Sunday
8Jan
Οι μεγάλες κλοπές του "Hotel California" και “Smoke on the Water” και οι μουσικές διαρρήξεις των Iggy Pop, Pink Floyd και Queen
Δημοσιεύθηκε από:
08/01/2017
12618
Η υπόθεση αντιγράφω μελωδίες, μιμούμαι ερμηνείες και κλέβω ρυθμούς στην ιστορία της ροκ εντ ρολ μουσικής ξεκινά από πολύ παλιά .
Από τότε που oι Beach Boys με το απίθανο "Surfin' U.S.A.," (1963) έκλεβαν στεγνά το "Sweet Little Sixteen," του Chuck Berry (1958), οι Rolling Stones ξεπατίκωναν όποια νέγρικη blues μελωδία άκουγαν, οι Scorpions όταν έκαναν δικό τους το “Simple Man” των Lynyrd Skynyrd, όταν επίσης οι Radiohead έβαζαν την δική τους πινελιά στο “The Air That I Breathe” των Hollies με το περίφημο “Creep” και οι Clash με το “Guns on the Roof” ουσιαστικά διασκεύαζαν “”I Can't Explain των Who και τέλος όταν προκλητικά οι Foo Fighters δανείζονται την κλασσική στροφή του “Holydiver” του Dio. Η κλοπή στην ιστορία της μουσικής είναι τεράστια ανάμεσα σε γκρουπ και δημιουργούς όμως δεν παύει και αυτό το φαινόμενο να έχει μία ξεχωριστή γοητεία μέχρι βέβαια να πάρουν τον λόγο οι δημοσιογράφοι με τα επιθετικά κείμενα τους και τα νομικά γραφεία για να βάλουν υποτίθεται φρένο στην αδικία του βασικού συνθέτη.
Τα δικαστήρια, οι λεκτικές επιθέσεις, οι μεγαλόστομες δηλώσεις, οι αλληλοκατηγορίες ανάμεσα στους εμπλεκόμενους είχαν πάντα την τιμητική τους και πριν έρθει κάποιος εξωδικαστικός συμβιβασμός έναντι βέβαια μεγάλου χρηματικού ποσού το ξεκατίνιασμα και η κουτοπονηριά των ροκ σταρ είχε πάρει τραγελαφικές διαστάσεις (βλέπε Coldplay – Joe Satriani).
Επειδή όμως το πεντάγραμμο δεν διαθέτει αμέτρητες νότες και η ροκ μουσική είχε αρκετά ηχητικά στεγανά είναι πολύ λογικό αρκετά κομμάτια να έχουν σημαντικές ομοιότητες. Υπάρχουν βέβαια και οι καλοπροαίρετες περιπτώσεις όπου συγκροτήματα και καλλιτέχνες επηρεάζονται και εμπνέονται από κλασσικές ροκ μελωδίες αλλά παράλληλα μπορούν και τις προσαρμόζουν στο δικό τους ήχο και ύφος βάζοντας την δική τους προσωπική σφραγίδα με συνέπεια να γλιτώνουν από την παγίδα του μιμητισμού.
Ας δούμε παρακάτω μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις από τις εκατοντάδες που υπάρχουν, όπου οι διαρρήκτες της μουσικής ανεβάζουν τις μετοχές τους κλέβοντας έξυπνα και όπως θα διαβάσετε και με την ανοχή των αρχικών δημιουργών, συνθέσεις και μελωδίες που έχουν γράψει ιστορία.
Jethro Τull: "We Used to Know" (1969) - Eagles: "Hotel California" (1976)
Δεν πιστεύω ότι οι περισσότεροι που ακούνε για χρόνια το λεγόμενο κλασσικό ροκ ήχο γνωρίζουν ότι η μεγάλη επιτυχία των Αμερικανών ρόκερ έχει δανειστεί αρκετές νότες από το όχι πολύ γνωστό κομμάτι της παρέας του Ian Anderson με τίτλο "We Used to Know" που προέρχεται από το δεύτερο και χρυσό άλμπουμ των Jethro Tull με τίτλο “Stand Up”. Πάντως σε σχετικά πρόσφατες δηλώσεις του ο Ian Anderson επισήμανε ότι δεν τον ενοχλεί διόλου που το "Hotel California" έχει πολλές ομοιότητες με την δικιά του σύνθεση αλλά αντιθέτως το βρίσκει αρκετά καλύτερο από το "We Used to Know".
