Rock This Time
D.A.D.: Sleeping My Day Away, φθινόπωρο ’89
Οι εξεταστικές κάποτε ήταν ωραία φάση. Περίοδοι κατ’ ανάγκην εντατικές, ένας μήνας πάνω – κάτω, για να μαζέψεις τα σπασμένα απ’ τα δυό εξάμηνα πού’χουν προηγηθεί. Να στρώσεις το μυαλό, να το σιδερώσεις, να το ρίξεις στις σελίδες, να δικαιολογήσεις και λίγο το τί μυαλό κουβαλάς με τον παλιομοδίτικο τρόπο.
Lynch Mob: Δεύτερη προσπάθεια, διπλή αξία
Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 80 είχε φανεί ότι παρά την επιτυχία των Dokken, η σχέση του τραγουδιστή Don Dokken με τον κιθαρίστα George Lynch ήταν πολύ δυσλειτουργική για να εξασφαλίσει την μακροημέρευση της συνεργασίας τους. Επιπρόσθετα οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Lynch και οι ρυθμοί της δουλειάς του δεν συμβάδιζαν με αυτές του Dokken.
Tragik: "Crescendo"
Αργήσαμε λίγο, αλλά ήρθε η ώρα για μια αναλυτική παρουσίαση του πολύ ενδιαφέροντος δίσκου Crescendo από την μπάντα Tragik, το μουσικό όχημα του πολυτάλαντου Phil Vincent: Μία πρώτη εικόνα γενικότερα: Η μουσική χαρακτηρίζεται από σαρωτικές εναρκτήριες συνθέσεις (“Phoenix Rising”), μια θαυμάσια απροσδόκητη διασκευή (“Givin' It All Away”) από τους Bachman–Turner Overdrive και μία εξαιρετική μπαλάντα το "Human" που θυμίζει Robby Valentine.
Bryan Adams: "Roll With The Punches"
Το "Roll With The Punches" είναι το δέκατο έκτο άλμπουμ του Καναδού ρόκερ και το πρώτο που κυκλοφορεί μέσω της δικής του δισκογραφικής εταιρείας Bad Records με τον Adams να δηλώνει. «Ξέρω ότι η μουσική για κιθάρα δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής αυτή τη στιγμή αλλά δεν με νοιάζει γιατί ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που τους αρέσει πολύ, και έχουν την ευκαιρία να την ακούσουν».
Ailafar: "Shining Star"
H πορεία των Ailafar ξεκίνησε το 2006 με πρωτεργάτη τον Θεσσαλονικιό John Tzortzis που με την μπάντα του, έπαιζε σε διάφορα live στέκια της βορειοελλαδίτικης πόλης. Παράλληλα δημιούργησε το πρώτο του, demo το 2009 και την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το ντεμπούτο τους άλμπουμ με τίτλο "Long way to Ιmagery". Το 2013 oι Ailafar κυκλοφορούν το δεύτερο στούντιο δίσκο τους από την AorBlvdRecords και στα φωνητικά έχουμε συμμετοχές έκπληξη όπως τους Stephan Kammerer (Frontline, Stereotide Germany), Paul Jackson (Roadhouse-Pete Willis band) και τον εκλιπών πλέον David Saylor( Push UK, Wild Rose UK).
Nicklas Sonne: "Electric Dreams"
Eίναι γεγονός ότι ιδίως στη σημερινή εποχή, η metal και η rock μουσική σαφώς χρειάζονται ανανέωση, ανακαίνιση και γενικότερα ένας φρέσκος αέρας αποτελεί ανάγκη να φυσήξει στα πανιά της βαρύτατης αυτής μουσικής παράδοσης. Εκεί ακριβώς είναι, που προσωπικότητες σαν τον Nicklas Sonne από τη Δανία, μας δίνουν μεγάλες ελπίδες. Ο Sonne έδειξε το μεγάλο του ταλέντο ήδη από τα εφηβικά σχολικά του χρόνια, όταν ίδρυσε με συμμαθητές του μια μπάντα που έπαιζε classic rock επιτυχίες.
