Monday
26Sep
Νομίζω, ότι πλέον οι ελληνικές μπάντες έχουν ξεφύγει από το σύνδρομο του φτωχού, επαρχιώτη συγγενή εδώ και αρκετά χρόνια σε σχέση με μπάντες της αλλοδαπής…
Έτσι και τούτη δω η μελωδική heavy μπάντα δημιούργημα της πρωτεύουσας, το 2010 από τον Γιώργο Δριμυλή στη φωνή (πρώην Raging Storm) και τον Στέργιο Ντίκο στα τύμπανα. Μετά από αρκετές αλλαγές ανά τα χρόνια το line-up πήρε τη σημερινή του μορφή.
Το δευτερότοκο δημιούργημα τους το ονόμασαν "Final Attack".
Με τόση εμπειρία λοιπόν από την πλευρά της παραγωγής, όσο και από τους μουσικούς της μπάντας που πρόσθεσαν μουσικότητα, μεράκι και ταλέντο τον Αύγουστο του 2022 το άλμπουμ κυκλοφόρησε από την ελληνική εταιρεία "Symmetric Records".
Το rocktime.gr, είχε την καλή συντυχία να συνομιλήσει με τους δημιουργούς του δίσκου και να παρουσιάσουμε τις επιδιώξεις και τα μουσικά όνειρα τους.
Οι μουσικοί George Drimilis (ex-Raging Storm) στη φωνή και ο μπασίστας Nikos Michalakakos (Spitfire) παλιοί γνώριμοι και ικανότατοι μουσικοί, έδιναν το στίγμα της μουσικής αρτιότητας. Την παραγωγή ανέλαβε ο ήδη καταξιωμένος μουσικοπαραγωγός Bob Katsionis (Firewind, Outloud, Serious Black, Reload, solo κτλ) συνεργαζόμενος με εξειρετικούς μουσικούς κατέθεσαν τα μουσικά έργα τους με αξιοπρόσεκτα ηχητικά δημιουργήματα.
Ήταν λοιπόν αναμενόμενο και επόμενος ο δίσκος μουσικά να "φυσάει"!
Βρήκαμε λοιπόν την ευκαιρία να ανακρίνουμε τον τραγουδιστή της μπάντας, τον πρόθυμο και φιλικότατο George Drimilis...
Τι έχει αλλάξει στον ήχο σας από την εποχή του πρώτου σας album;
Έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα τόσο όσον αφορά τον ήχο μας που έχει πάρει μια πιο Ηeavy κατεύθυνση σε σχέση με τη Hard Rock-ίζουσα που είχαμε στο ντεμπούτο μας, όσο και στιχουργικά όπου πλέον εστιάζουμε περισσότερο σε ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας, ενώ υπάρχουν και τραγούδια με Εpic/Fantasy θεματολογία (το παρελθόν φυγείν αδύνατο) που κάποια ενέχουν και αλληγορική σημασία (Βroken Scepter πχ.) για το πέρασμα του χρόνου και το πώς οδεύουμε σε κοινωνίες δυστοπικές και εποχές "στεγνές" από τη "μαγεία" των αισθημάτων, ιδεών, λογικής, "μπέσας" (φιλότιμου) και δικαιοσύνης να είναι κάτι δυσεύρετο πλέον στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, αλλά και για τη χώρα που ζούμε.
Αλλαγές στην σύνθεση σας. Οι εξαίρετοι κιθαρίστες Steve G. (ρυθμικές και lead κιθάρες) καθώς και ο John Morris (lead κιθάρες). Αποχώρηση ενός μέλους/συνιδρυτή της μπάντας, του ντράμερ Στέργιου "Cozy" Ντίκου ενώ η Lila Moκa συμβάλει πλέον ως guest στην μπάντα; Θέλεις να μας μιλήσεις για αυτές τις αλλαγές;
Ναι κάποιες από αυτές τις αλλαγές είναι χρόνιες (γέλια). Με το Στέργιο είχαμε ηχογραφήσει μόνο το promo μας το μακρινό 2011 κι η αποχώρηση του αφορούσε ζητήματα εντός του (τότε) group, ίσως και κάποιες μουσικές διαφορές. Η Λίλα έπρεπε να κάνει κάποια βήματα σε επαγγελματικό επίπεδο εκτός μουσικής οπότε σταδιακά αποστασιοποιήθηκε αλλά θεώρησα ότι η παρουσία της εκτός από ουσιαστική θα ήταν και κάποιου τύπου συνδετικός κρίκος με την προηγούμενή μας δουλειά.