It's a Beautiful Day: “Bombay Calling” (1969) – Deep Purple: “Child in Time “(1970)
Οι ιστορίες που κάποια μεγάλα ροκ συγκροτήματα “κλέβουν” συνθέσεις άλλων γκρουπ ξεκινά από την δεκαετία του 60. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες είναι εκείνη με το “Child in Time” που αναφέρεται στιχουργικά στο τότε Ψυχρό πόλεμο και στον πόλεμο του Βιετνάμ αλλά ένα μεγάλο τμήμα του μουσικά ανήκει στο ψυχεδελικό σχήμα των It's a Beautiful Day όπου το 1969 στο ομότιτλο άλμπουμ τους υπάρχει το “Bombay Calling”. Βέβαια όπως λέει Ian Gillan, ηθικός αυτουργός της κλοπής είναι ο μακαρίτης κημπορντίστας της μπάντας Jon Lord όπου σε μία πρόβα έπαιζε στα πλήκτρα το “Bombay Calling” χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν με αποτέλεσμα η πρόβα να εξελιχθεί με την δική τους συμμετοχή στη δημιουργία ενός αριστουργήματος με την σφραγίδα των Deep Purple.
Led Zeppelin: “Stairway to Heaven” (1971) - Dolly Parton: “We Used To” (1975)
Το θρυλικό κουαρτέτο από την Αγγλία έχει κατηγορηθεί πάμπολες φορές (και δικαίως) ότι έχει κατακλέψει συνθέσεις μεγάλων αλλά και αγνώστων blues καλλιτεχνών. Αν κάνετε μάλιστα μία σχετική αναζήτηση στο youtube θα ανακαλύψετε πολλές από τις «ροκ ζαβολιές» που έκαναν ενώ η κόντρα τους με τους Spirit για την γνησιότητα του “Stairway to Heaven” είναι ακόμα στα δικαστήρια η διαφορά είναι ότι εδώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο μιας και έχουμε μία άγνωστη αλλά καραμπινάτη κλοπή της εισαγωγής του θρυλικού κομματιού από την ηθοποιό και τραγουδίστρια της κάντρυ μουσικής, Dolly Parton, η οποία και το παραδέχτηκε ( ο κλέψας του κλέψαντος γίνεται εδώ) και βρίσκεται στον ομότιτλο δίσκο της που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1975.
Huey Lewis and the News: “I Want a New Drug” ( 1983) - Ray Parker Jr.: “Ghostbusters (1984)
Οι Αμερικανοί τον Σεπτέμβριο του 1983 κυκλοφορούν το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο Sports”” το οποίο κάνει τεράστια επιτυχία, φτάνει στο νο1 του Billboard και γίνεται πλατινένιο με το “I Want a New Drug” να γίνεται κι αυτό επιτυχία. Την επόμενη χρονιά βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες η κωμωδία Ghostbusters με τον Ray Parker Jr. να ερμηνεύει το ομώνυμο κομμάτι του φιλμ και συνάμα να ακούγεται ολόιδιο με το “I Want a New Drug”. Τον λόγο πήραν τα δικαστήρια όπου δικαίωσε αρχικά τους Huey Lewis and the News με το σχετικό διακανονισμό αλλά στη συνέχεια το 2001, ο Parker υπέβαλε μήνυση εναντίον Lewis για παραβίαση του απορρήτου που απαγόρευε σε κάθε πλευρά να μιλούν δημοσίως για αυτή την διαμάχη.
