Sabu: "Banshee"

21/01/2023

Κατηγορία: Κριτικές

1227

Ο θρυλικός τραγουδιστής/τραγουδοποιός/κιθαρίστας/παραγωγός πάμπολλων AOR συγκροτημάτων, Paul Sabu εμφανίζεται "ετοιμοπόλεμος" για την κυκλοφορία του "Banshee", του νέου του άλμπουμ πλέον ως Sabu.

 

Δημιουργημένο σε συνεργασία με τον Barry Sparks (πρώην Yngwie Malmsteen, Michael Schenker Group, UFO, Dokken, Ted Nugent), οι θαυμαστές που είναι εξοικειωμένοι με το έργο του Sabu θα ανακαλύψουν ότι έχει μια ατμόσφαιρα που θυμίζει την υπέροχη  δουλειά του στα  80ς ως Only Child.
Γιος του γεννημένου στην Ινδία σταρ του κινηματογράφου Sabu, το μεγάλο ξέσπασμα του Paul Sabu ήρθε σε ηλικία 22 ετών όταν έγινε ο επίσημος "Rock Dude" της Motown Records, κυκλοφορώντας το κλασικό ομότιτλο άλμπουμ "Kidd Glove" το 1984. Μετονομάστηκε και το δικό του συγκρότημα, "Sabu", τον επόμενο χρόνο για να κυκλοφορήσει το άλμπουμ "Heartbreak", ένα δίσκο που περιελάμβανε το επιτυχημένο σινγκλ "Angeline" που  τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει τα πρόσθετα ταλέντα του ως παραγωγός και μηχανικός μίξης. Στη συνέχεια δημιούργησε ένα νέο συγκρότημα, τους "Only Child", το οποίο είχε τεράστια επιτυχία με ένα ομότιτλο άλμπουμ το 1988. Θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα κορυφαία άλμπουμ AOR όλων των εποχών.
Οι Only Child επέστρεψαν αργότερα ως Sabu, κυκλοφορώντας πολύ πιο βαριά και σκληρή μουσική και βρίσκοντας νέες λεγεώνες θαυμαστών με ένα ομότιτλο άλμπουμ του 1996, ακολουθούμενο από το "Between The Light" δύο χρόνια αργότερα. Μαζί με τα "Strange Messiah" (2007) και "Bangkok Rules" (2012), αυτά τα άλμπουμ έχουν μεγάλο ήχο με άφθονο βάθος. Διαθέτοντας εντυπωσιακές  κιθαρωδίες  και υπέροχα φωνητικά, αποδεικνύουν ακριβώς γιατί ο Sabu θεωρείται από πολλούς ως ο "ημίθεος" του AOR.
Ο Sabu υπήρξε επίσης εξαιρετικός παραγωγός και μηχανικός ήχου για καλλιτέχνες τόσο διαφορετικούς όπως οι David Bowie, Alice Cooper, Sheena Easton, Lee Aaron, Madonna, Robbie Neville, The Nelsons, Shania Twain, John Waite και πολλοί άλλοι. Αυτό του έχει αποφέρει  πολλούς πλατινένιους και χρυσούς  δίσκους  μόνο στις ΗΠΑ.
Έχει επίσης δραστηριοποιηθεί στον κόσμο της μουσικής για ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, με τίτλους που περιλαμβάνουν τα "Baywatch", "Beverly Hill 90210", "Sex And The City" και τo "To Die For".
Αρκετά όμως με την ιστορία…"Banshee", είναι το όνομα του νέου δίσκου και υπάρχουν έντεκα νέα τραγούδια που φέρνουν στην επιφάνεια όλη την ενεργητικότητα και το μουσικό μεγαλείο  των "Sabu".
Το hard  ροκ σε άψογο συνδυασμό με το AOR στα καλύτερά του είναι αυτό που παρουσιάζεται σε αυτό το άλμπουμ.