Με το Steve G. ήμαστε μαζί από το ξεκίνημα της μπάντας και στη νέα μας δουλειά έχει κυρίως ρόλο στην ενορχήστρωση μαζί με το Βob Katsionis κι όχι τόσο σε παιξίματα, τα οποία ειδικά στα σόλο έχει αναλάβει ο John Morris (σ.σ παικταράς και celebrity), που ήταν για μένα μια αποκάλυψη παίζοντας εξαιρετικά έξυπνα θέματα διαφορετικών τεχνοτροπιών που είναι ίσως το πλέον δυνατό χαρτί αυτού του album.
Πώς ήταν η ατμόσφαιρα στις ηχογραφήσεις; Κάποιο ιδιαίτερο περιστατικό που θυμάστε;
Το να ηχογραφεί κανείς με παραγωγό το Bob είναι μια συνεχής "standup comedy" κατάσταση, καθώς έχει τόσα να διηγηθεί από τις περιοδείες του αλλά και τον τρόπο να σε ξεμπλοκάρει με το χιούμορ του. Αυτό που θα ξεχώριζα είναι ο τρόπος που μοντάραμε μέσα σε ένα 2ωράκι τις σκόρπιες ιδέες μου όσον αφορά το Bring Metal Back (The Final Attack), το οποίο ήταν και το τελευταίο χρονικά τραγούδι που ηχογραφήσαμε για το δίσκο. Ήταν κάτι εξαιρετικά πολύπλοκο αλλά ο Βob μπήκε κατευθείαν στο νόημα κι έτσι έχουμε πλέον ένα τραγούδι-tribute στους μουσικούς ήρωες των παιδικών μας χρόνων, αλλά και αποτυπωμένη την απέχθεια μου για την πορεία που κάποιοι με αξιοζήλευτη μεθοδικότητα επιφυλάσσουν για την αγαπημένη μας μουσική. Μάλιστα ήθελα ο τίτλος του χιουμοριστικά να είναι "Filler Track" (Final Attack) αλλά επικράτησε η πιο μετριοπαθής άποψη...
Ποιος γράφει τα τραγούδια στην μπάντα και γιατί;
Το album αυτό κλείνει ένα πρώτο κύκλο για τη μπάντα κι είναι κάτι που από την αρχή σκεφτόμουν, δηλαδή τη δημιουργία 2 δίσκων αρκετά διαφορετικών όπου στον πρώτο κυριαρχεί το Ηeart part, και στο 2ο το Αttack... Έχοντας απομείνει ο μοναδικός από το αρχικό line-up ανέλαβα στη φάση αυτή το σχεδιασμό της όλης κυκλοφορίας γράφοντας τους στίχους και τις μελωδικές γραμμές των φωνητικών κι από κει και πέρα ανέλαβαν την ενορχήστρωση και την υλοποίηση οι συνεργάτες που αναφέρονται. Ελπίζω στο μέλλον, όταν οριστικοποιηθεί ένα συμπαγές line-up η σύνθεση να γίνεται πιο συλλογικά για να υπάρχει και μεγαλύτερη ποικιλία
Αγαπημένο τραγούδι σου από το νέο δίσκο;
Θα επέλεγα το "Broken Scepter που στιχουργικά θεωρώ είναι ό,τι καλύτερο έχω γράψει κι έχει βαθύτερο κι αλληγορικό νόημα, αλλά και το "Βring Metal Back" που λειτούργησε και κάπως ψυχοθεραπευτικά για μένα (τα έβγαλα από μέσα μου και ησύχασα)!!!