Tesla: Η hard rock πανδαισία του "The Great Radio Controversy"
"Δεν είχαμε γκαράζ για να παίξουμε στη μικρή πόλη του Τζόρτζταουν. Το επόμενο πράγμα που θυμάστε, ήταν ότι συμμετείχα σε αυτόν τον διαγωνισμό τραγουδώντας το τραγούδι του Sammy Hagar, "Your Love Is Driving Me Crazy", και κέρδισα τον διαγωνισμό. Και αμέσως μετά, μερικά κορίτσια που γνώριζα από την μικρή πόλη μου είπαν: «Γνωρίζουμε αυτό το συγκρότημα City Kidd», του οποίου ο Brian και ο Frank ήταν οι συνιδρυτές. Και έκανα οντισιόν μαζί τους. Τα υπόλοιπα τα έγραψε η ιστορία". Εξομολογείται o τραγουδιστής των Tesla, Jeff Keith.
Dire Straits: “Brothers In Arms”
Από τον Σεπτέμβριο του 1979 που έγιναν για πρώτη φορά εξώφυλλο στο «ΠΟΠ & ΡΟΚ», οι Dire Straits άσκησαν και συνέχισαν να ασκούν μια αμείωτη γοητεία στο ελληνικό κοινό. Διέσωζαν και πρόσφεραν στην μεταπολιτευτική νεολαία τον απόηχο από κοσμοϊστορικές μουσικές που ήταν καταδικασμένη λόγω ηλικίας, κοινωνικής υπανάπτυξης και ιστορικοπολιτικής συγκυρίας να μην προλάβει σε πρώτο χρόνο. Στα μάτια και τα αυτιά του ελληνικού κοινού, τουλάχιστον εκείνης της μερίδας της γοητευμένης με την «ξένη» μουσική, που αποζητούσε με αγωνία να αποστεί από νεοκυματικές κλάψες, έντεχνες φλυαρίες και από το τρίπτυχο Πάριος – Νταλάρας – Αλεξίου (ο δε Παπακωνσταντίνου αφορούσε κυρίως όσους κοίταζαν προς το ροκ, αλλά «μπερδεύνταν» με τον αγγλικό στίχο), οι Dire Straits αποτέλεσαν μια από τις κύριες διεξόδους.
Saga: "In Transit"
Οι Καναδοί prog-rockers Saga έχουν μία μακρά δισκογραφική πορεία πάνω από τέσσερις δεκαετίες και μπορεί στην πατρίδα μας να μην έχουν το κοινό και την αναγνωρισιμότητα όπως έχουν μπάντες σαν τους Rush, Genesis, Marillion, Yes, Pink Floyd διαθέτουν όμως την ποιότητα και το συνθετικό ταλέντο που τους κάνει άξιους συνοδοιπόρους των παραπάνω μεγάλων σχημάτων. Ειδικά στο ξεκίνημας τους οι Saga κυκλοφόρησαν εξαιρετικά άλμπουμ και γενικά στη ιστορία τους έχουν βραβευτεί με χρυσά και πλατινένια άλμπουμ παγκοσμίως και έχει πουλήσει περισσότερα από οκτώ εκατομμύρια αντίτυπα.
Pretty Maids: Η λάμψη του "Future World"
Οι Pretty Maids σχηματίστηκαν το 1981 στο Χόρσενς της Δανίας αρχικά ως συγκρότημα διασκευών με προτίμηση στους Thin Lizzy, (πρώτο όνομα Pretty Panic) και με βασικό δημιουργό και συνθέτη τον κιθαρίστα Ken Hammer ο οποίος περιγράφει παρακάτω την αγάπη για το Ιρλανδέζικη μπάντα: "Οι Thin Lizzy ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, και ο Phil Lynott είναι για μένα φανταστικός συνθέτης αλλά κυρίως στιχουργός! Αλλά οι Deep Purple και οι Kiss ήταν μαζί μου σχεδόν σε όλη μου τη ζωή".
Ροή
Supertramp: Απεβίωσε ο Rick Davies
Robert Plant: Νέο σχήμα και βίντεο κλιπ
Alter Bridge: Νέο τραγούδι και βίντεο κλιπ
Lynch Mob: Δεύτερη προσπάθεια, διπλή αξία
D.A.D.: Sleeping My Day Away, φθινόπωρο ’89