Με το "Blinded Me" ο Sabu μπαίνει κατευθείαν στην πλήρη μελωδικότητα. Άμεσα  δείχνει ότι μπορεί να συνδυάσει μια άψογη ισορροπία  με υπέροχες μελωδίες, γεγονός που κάνει το εναρκτήριο κομμάτι μια απόλαυση για τα αυτιά μας. Ξέρει πώς να παρουσιάζει πιασάρικα μελωδικά ροκ τραγούδια με άψογο τρόπο. Οι κιθάρες είναι σταθερές, γιατί θα περίμενα να είναι, αλλά τα φωνητικά ξεχωρίζουν. Η ερμηνεία είναι  τραχιά  αλλά δυνατή και συναισθηματική, και ακούγεται όπως ο Graham Bonnet με στεροειδή. Αυτό είναι ίσως το καλύτερο τραγούδι εδώ για τη φωνή του Sabu. Απλώς του κόβεται η ανάσα ώστε να φαίνεται ότι του δίνει κάθε ικμάδα της ενέργειάς του.
Συνεχίζουμε με το ομότιτλο κομμάτι που πηγαίνει περισσότερο προς το AOR και μας ενθουσιάζει απόλυτα καθώς ο Sabu δεν ξεμείνει από ατμό προς το τέλος του "Banshee" με κανέναν τρόπο.  
Και όλα αυτά πριν το "Kandi" ένα έξοχο  ροκ τραγούδι που δονεί τα ηχεία, προσφέροντας όλες τις δυνατότητές του στο ρεφρέν. Έχει  μια πολύ παραδοσιακή ανδρική γεύση με μύες και ιδρώτα και μια δόση Brut aftershave…
Επιπλέον, τραγούδια όπως το πιο τραχύ "Back Side of Water" και το πιο γρήγορο "Rock" εννοείται πως αξίζει να ακούσετε.
Θα περιλάμβανα στις ιδιαίτερες ευαρέσκειες μου και  το "Back Side of Water", το οποίο είναι ιδιαίτερα εθιστικό, αλλά ειδικά το "Rock" και το "Rock the House", που είναι δύο ξεχωριστά τραγούδια, και τα δύο έχουν ένα άκουσμα από τους θρυλικούς Tank στις κιθάρες τους και μία "Dave Meniketti" αίσθηση στα φωνητικά που  σίγουρα δεν το περίμενα και με ενθουσίασε.
Υπάρχουν και άλλες εκπλήξεις, για να διατηρηθεί αυτό το διαφορετικό.
 Το "Love Don't Shatter" έχει μια ελαφρώς εναλλακτική ατμόσφαιρα. Το "Skin to Skin" σίγουρα  θα κολλήσει στον εγκέφαλό μας. Θα έλεγα ότι υπάρχουν πάρα πολλά εθιστικά στοιχεία εδώ που  κυριαρχούν έντονα ώστε κάποιος πραγματικά μέχρι να τελειώσει το άλμπουμ είναι έτοιμος να πατήσει repeat για να το ακούσει ξανά και ξανά(όπως εγώ…). "Turn The Radio On", μια ιδιαίτερα αξιάκουστη σύνθεση, ραπάρει  σε ένα σημείο, αλλά παρουσιάζει επίσης τον πιο "απροκάλυπτο ροκ θρήνο". Το ότι το "Turn the Radio On" είναι ένα πιασάρικο τραγούδι σίγουρα δεν είναι τυχαίο, καθώς το τραγούδι είναι κατάλληλο για airplay.
 Υπάρχει επίσης το "Dirty Money" και πρέπει να υπογραμμίσω ότι η πιο δύσκολη δουλειά είναι να αναδεικνύεις τα highlights, γιατί κάθε τραγούδι εδώ είναι ένα highlight.
Τα πιο πιασάρικα είναι πιθανότατα το "Back Side of Water" και το "Midnight Road to Madness", που και το "Midnight Road to Madness" και το "Rock the House" είναι το πολύ ταιριαστό τέλος ενός δίσκου που είναι ευχάριστο να ακούς περισσότερες από μία φορές.  
Όταν είδα ότι ο Paul Sabu είχε ένα νέο άλμπουμ, ήξερα ότι θα έπρεπε να είναι καλό. Έχει πάρα πολλά κομμάτια για να περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό, όσο καιρός κι αν έχει περάσει από το τελευταίο σόλο άλμπουμ του. Ωστόσο, θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι πίστευα ότι θα ήταν τόσο καλό.
Το "Banshee" είναι το πρώτο άλμπουμ των Sabu μετά την κυκλοφορία του "Between the Light" το 1998. Ο Paul Sabu δεν έχει χάσει την εξαίρετη  αίσθηση για πρώτης τάξεως ροκ τραγούδια και δείχνει στη νέα γενιά στο "Banshee" πόσο καλοφτιαγμένη θα πρέπει να ακούγεται η ροκ μουσική. Και μεις φυσικά ακολουθούμε τρισευτυχισμένοι.
Καλώς ήλθατε και πάλι κύριε!!!

Νότης "Love Don’t Shatter" Γκιλλανίδης