Υπάρχει μια σαφέστατη δυσπιστία του Ελληνικού κοινού προς τα εγχώρια συγκροτήματα και αν ναι, που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Ποτέ δε θέλησα να "χαϊδέψω αυτιά", κατά βάση οι περισσότεροι που ασχολούμαστε είμαστε χομπίστες και ολίγον τεμπέληδες. Μιλώντας προσωπικά έτυχε να δώσουμε τρία απανωτά live σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Γιάννενα κι ήταν τόσο κουραστικό για μένα που ευτυχώς δεν υπήρχε τέταρτο, δεν είναι κάτι απλό αυτό που κάνουν όλα τα μεγαθήρια του εξωτερικού που λατρεύουμε, ειδικά για τους τραγουδιστές. Κάποια εγχώρια συγκροτήματα λαμβάνουν τεράστιας αποδοχής από το κοινό αλλά αυτά κατά τη γνώμη μου δεν έχουν τραγουδιστές με την κανονική έννοια του όρου ή προσκολλώνται σε καταστάσεις κλίκας με έντυπα και metal ινστρούχτορες.
Πως νιώθεις όταν έρχεται κόσμος και σου λέει πως θαυμάζει την μουσική σας;
Aυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο όταν συμβαίνει, γράφουμε μουσική και στίχους για να εκφράσουμε αυτά που νιώθουμε, αλλά σε κάθε μας κυκλοφορία βασικά επιδιώκουμε να υπάρχει συναισθηματική σύνδεση με τους ακροατές και αλληλεπίδραση ενέργειας στα live.
Ποια εμφάνιση σας θυμάσαι πιο έντονα από τα live που έχετε συμμετάσχει;
Ως group θα επέλεγα την άνοδό μας στη συμπρωτεύουσα για το Rosewood Festival πριν καμιά 10αριά χρόνια, όπoυ μοιραστήκαμε τη σκηνή με Νewman και Work of Art (σ.σ πραγματικά εξαιρετική εμφάνιση), αλλά η κορυφαία μου συναυλιακή εμπειρία ήταν όταν με την προηγούμενη μπάντα που συμμετείχα (Raging Storm) παίξαμε με Primal Fear που ήταν τότε στο απόγειό τους, ενώ γνώρισα και το Martin Walkyier που είναι κορυφαίος performer και στιχουργός.
Είναι δύσκολο για μία μπάντα να δημιουργεί σε μία κατάσταση οικονομικής κρίσης και όχι μόνο πλέον, όπως αυτής που βιώνει η Ελλάδα;
Είναι δύσκολο να δημιουργείς γενικότερα πλέον, έχει επικρατήσει μια αντίληψη που λέει ότι τα πάντα είναι τέχνη αρκεί να εκφράζεται κανείς γι’ αυτό έχουμε φτάσει να έχουμε πίνακες ζωγραφικής με διάφορες αηδίες ή εκθέματα με μπανάνες κολλημένες στον τοίχο. Το κοινό άγεται και φέρεται δυστυχώς κι αυτοί οι λίγοι που εκτιμούν τις αξιόλογες κι ειλικρινείς μουσικές προσπάθειες, παρότι υπάρχει τεράστια πληροφόρηση, πρέπει να ψάξουν ουσιαστικά μέσα σε ένα σωρό με σκατά. Αν βάλουμε και τον παράγοντα της οικονομικής κρίσης τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα καθώς η ενασχόληση με τη μουσική δεν είναι ένα φτηνό χόμπι κι η απογοήτευση μπορεί να έρθει γρήγορα.