Bonnie Tyler: “If You Were a Woman (And I Was a Man)” (1986) - Bon Jovi: “You Give Love a Bad Name” (1986)
Η πορεία του Desmond Child (κανονικό όνομα John Charles Barrett) περιλαμβάνει αρκετές εμπορικές επιτυχίες που ξεκινούν από τους Kiss και τους Aerosmith και φτάνουν μέχρι τον Ricky Martin και τον Σάκη Ρουβά!!! Βέβαια η μεγάλη αναγνώριση ήρθε με τους Bon Jovi, τον Alice Cooper και με πολλούς άλλους hard rock μουσικούς.
To κομμάτι της Bonnie Tyler με τίτλο “If You Were a Woman (And I Was a Man)” είχε κυκλοφορήσει στο αξιόλογο άλμπουμ της “Secret Dreams and Forbidden Fire” λίγους μήνες νωρίτερα από το “Slippery When Wet”. Όμως ο Desmond Child εκνευρισμένος που το “If You Were a Woman (And I Was a Man)” δεν έκανε όπως περίμενε το μεγάλο μπαμ το δίνει παράλληλα με άλλους στίχους στους Bon Jovi και εκείνοι το κάνουν τεράστια επιτυχία με τον τίτλο αυτή την φορά να αλλάζει και να γίνεται… “ You Give Love a Bad Name”.
Kiss: “I Was Made For Lovin' You (1979) - Bruce Springsteen: “Outlaw Pete” (2009)
Τώρα να κλέβεις προκλητικά σύνθεση του Desmond Child που έκανε επιτυχία με τους Kiss, να σε λένε Bruce Springsteen και να το ομολογείς, τότε όπως λένε και οι ιερείς-εξομολόγοι παύει να είναι αμαρτία και μπορείς να το διαλαλείς άφοβα. Βέβαια καλλιτεχνικά μεγέθη όπως ο Boss δεν έχουν τέτοιες ανασφάλειες αλλά όπως δήλωσε σχετικά και ο Paul Stanley, δεν νομίζει ότι ο Β. Springsteen έκανε κάτι επίτηδες απλά υποστήριξε ότι του βγήκε μία δημιουργικότητα που μπορεί να βγει στον καθένα και εν τέλει να μοιάζουν κάποιες μελωδίες ή συνθέσεις με κάποιες άλλες.
Killing Joke: “Eighties” (1985) - Nirvana: “Come as You Are” (1991)
Μπορεί η μπάντα του μακαρίτη Curt Cobain να κατηγορήθηκε ότι η κλασική στροφή του “Smells Like Teen Spirit” να έχει επηρεαστεί από το “More than a Feeling” των aor-άδων Boston όμως άλλη ήταν η μπάντα που τους κυνήγησε. Ο λόγος για τον κιθαρίστα Geordie Walker των Killing Joke που ήταν έξαλλος με τους Nirvana όχι μόνο για το γεγονός ότι έκλεψαν το αρχικό κιθαριστικό ριφ του “Eighties” αλλά και ότι δήλωναν πως δεν τους γνωρίζουν ενώ του έστελναν χριστουγεννιάτικες κάρτες! Το ευτράπελο είναι ότι τόσο το “Eighties“ όσο και το “Come as You Are” μοιάζουν αρκετά με τον "Life Goes On" των The Damned που υπάρχει στο άλμπουμ “Strawberries” που κυκλοφόρησε το 1982 δηλαδή πιο πριν από το περιβόητο κομμάτι των Killing Joke.
Astrud Gilberto: “Maria Quiet” (1966) – Deep Purple: “Smoke on the Water” (1972)
Ακούγεται απίστευτο αλλά είναι αληθινό, ένα από τα πιο κλασσικά τραγούδια των Deep Purple αλλά και της ροκ μουσικής έχει «δανειστεί» το κλασικό κιθαριστικό εισαγωγικό ριφ από τα αντίστοιχα πλήκτρα σε μία sampa- bossa nova σύνθεση που ερμηνεύει μία Βραζιλιάνα τραγουδίστρια! Bέβαια όπως και με τους Led Zeppelin έτσι και με τους Deep Purple κυκλοφορούν αρκετά βίντεο στο διαδίκτυο με κομμάτια που έχουν κλαπεί από την παρέα του R. Blackmore δημιουργώντας μια έντεχνη αμφισβήτηση σε μερικές κλασσικές συνθέσεις τους.
