια προκαταβολή - Για ένα διαμερισματάκι με δυό δωμάτια – ...>>

Οι εξεταστικές κάποτε ήταν ωραία φάση. Περίοδοι κατ’ ανάγκην εντατικές, ένας μήνας πάνω – κάτω, για να μαζέψεις τα σπασμένα απ’ τα δυό εξάμηνα πού’χουν προηγηθεί. Να στρώσεις το μυαλό, να το σιδερώσεις, να το ρίξεις στις σελίδες, να δικαιολογήσεις και λίγο το τί μυαλό κουβαλάς με τον παλιομοδίτικο τρόπο. ...>>

Το κομμάτι με το αλύχτημα του λύκου στο ρεφραίν το πρωτάκουσα Άνοιξη του ’87 στο «Χρώμα του Χρήματος» του Σκορτσέζε: Η σκηνή με τον Τομ Κρουζ να ξεπαστρεύει τον αντίπαλό του με τη στέκα πάνω απ’ την πράσινη τσόχα, χορεύοντας με την αυταρέσκεια του δεξιοτέχνη μπιλιαρδόβιου κωλοπαιδαρά (“…I saw a werewolf drinking pina colada at Trader Vic’s – His hair was perfect”) δεν σου φεύγει κι εύκολα απ’ το μυαλό. ...>>

«Ο ψυχοθεραπευτής μου, ο Dr. Jesse Hilsen, με είδε ανήσυχο και άρχισε να μου κάνει μια σειρά από ερωτήσεις που αφορούσαν τα έσοδά μου. Ήταν σχεδον ντροπιαστικό που δεν μπορούσα ν’ απαντήσω σε καμία. Ο Howard Marks ήταν ο μάνατζέρ μας για χρόνια. ...>>

Μετά από περίπου 5 χρόνια, η επανασύνδεση με τους Perry και Whitford ξανά στις κιθάρες, είχε γίνει πραγματικότητα. To “Done With Mirrors” κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του ’85, με τη μπάντα να έχει βγει στο δρόμο ήδη τρεις μήνες πριν και μέχρι το τέλος Αυγούστου του ‘86, να έχει οργώσει συναυλιακά τις περισσότερες πολιτείες....>>

Τελευταίες μέρες Αυγούστου ’87 και αναζητείται μουσική ενίσχυση για το σάουντρακ της τελευταίας σχολικής χρονιάς, της δύσκολης. To εξώφυλλο, καλυμμένο λες μ’ ένα πορφυρό σεντόνι που ελαφρά κυμάτιζε, στα μάτια μου κάτι σαν τον φόντο στο “Vulture Culture” των Alan Parsons Project – χωρίς το φίδι....>>

«Την προηγούμενη Πέμπτη στο Harvard Square Theater, είδα το ροκ ν΄ρολ παρελθόν μου να περνά σαν αστραπή μπροστά απ’ τα μάτια μου. Είδα επίσης κάτι ακόμη: είδα το μέλλον του ροκ ν’ ρολ και το όνομά του είναι Bruce Springsteen»....>>

Κυριακή, 14 Αυγούστου 1988. Ο 48χρονος Roy Buchanan ξύπνησε γύρω στις 9:00, πήρε πρωϊνό στην κουζίνα του σπιτιού του, στα προάστια του Reston της Virginia και πετάχτηκε μέχρι το μπακάλικο, ν’ αγοράσει ζαρζαβατικά, όπως τού’ χε παραγγείλει η γυναίκα του, Judy. ...>>

Ένα εξουθενωτικό, πείσμoν ήθος δουλειάς. Μια αποφασιστικότητα βγαλμένη μέσα από την επίγνωση των ορίων: τόσο του όποιου ατομικού τους ταλέντου, όσο και της συλλογικής ικανότητάς τους να μαθαίνουν και να γίνονται καλύτεροι....>>

 

// Old Time Rock

// Live Favorites