Υπήρξαν στιγμές στη διάρκεια της πορεία σου που σκεφτήκατε να τα παρατήσετε, που νιώσατε ότι δεν βγάζει πουθενά, στην Ελληνική ταλαίπωρη μουσική ροκ σκηνή;
Να τα παρατήσω όχι, τουλάχιστον μέχρι τώρα που ολοκλήρωσα όπως ανέφερα παραπάνω ένα μουσικό κύκλο που είχα στο μυαλό μου για το group, αλλά από προηγούμενες εμπειρίες ήμουν συνειδητοποιημένος εξαρχής ότι η όλη προσπάθεια θα είχε ένα "ταβάνι" και δυστυχώς επιβεβαιώθηκα καθώς χρόνο με το χρόνο ο περίγυρος γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτικός για μπάντες που προτάσσουν τη μελωδία και γράφουν τραγούδια με αρχή, μέση και τέλος κι όχι tracks με καφρίλες, ζογκλερικά και "κουλτουρογαμώδερνο" attitude.
Κάτι που θέλω να ρωτήσω χρόνια: ποιος είχε την ιδέα για το όνομα του συγκροτήματος κι αν για εσάς σημαίνει κάτι;
Nαι φυσικά! Ήταν μέσα στα 2-3 ονόματα που είχα σκεφτεί κι όταν το ανέφερα εγκρίθηκε παμψηφεί. Είναι κάτι που ακούγεται επιθετικό σαν πρώτη εντύπωση, αλλά για μένα έχει το νόημα ότι αφορά μια "Επίθεση Καρδιάς" με τη μουσική και τους στίχους μας.
Πως πέρασαν για την μπάντα δύο χρόνια μουσικής απραξίας λόγω της πανδημίας και ποια είναι τα σχέδια σας για την προώθηση του δίσκου; Ζωντανές εμφανίσεις προβλέπονται;
Ήταν δύο χαμένα χρόνια γενικότερα, ειδικά για τους νεότερους, η κοινωνία διχάστηκε, άνθρωποι καταστράφηκαν και τώρα που ο σχεδιασμός των ισχυρών με τη λεγόμενη πανδημία ολοκληρώθηκε άρχισαν να ανοίγουν κάποια στόματα για το πώς διογκώθηκε η όλη κατάσταση και για το πως γινόταν η όλη καταγραφή των νεκρών από covid. Eμείς είχαμε ουσιαστικά ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις όταν ξεκίνησε όλο αυτό το "πανηγύρι" και αξιοποιήσαμε το χρόνο ώστε να γίνει το καλύτερο δυνατό για τη μίξη, το master και to artwork του album και να κυκλοφορήσει όταν πλέον θα μπορούσαμε να το προωθήσουμε. Κάποιες λεπτομέρειες κυρίως όσον αφορά το εξώφυλλο έφεραν την κυκλοφορία μερικούς μήνες πίσω κι ουσιαστικά χάθηκε η φετινή καλοκαιρινή συναυλιακή σεζόν για μας και καθώς το "Final Attack" ηχογραφήθηκε με μια studiακή σύνθεση τα live μετατίθενται για το νέο έτος όταν συγκροτηθεί ένα συμπαγές συναυλιακό line-up.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα των Heart Attack;
Προτεραιότητα είναι να συγκροτηθεί ένα line-up που θα είναι ικανό να ανταπεξέλθει συναυλιακά στο διαφορετικό υλικό των 2 album μας ώστε να παρουσιαστούν όπως πρέπει και τα νέα τραγούδια κι από κει και πέρα όλα είναι ανοιχτά για κάποια νέα δουλειά καθώς μεγαλώνουμε, ο περίγυρος είναι αυτός που είπαμε κι αν το κοινό όντως προσχωρήσει τελικά στη νέα αντίληψη περί του τι εστί metal και θεωρήσει τη μουσική μας ξεπερασμένη ίσως μιλάμε για τη "Final Attack" των "Ηeart Attack"…
Ευχόμαστε καλοτάξιδη η νέα κυκλοφορία και καλή αντάμωση σε κάποια μουσική σκηνή λοιπόν. Ευχαριστώ πολύ Γιώργο που μίλησες στο Rocktime.gr!!!
Συνέντευξη στο Νότη Γκιλλανίδη
Το δευτερότοκο δημιούργημα τους το ονόμασαν "Final Attack".