Prince: “1999” (1982) - Phil Collins: “Sussudio” (1985)
Το πέμπτο άλμπουμ του Prince κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1982 με τίτλο “1999” και ήδη προετοίμαζε το έδαφος για τη μεγάλη του επιτυχία που θα ακολουθούσε με το επιβλητικό “Purple Rain”. Το ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ όμως έχει πάρα πολλές ρυθμικές ομοιότητες με τη νο 1 επιτυχία του Phil Collins με τίτλο “Sussudio” που βρίσκεται στο τρίτο σόλο δίσκο του και πολυπλατινένιο “No Jacket Required” που κυκλοφόρησε τρία αργότερα, το 1985. Προς τιμή του ο ντράμερ και τραγουδιστής των Genesis παραδέχτηκε ότι όντως έχει αρκετές ομοιότητες το “Sussudio” με το “1999“ και δικαιολογήθηκε ότι εκείνο το χρονικό διάστημα περιόδευε και άκουγε πάρα πολύ τον συγκεκριμένο δίσκο του Prince που τον επηρέασε αρκετά.
Chic: “Good Times” (1979) – Queen: "Another One Bites the Dust" (1980)
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 και ο πολυτάλαντος Fredy Mercury παρέα με τον μπασίστα John Deacon επισκέπτονται το διπλανό στούντιο που ηχογραφούσαν οι βασιλιάδες της disco-funk μουσικής, οι περίφημοι Chic και εντυπωσιάζονται από τον ρυθμό του "Good Times" που υπάρχει στο τρίτο άλμπουμ των Chic με τίτλο “Risqué”. Λίγο καιρό πιο μετά και συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 1980 οι Queen κυκλοφορούν το άλμπουμ “The Game” που βρίσκεται και η μεγάλη τους επιτυχία “Another One Bites the Dust” σαφώς επηρεασμένη από εκείνη την «πονηρή» επίσκεψη ενώ οι πιο καχύποπτοι συμπληρώνουν ότι μοιάζει πιο πολύ με το “Rapper's Delight” των The Sugar Hill Gang που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά περίπου.
Iggy Pop: "Lust for Life" (1977) – Jet: "Are You Gonna Be My Girl?" (2003)
Το 2003 οι Αυστραλοί ρόκερ κυκλοφορούν το άλμπουμ “Get Born” και κάνουν μεγάλο πάταγο με το κομμάτι “Are You Gonna Be My Girl”, το οποίο θυμίζει έντονα το “Lust for Life” του Ιggy Pop που υπάρχει στο ομότιτλο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1977 και το έχει συνθέσει ο David Bowie. Αυτό όμως που δεν ξέρουν αρκετοί είναι ότι και το “Lust for Life” είναι λιγάκι “κλεμμένο” αφού το 1966 οι Martha and the Vandellas ερμήνευσαν το “I'm Ready For Love” που βρίσκεται στο άλμπουμ “Watchout!” και είναι η βασική επιρροή του κομματιού του Iggy Pop.
Blue Oyster Cult: “She’s as Beautiful as a Foot” (1972) - Pink Floyd: “Goodbye Blue Sky” (1979)
Το 1972 οι Β.Ο.C. κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους δίσκο όπου εκτός από τις hard rock αναφορές υπάρχουν και αρκετές ψυχεδελικές επιρροές δικαιολογώντας ως ένα σημείο τις συναναστροφές τους με τους The Byrds, τους Mahavishnu Orchestra και τον Captain Beefheart. Φαίνεται όσο και αν ακούγεται περίεργο ότι μάλλον οι Pink Floyd ήταν κρυφοί θαυμαστές των B.O.C αφού στο περίφημο άλμπουμ “The Wall” (1979), υπάρχει το τραγούδι “Goodbye Blue Sky” που μοιάζει αρκετά με το “She’s as Beautiful as a Foot” των Αμερικανών hard rockers.