Με τόση εμπειρία λοιπόν από την πλευρά της παραγωγής, όσο και από τους μουσικούς της μπάντας που πρόσθεσαν μουσικότητα, μεράκι και ταλέντο τον Αύγουστο του 2022 το άλμπουμ κυκλοφόρησε από την ελληνική εταιρεία "Symmetric Records".
Το rocktime.gr, είχε την καλή συντυχία να συνομιλήσει με τους δημιουργούς του δίσκου και να παρουσιάσουμε τις επιδιώξεις και τα μουσικά όνειρα τους.
Οι μουσικοί George Drimilis (ex-Raging Storm) στη φωνή και ο μπασίστας Nikos Michalakakos (Spitfire) παλιοί γνώριμοι και ικανότατοι μουσικοί, έδιναν το στίγμα της μουσικής αρτιότητας. Την παραγωγή ανέλαβε ο ήδη καταξιωμένος μουσικοπαραγωγός Bob Katsionis (Firewind, Outloud, Serious Black, Reload, solo κτλ) συνεργαζόμενος με εξειρετικούς μουσικούς κατέθεσαν τα μουσικά έργα τους με αξιοπρόσεκτα ηχητικά δημιουργήματα.
Ήταν λοιπόν αναμενόμενο και επόμενος ο δίσκος μουσικά να "φυσάει"!
Βρήκαμε λοιπόν την ευκαιρία να ανακρίνουμε τον τραγουδιστή της μπάντας, τον πρόθυμο και φιλικότατο George Drimilis...
Τι έχει αλλάξει στον ήχο σας από την εποχή του πρώτου σας album;
Έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα τόσο όσον αφορά τον ήχο μας που έχει πάρει μια πιο Ηeavy κατεύθυνση σε σχέση με τη Hard Rock-ίζουσα που είχαμε στο ντεμπούτο μας, όσο και στιχουργικά όπου πλέον εστιάζουμε περισσότερο σε ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας, ενώ υπάρχουν και τραγούδια με Εpic/Fantasy θεματολογία (το παρελθόν φυγείν αδύνατο) που κάποια ενέχουν και αλληγορική σημασία (Βroken Scepter πχ.) για το πέρασμα του χρόνου και το πώς οδεύουμε σε κοινωνίες δυστοπικές και εποχές "στεγνές" από τη "μαγεία" των αισθημάτων, ιδεών, λογικής, "μπέσας" (φιλότιμου) και δικαιοσύνης να είναι κάτι δυσεύρετο πλέον στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, αλλά και για τη χώρα που ζούμε.
Αλλαγές στην σύνθεση σας. Οι εξαίρετοι κιθαρίστες Steve G. (ρυθμικές και lead κιθάρες) καθώς και ο John Morris (lead κιθάρες). Αποχώρηση ενός μέλους/συνιδρυτή της μπάντας, του ντράμερ Στέργιου "Cozy" Ντίκου ενώ η Lila Moκa συμβάλει πλέον ως guest στην μπάντα; Θέλεις να μας μιλήσεις για αυτές τις αλλαγές;
Ναι κάποιες από αυτές τις αλλαγές είναι χρόνιες (γέλια). Με το Στέργιο είχαμε ηχογραφήσει μόνο το promo μας το μακρινό 2011 κι η αποχώρηση του αφορούσε ζητήματα εντός του (τότε) group, ίσως και κάποιες μουσικές διαφορές. Η Λίλα έπρεπε να κάνει κάποια βήματα σε επαγγελματικό επίπεδο εκτός μουσικής οπότε σταδιακά αποστασιοποιήθηκε αλλά θεώρησα ότι η παρουσία της εκτός από ουσιαστική θα ήταν και κάποιου τύπου συνδετικός κρίκος με την προηγούμενή μας δουλειά.
Με το Steve G. ήμαστε μαζί από το ξεκίνημα της μπάντας και στη νέα μας δουλειά έχει κυρίως ρόλο στην ενορχήστρωση μαζί με το Βob Katsionis κι όχι τόσο σε παιξίματα, τα οποία ειδικά στα σόλο έχει αναλάβει ο John Morris (σ.σ παικταράς και celebrity), που ήταν για μένα μια αποκάλυψη παίζοντας εξαιρετικά έξυπνα θέματα διαφορετικών τεχνοτροπιών που είναι ίσως το πλέον δυνατό χαρτί αυτού του album.
Πώς ήταν η ατμόσφαιρα στις ηχογραφήσεις; Κάποιο ιδιαίτερο περιστατικό που θυμάστε;
Το να ηχογραφεί κανείς με παραγωγό το Bob είναι μια συνεχής "standup comedy" κατάσταση, καθώς έχει τόσα να διηγηθεί από τις περιοδείες του αλλά και τον τρόπο να σε ξεμπλοκάρει με το χιούμορ του. Αυτό που θα ξεχώριζα είναι ο τρόπος που μοντάραμε μέσα σε ένα 2ωράκι τις σκόρπιες ιδέες μου όσον αφορά το Bring Metal Back (The Final Attack), το οποίο ήταν και το τελευταίο χρονικά τραγούδι που ηχογραφήσαμε για το δίσκο. Ήταν κάτι εξαιρετικά πολύπλοκο αλλά ο Βob μπήκε κατευθείαν στο νόημα κι έτσι έχουμε πλέον ένα τραγούδι-tribute στους μουσικούς ήρωες των παιδικών μας χρόνων, αλλά και αποτυπωμένη την απέχθεια μου για την πορεία που κάποιοι με αξιοζήλευτη μεθοδικότητα επιφυλάσσουν για την αγαπημένη μας μουσική. Μάλιστα ήθελα ο τίτλος του χιουμοριστικά να είναι "Filler Track" (Final Attack) αλλά επικράτησε η πιο μετριοπαθής άποψη...
Ποιος γράφει τα τραγούδια στην μπάντα και γιατί;
Το album αυτό κλείνει ένα πρώτο κύκλο για τη μπάντα κι είναι κάτι που από την αρχή σκεφτόμουν, δηλαδή τη δημιουργία 2 δίσκων αρκετά διαφορετικών όπου στον πρώτο κυριαρχεί το Ηeart part, και στο 2ο το Αttack... Έχοντας απομείνει ο μοναδικός από το αρχικό line-up ανέλαβα στη φάση αυτή το σχεδιασμό της όλης κυκλοφορίας γράφοντας τους στίχους και τις μελωδικές γραμμές των φωνητικών κι από κει και πέρα ανέλαβαν την ενορχήστρωση και την υλοποίηση οι συνεργάτες που αναφέρονται. Ελπίζω στο μέλλον, όταν οριστικοποιηθεί ένα συμπαγές line-up η σύνθεση να γίνεται πιο συλλογικά για να υπάρχει και μεγαλύτερη ποικιλία
Αγαπημένο τραγούδι σου από το νέο δίσκο;
Θα επέλεγα το "Broken Scepter που στιχουργικά θεωρώ είναι ό,τι καλύτερο έχω γράψει κι έχει βαθύτερο κι αλληγορικό νόημα, αλλά και το "Βring Metal Back" που λειτούργησε και κάπως ψυχοθεραπευτικά για μένα (τα έβγαλα από μέσα μου και ησύχασα)!!!
Υπάρχει μια σαφέστατη δυσπιστία του Ελληνικού κοινού προς τα εγχώρια συγκροτήματα και αν ναι, που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Ποτέ δε θέλησα να "χαϊδέψω αυτιά", κατά βάση οι περισσότεροι που ασχολούμαστε είμαστε χομπίστες και ολίγον τεμπέληδες. Μιλώντας προσωπικά έτυχε να δώσουμε τρία απανωτά live σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Γιάννενα κι ήταν τόσο κουραστικό για μένα που ευτυχώς δεν υπήρχε τέταρτο, δεν είναι κάτι απλό αυτό που κάνουν όλα τα μεγαθήρια του εξωτερικού που λατρεύουμε, ειδικά για τους τραγουδιστές. Κάποια εγχώρια συγκροτήματα λαμβάνουν τεράστιας αποδοχής από το κοινό αλλά αυτά κατά τη γνώμη μου δεν έχουν τραγουδιστές με την κανονική έννοια του όρου ή προσκολλώνται σε καταστάσεις κλίκας με έντυπα και metal ινστρούχτορες.