Φώτης Μελέτης
Τα δικαστήρια, οι λεκτικές επιθέσεις, οι μεγαλόστομες δηλώσεις, οι αλληλοκατηγορίες ανάμεσα στους εμπλεκόμενους είχαν πάντα την τιμητική τους και πριν έρθει κάποιος εξωδικαστικός συμβιβασμός έναντι βέβαια μεγάλου χρηματικού ποσού το ξεκατίνιασμα και η κουτοπονηριά των ροκ σταρ είχε πάρει τραγελαφικές διαστάσεις (βλέπε Coldplay – Joe Satriani).
Επειδή όμως το πεντάγραμμο δεν διαθέτει αμέτρητες νότες και η ροκ μουσική είχε αρκετά ηχητικά στεγανά είναι πολύ λογικό αρκετά κομμάτια να έχουν σημαντικές ομοιότητες. Υπάρχουν βέβαια και οι καλοπροαίρετες περιπτώσεις όπου συγκροτήματα και καλλιτέχνες επηρεάζονται και εμπνέονται από κλασσικές ροκ μελωδίες αλλά παράλληλα μπορούν και τις προσαρμόζουν στο δικό τους ήχο και ύφος βάζοντας την δική τους προσωπική σφραγίδα με συνέπεια να γλιτώνουν από την παγίδα του μιμητισμού.
Ας δούμε παρακάτω μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις από τις εκατοντάδες που υπάρχουν, όπου οι διαρρήκτες της μουσικής ανεβάζουν τις μετοχές τους κλέβοντας έξυπνα και όπως θα διαβάσετε και με την ανοχή των αρχικών δημιουργών, συνθέσεις και μελωδίες που έχουν γράψει ιστορία.
Jethro Τull: "We Used to Know" (1969) - Eagles: "Hotel California" (1976)
Δεν πιστεύω ότι οι περισσότεροι που ακούνε για χρόνια το λεγόμενο κλασσικό ροκ ήχο γνωρίζουν ότι η μεγάλη επιτυχία των Αμερικανών ρόκερ έχει δανειστεί αρκετές νότες από το όχι πολύ γνωστό κομμάτι της παρέας του Ian Anderson με τίτλο "We Used to Know" που προέρχεται από το δεύτερο και χρυσό άλμπουμ των Jethro Tull με τίτλο “Stand Up”. Πάντως σε σχετικά πρόσφατες δηλώσεις του ο Ian Anderson επισήμανε ότι δεν τον ενοχλεί διόλου που το "Hotel California" έχει πολλές ομοιότητες με την δικιά του σύνθεση αλλά αντιθέτως το βρίσκει αρκετά καλύτερο από το "We Used to Know".
It's a Beautiful Day: “Bombay Calling” (1969) – Deep Purple: “Child in Time “(1970)
Οι ιστορίες που κάποια μεγάλα ροκ συγκροτήματα “κλέβουν” συνθέσεις άλλων γκρουπ ξεκινά από την δεκαετία του 60. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες είναι εκείνη με το “Child in Time” που αναφέρεται στιχουργικά στο τότε Ψυχρό πόλεμο και στον πόλεμο του Βιετνάμ αλλά ένα μεγάλο τμήμα του μουσικά ανήκει στο ψυχεδελικό σχήμα των It's a Beautiful Day όπου το 1969 στο ομότιτλο άλμπουμ τους υπάρχει το “Bombay Calling”. Βέβαια όπως λέει Ian Gillan, ηθικός αυτουργός της κλοπής είναι ο μακαρίτης κημπορντίστας της μπάντας Jon Lord όπου σε μία πρόβα έπαιζε στα πλήκτρα το “Bombay Calling” χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν με αποτέλεσμα η πρόβα να εξελιχθεί με την δική τους συμμετοχή στη δημιουργία ενός αριστουργήματος με την σφραγίδα των Deep Purple.