Πως νιώθεις όταν έρχεται κόσμος και σου λέει πως θαυμάζει την μουσική σας;
Aυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο όταν συμβαίνει, γράφουμε μουσική και στίχους για να εκφράσουμε αυτά που νιώθουμε, αλλά σε κάθε μας κυκλοφορία βασικά επιδιώκουμε να υπάρχει συναισθηματική σύνδεση με τους ακροατές και αλληλεπίδραση ενέργειας στα live.
Ποια εμφάνιση σας θυμάσαι πιο έντονα από τα live που έχετε συμμετάσχει;
Ως group θα επέλεγα την άνοδό μας στη συμπρωτεύουσα για το Rosewood Festival πριν καμιά 10αριά χρόνια, όπoυ μοιραστήκαμε τη σκηνή με Νewman και Work of Art (σ.σ πραγματικά εξαιρετική εμφάνιση), αλλά η κορυφαία μου συναυλιακή εμπειρία ήταν όταν με την προηγούμενη μπάντα που συμμετείχα (Raging Storm) παίξαμε με Primal Fear που ήταν τότε στο απόγειό τους, ενώ γνώρισα και το Martin Walkyier που είναι κορυφαίος performer και στιχουργός.
Είναι δύσκολο για μία μπάντα να δημιουργεί σε μία κατάσταση οικονομικής κρίσης και όχι μόνο πλέον, όπως αυτής που βιώνει η Ελλάδα;
Είναι δύσκολο να δημιουργείς γενικότερα πλέον, έχει επικρατήσει μια αντίληψη που λέει ότι τα πάντα είναι τέχνη αρκεί να εκφράζεται κανείς γι’ αυτό έχουμε φτάσει να έχουμε πίνακες ζωγραφικής με διάφορες αηδίες ή εκθέματα με μπανάνες κολλημένες στον τοίχο. Το κοινό άγεται και φέρεται δυστυχώς κι αυτοί οι λίγοι που εκτιμούν τις αξιόλογες κι ειλικρινείς μουσικές προσπάθειες, παρότι υπάρχει τεράστια πληροφόρηση, πρέπει να ψάξουν ουσιαστικά μέσα σε ένα σωρό με σκατά. Αν βάλουμε και τον παράγοντα της οικονομικής κρίσης τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα καθώς η ενασχόληση με τη μουσική δεν είναι ένα φτηνό χόμπι κι η απογοήτευση μπορεί να έρθει γρήγορα.
Υπήρξαν στιγμές στη διάρκεια της πορεία σου που σκεφτήκατε να τα παρατήσετε, που νιώσατε ότι δεν βγάζει πουθενά, στην Ελληνική ταλαίπωρη μουσική ροκ σκηνή;
Να τα παρατήσω όχι, τουλάχιστον μέχρι τώρα που ολοκλήρωσα όπως ανέφερα παραπάνω ένα μουσικό κύκλο που είχα στο μυαλό μου για το group, αλλά από προηγούμενες εμπειρίες ήμουν συνειδητοποιημένος εξαρχής ότι η όλη προσπάθεια θα είχε ένα "ταβάνι" και δυστυχώς επιβεβαιώθηκα καθώς χρόνο με το χρόνο ο περίγυρος γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτικός για μπάντες που προτάσσουν τη μελωδία και γράφουν τραγούδια με αρχή, μέση και τέλος κι όχι tracks με καφρίλες, ζογκλερικά και "κουλτουρογαμώδερνο" attitude.
Κάτι που θέλω να ρωτήσω χρόνια: ποιος είχε την ιδέα για το όνομα του συγκροτήματος κι αν για εσάς σημαίνει κάτι;
Nαι φυσικά! Ήταν μέσα στα 2-3 ονόματα που είχα σκεφτεί κι όταν το ανέφερα εγκρίθηκε παμψηφεί. Είναι κάτι που ακούγεται επιθετικό σαν πρώτη εντύπωση, αλλά για μένα έχει το νόημα ότι αφορά μια "Επίθεση Καρδιάς" με τη μουσική και τους στίχους μας.
Πως πέρασαν για την μπάντα δύο χρόνια μουσικής απραξίας λόγω της πανδημίας και ποια είναι τα σχέδια σας για την προώθηση του δίσκου; Ζωντανές εμφανίσεις προβλέπονται;
Ήταν δύο χαμένα χρόνια γενικότερα, ειδικά για τους νεότερους, η κοινωνία διχάστηκε, άνθρωποι καταστράφηκαν και τώρα που ο σχεδιασμός των ισχυρών με τη λεγόμενη πανδημία ολοκληρώθηκε άρχισαν να ανοίγουν κάποια στόματα για το πώς διογκώθηκε η όλη κατάσταση και για το πως γινόταν η όλη καταγραφή των νεκρών από covid. Eμείς είχαμε ουσιαστικά ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις όταν ξεκίνησε όλο αυτό το "πανηγύρι" και αξιοποιήσαμε το χρόνο ώστε να γίνει το καλύτερο δυνατό για τη μίξη, το master και to artwork του album και να κυκλοφορήσει όταν πλέον θα μπορούσαμε να το προωθήσουμε. Κάποιες λεπτομέρειες κυρίως όσον αφορά το εξώφυλλο έφεραν την κυκλοφορία μερικούς μήνες πίσω κι ουσιαστικά χάθηκε η φετινή καλοκαιρινή συναυλιακή σεζόν για μας και καθώς το "Final Attack" ηχογραφήθηκε με μια studiακή σύνθεση τα live μετατίθενται για το νέο έτος όταν συγκροτηθεί ένα συμπαγές συναυλιακό line-up.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα των Heart Attack;
Προτεραιότητα είναι να συγκροτηθεί ένα line-up που θα είναι ικανό να ανταπεξέλθει συναυλιακά στο διαφορετικό υλικό των 2 album μας ώστε να παρουσιαστούν όπως πρέπει και τα νέα τραγούδια κι από κει και πέρα όλα είναι ανοιχτά για κάποια νέα δουλειά καθώς μεγαλώνουμε, ο περίγυρος είναι αυτός που είπαμε κι αν το κοινό όντως προσχωρήσει τελικά στη νέα αντίληψη περί του τι εστί metal και θεωρήσει τη μουσική μας ξεπερασμένη ίσως μιλάμε για τη "Final Attack" των "Ηeart Attack"…
Ευχόμαστε καλοτάξιδη η νέα κυκλοφορία και καλή αντάμωση σε κάποια μουσική σκηνή λοιπόν. Ευχαριστώ πολύ Γιώργο που μίλησες στο Rocktime.gr!!!
Συνέντευξη στο Νότη Γκιλλανίδη
// Τελευταία Νέα
-
Pink Floyd: Οι Λunatics στην οπτικοακουστική μεταφορά του “Animals”
Την Παρασκευή 24 Μαΐου , το Κύτταρο, θα πλημμυρίσει από...
-
Vinyl Market 26-27-28 Απριλίου 2024
Το Vinyl Market το μεγάλο event της πόλης επιστρέφει με πασχαλι...
-
-
Eagles: Εξαιρετική box set κυκλοφορία
Οι Eagles γιορτάζουν την αποχαιρετιστήρια περιοδεία τους...
-
Οι James σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα τον Σεπτέμβριο
Οι James έρχονται ξανά στη χώρα μας επιβεβαιώνοντας τη σχ...
-
David Lee Roth: Ακούστε το ολοκαίνουργιο τραγούδι
O σπουδαίος frontman David Lee Roth κυκλοφορεί νέο τραγούδι....
-
Mike Tramp (White Lion): Ακούστε το νέο τραγούδι
O Mike Tramp (White Lion) κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα το "Mand ...