Led Zeppelin: “Stairway to Heaven” (1971) - Dolly Parton: “We Used To” (1975)
Το θρυλικό κουαρτέτο από την Αγγλία έχει κατηγορηθεί πάμπολες φορές (και δικαίως) ότι έχει κατακλέψει συνθέσεις μεγάλων αλλά και αγνώστων blues καλλιτεχνών. Αν κάνετε μάλιστα μία σχετική αναζήτηση στο youtube θα ανακαλύψετε πολλές από τις «ροκ ζαβολιές» που έκαναν ενώ η κόντρα τους με τους Spirit για την γνησιότητα του “Stairway to Heaven” είναι ακόμα στα δικαστήρια η διαφορά είναι ότι εδώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο μιας και έχουμε μία άγνωστη αλλά καραμπινάτη κλοπή της εισαγωγής του θρυλικού κομματιού από την ηθοποιό και τραγουδίστρια της κάντρυ μουσικής, Dolly Parton, η οποία και το παραδέχτηκε ( ο κλέψας του κλέψαντος γίνεται εδώ) και βρίσκεται στον ομότιτλο δίσκο της που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1975.
Huey Lewis and the News: “I Want a New Drug” ( 1983) - Ray Parker Jr.: “Ghostbusters (1984)
Οι Αμερικανοί τον Σεπτέμβριο του 1983 κυκλοφορούν το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο Sports”” το οποίο κάνει τεράστια επιτυχία, φτάνει στο νο1 του Billboard και γίνεται πλατινένιο με το “I Want a New Drug” να γίνεται κι αυτό επιτυχία. Την επόμενη χρονιά βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες η κωμωδία Ghostbusters με τον Ray Parker Jr. να ερμηνεύει το ομώνυμο κομμάτι του φιλμ και συνάμα να ακούγεται ολόιδιο με το “I Want a New Drug”. Τον λόγο πήραν τα δικαστήρια όπου δικαίωσε αρχικά τους Huey Lewis and the News με το σχετικό διακανονισμό αλλά στη συνέχεια το 2001, ο Parker υπέβαλε μήνυση εναντίον Lewis για παραβίαση του απορρήτου που απαγόρευε σε κάθε πλευρά να μιλούν δημοσίως για αυτή την διαμάχη.
Bonnie Tyler: “If You Were a Woman (And I Was a Man)” (1986) - Bon Jovi: “You Give Love a Bad Name” (1986)
Η πορεία του Desmond Child (κανονικό όνομα John Charles Barrett) περιλαμβάνει αρκετές εμπορικές επιτυχίες που ξεκινούν από τους Kiss και τους Aerosmith και φτάνουν μέχρι τον Ricky Martin και τον Σάκη Ρουβά!!! Βέβαια η μεγάλη αναγνώριση ήρθε με τους Bon Jovi, τον Alice Cooper και με πολλούς άλλους hard rock μουσικούς.
To κομμάτι της Bonnie Tyler με τίτλο “If You Were a Woman (And I Was a Man)” είχε κυκλοφορήσει στο αξιόλογο άλμπουμ της “Secret Dreams and Forbidden Fire” λίγους μήνες νωρίτερα από το “Slippery When Wet”. Όμως ο Desmond Child εκνευρισμένος που το “If You Were a Woman (And I Was a Man)” δεν έκανε όπως περίμενε το μεγάλο μπαμ το δίνει παράλληλα με άλλους στίχους στους Bon Jovi και εκείνοι το κάνουν τεράστια επιτυχία με τον τίτλο αυτή την φορά να αλλάζει και να γίνεται… “ You Give Love a Bad Name”.
Kiss: “I Was Made For Lovin' You (1979) - Bruce Springsteen: “Outlaw Pete” (2009)
Τώρα να κλέβεις προκλητικά σύνθεση του Desmond Child που έκανε επιτυχία με τους Kiss, να σε λένε Bruce Springsteen και να το ομολογείς, τότε όπως λένε και οι ιερείς-εξομολόγοι παύει να είναι αμαρτία και μπορείς να το διαλαλείς άφοβα. Βέβαια καλλιτεχνικά μεγέθη όπως ο Boss δεν έχουν τέτοιες ανασφάλειες αλλά όπως δήλωσε σχετικά και ο Paul Stanley, δεν νομίζει ότι ο Β. Springsteen έκανε κάτι επίτηδες απλά υποστήριξε ότι του βγήκε μία δημιουργικότητα που μπορεί να βγει στον καθένα και εν τέλει να μοιάζουν κάποιες μελωδίες ή συνθέσεις με κάποιες άλλες.
Killing Joke: “Eighties” (1985) - Nirvana: “Come as You Are” (1991)
Μπορεί η μπάντα του μακαρίτη Curt Cobain να κατηγορήθηκε ότι η κλασική στροφή του “Smells Like Teen Spirit” να έχει επηρεαστεί από το “More than a Feeling” των aor-άδων Boston όμως άλλη ήταν η μπάντα που τους κυνήγησε. Ο λόγος για τον κιθαρίστα Geordie Walker των Killing Joke που ήταν έξαλλος με τους Nirvana όχι μόνο για το γεγονός ότι έκλεψαν το αρχικό κιθαριστικό ριφ του “Eighties” αλλά και ότι δήλωναν πως δεν τους γνωρίζουν ενώ του έστελναν χριστουγεννιάτικες κάρτες! Το ευτράπελο είναι ότι τόσο το “Eighties“ όσο και το “Come as You Are” μοιάζουν αρκετά με τον "Life Goes On" των The Damned που υπάρχει στο άλμπουμ “Strawberries” που κυκλοφόρησε το 1982 δηλαδή πιο πριν από το περιβόητο κομμάτι των Killing Joke.
Astrud Gilberto: “Maria Quiet” (1966) – Deep Purple: “Smoke on the Water” (1972)
Ακούγεται απίστευτο αλλά είναι αληθινό, ένα από τα πιο κλασσικά τραγούδια των Deep Purple αλλά και της ροκ μουσικής έχει «δανειστεί» το κλασικό κιθαριστικό εισαγωγικό ριφ από τα αντίστοιχα πλήκτρα σε μία sampa- bossa nova σύνθεση που ερμηνεύει μία Βραζιλιάνα τραγουδίστρια! Bέβαια όπως και με τους Led Zeppelin έτσι και με τους Deep Purple κυκλοφορούν αρκετά βίντεο στο διαδίκτυο με κομμάτια που έχουν κλαπεί από την παρέα του R. Blackmore δημιουργώντας μια έντεχνη αμφισβήτηση σε μερικές κλασσικές συνθέσεις τους.
Prince: “1999” (1982) - Phil Collins: “Sussudio” (1985)
Το πέμπτο άλμπουμ του Prince κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1982 με τίτλο “1999” και ήδη προετοίμαζε το έδαφος για τη μεγάλη του επιτυχία που θα ακολουθούσε με το επιβλητικό “Purple Rain”. Το ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ όμως έχει πάρα πολλές ρυθμικές ομοιότητες με τη νο 1 επιτυχία του Phil Collins με τίτλο “Sussudio” που βρίσκεται στο τρίτο σόλο δίσκο του και πολυπλατινένιο “No Jacket Required” που κυκλοφόρησε τρία αργότερα, το 1985. Προς τιμή του ο ντράμερ και τραγουδιστής των Genesis παραδέχτηκε ότι όντως έχει αρκετές ομοιότητες το “Sussudio” με το “1999“ και δικαιολογήθηκε ότι εκείνο το χρονικό διάστημα περιόδευε και άκουγε πάρα πολύ τον συγκεκριμένο δίσκο του Prince που τον επηρέασε αρκετά.
Chic: “Good Times” (1979) – Queen: "Another One Bites the Dust" (1980)
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 και ο πολυτάλαντος Fredy Mercury παρέα με τον μπασίστα John Deacon επισκέπτονται το διπλανό στούντιο που ηχογραφούσαν οι βασιλιάδες της disco-funk μουσικής, οι περίφημοι Chic και εντυπωσιάζονται από τον ρυθμό του "Good Times" που υπάρχει στο τρίτο άλμπουμ των Chic με τίτλο “Risqué”. Λίγο καιρό πιο μετά και συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 1980 οι Queen κυκλοφορούν το άλμπουμ “The Game” που βρίσκεται και η μεγάλη τους επιτυχία “Another One Bites the Dust” σαφώς επηρεασμένη από εκείνη την «πονηρή» επίσκεψη ενώ οι πιο καχύποπτοι συμπληρώνουν ότι μοιάζει πιο πολύ με το “Rapper's Delight” των The Sugar Hill Gang που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά περίπου.
Iggy Pop: "Lust for Life" (1977) – Jet: "Are You Gonna Be My Girl?" (2003)
Το 2003 οι Αυστραλοί ρόκερ κυκλοφορούν το άλμπουμ “Get Born” και κάνουν μεγάλο πάταγο με το κομμάτι “Are You Gonna Be My Girl”, το οποίο θυμίζει έντονα το “Lust for Life” του Ιggy Pop που υπάρχει στο ομότιτλο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1977 και το έχει συνθέσει ο David Bowie. Αυτό όμως που δεν ξέρουν αρκετοί είναι ότι και το “Lust for Life” είναι λιγάκι “κλεμμένο” αφού το 1966 οι Martha and the Vandellas ερμήνευσαν το “I'm Ready For Love” που βρίσκεται στο άλμπουμ “Watchout!” και είναι η βασική επιρροή του κομματιού του Iggy Pop.
Blue Oyster Cult: “She’s as Beautiful as a Foot” (1972) - Pink Floyd: “Goodbye Blue Sky” (1979)
Το 1972 οι Β.Ο.C. κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους δίσκο όπου εκτός από τις hard rock αναφορές υπάρχουν και αρκετές ψυχεδελικές επιρροές δικαιολογώντας ως ένα σημείο τις συναναστροφές τους με τους The Byrds, τους Mahavishnu Orchestra και τον Captain Beefheart. Φαίνεται όσο και αν ακούγεται περίεργο ότι μάλλον οι Pink Floyd ήταν κρυφοί θαυμαστές των B.O.C αφού στο περίφημο άλμπουμ “The Wall” (1979), υπάρχει το τραγούδι “Goodbye Blue Sky” που μοιάζει αρκετά με το “She’s as Beautiful as a Foot” των Αμερικανών hard rockers.
Φώτης Μελέτης
// Τελευταία Νέα
-
Allman Brothers: Έφυγε από την ζωή ο κιθαρίστας Dickey Betts
Σε ηλικία 80 ετών απεβίωσε, ο κιθαρίστας, τραγουδιστής κ...
-
Pink Floyd: Οι Λunatics στην οπτικοακουστική μεταφορά του “Animals”
Την Παρασκευή 24 Μαΐου , το Κύτταρο, θα πλημμυρίσει από...
-
Vinyl Market 26-27-28 Απριλίου 2024
Το Vinyl Market το μεγάλο event της πόλης επιστρέφει με πασχαλι...
-
-
Eagles: Εξαιρετική box set κυκλοφορία
Οι Eagles γιορτάζουν την αποχαιρετιστήρια περιοδεία τους...
-
Οι James σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα τον Σεπτέμβριο
Οι James έρχονται ξανά στη χώρα μας επιβεβαιώνοντας τη σχ...
-
David Lee Roth: Ακούστε το ολοκαίνουργιο τραγούδι
O σπουδαίος frontman David Lee Roth κυκλοφορεί νέο τραγούδι....
