Έχοντας ήδη εισχωρήσει στο μαγικό κόσμο των Eloy την περίοδο εκείνη, έχουν φτάσει στα αυτιά μου πληροφορίες για την τελευταία τους κυκλοφορία οι οποίες κάνουν λόγο για ένα εντυπωσιακό άλμπουμ. Έχω τη δυνατότητα να το βρω σε cd-r αλλά η διαίσθησή μου δεν  επιτρέπει ένα τέτοιο άλμπουμ να το ακούσω μέσα από ένα απρόσωπο δισκάκι. Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το απόγευμα λίγο πριν το φροντιστήριο Αγγλικών στο καθιερωμένο μου πέρασμα από το πάλαι ποτέ ιστορικό Metropolis, τη στιγμή που αντίκρισα το «Ocean II». Η παρουσία μου στο μάθημα εκείνο το βράδυ εξυπακούεται ότι  θα γίνει μόνο δια της υλικής μου υπόστασης… Γυρνώντας σπίτι αν και περασμένη ώρα βάζω το cd, θέλοντας να πάρω μια πρώτη γεύση..
 Η ατμοσφαιρική και απόκοσμη εισαγωγή του «Between Future and Past» δίνει το έναυσμα για κάτι το σπουδαίο. Ύστερα από 2:42 και υπό τον ήχο του εκκρεμές ενός ρολογιού μπουκάρει το «Ro Setau». Επιθετικό, κοφτό ριφ από αυτά που καρφώνονται μονομιάς στο σκληρό σου. Ένα ριφ που σε κάθε νότα του ακούς μία μία τις μυστικές πύλες να ανοίγουν (..secret doors revealed one by one). Αμέσως θα μου κάνει εντύπωση η παραγωγή του άλμπουμ. Κρυστάλλινη, διαυγής, νιώθεις να έχεις τη μπάντα μπροστά σου να παίζει. Βγάζω το δισκάκι… αυτό το άλμπουμ δεν μπορεί και δεν πρέπει να ακουστεί σε χαμηλή ένταση..
Το «Ocean II-The Answer» όπως προδίδει και το όνομά του αποτελεί τη συνέχεια αλλά ταυτόχρονα και την απάντηση στο μυθικό «Ocean» 21 χρόνια μετά. «To Ocean II-Τhe Answer αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα μου», θα πει ο ίδιος ο Frank Bornemann κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Είναι η απάντηση που ήθελε να δώσει ο ίδιος στο απαισιόδοξο τέλος που έχει το «Atlantis Agony» με τον άνθρωπο να οδηγείται στην αυτοκαταστροφή του, ανήμπορος να ανακαλύψει το φωτεινό μονοπάτι που θα τον οδηγήσει στο πραγματικό νόημα της ζωής του.
Το ένθετο του άλμπουμ ανοίγει με τη φράση «Man is a prisoner of time, yet time lives in eternity». Μια ιδιαίτερη αναφορά του Frank για το χρόνο και την επιβολή του στη ζωή μας. Ο χρόνος θα μπορούσε να παρουσιαστεί σαν ένα άρμα πάνω στο οποίο είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να ανέβουμε καθώς έτσι μας επιβάλλεται από τη στιγμή που ερχόμαστε στη ζωή. Με αυτόν τρόπο όμως , γινόμαστε αυτομάτως φυλακισμένοι του χρόνου εσαεί. Προϋπόθεση λοιπόν για  να μπορέσει ο άνθρωπος να αναζητήσει το νόημα της ζωής, είναι να απελευθερωθεί και από τα δεσμά του χρόνου. (Prisoner of time, veiled in darkness and light, discover the sign, find the meaning of life..).
To πρώτο ουσιαστικά κομμάτι του άλμπουμ είναι το «Ro Setau»,  η πλοκή του οποίου διαδραματίζεται στις περίφημες πυραμίδες της Γκίζας με όλα τα μυστικά αλλά και τη γνώση που αυτές κρύβουν. Η περιοχή αυτή σηματοδοτεί σύμφωνα με τον Frank την απαρχή της δημιουργίας  του σημερινού μας πολιτισμού καθώς και την πολιτιστική του αφύπνιση, γι’ αυτό αποφάσισε να ξεκινήσει το εγχείρημά του από αυτήν την τοποθεσία. «Ro Setau» ή αλλιώς «Necropolis» ονόμαζαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι την περιοχή όπου κείτονται οι αινιγματικές  πυραμίδες της Γκίζας, και οι οποίες απεικονίζουν επακριβώς τη θέση τους στον ουρανό, με τον σχηματισμό του αστερισμού του Ωρίων (..Orion’s shape guides to Ro Setau’s way). Το τραγούδι μέσω κλιμακωτών οπερετικών φωνητικών θα κλείσει με το υπέροχο σόλο του Hannes Folberth ο οποίος κάνει την εμφάνισή του μόνο σε αυτό το κομμάτι, σαν guest.
 
Θα ακολουθήσει το «Paralysed Civilization» , μια από τις πιο επικές συνθέσεις που έγραψε ποτέ η μπάντα. Εισαγωγή η οποία παντρεύει ιδανικά την χαρντ ροκ κιθάρα του Frank με τα φουτουριστικά πλήκτρα του Michael Gerlach. Τρομερές εναλλαγές  από πλήκτρα και κιθάρα, φοβερά γυρίσματα από τον Bodo Schopf στα τύμπανα και ένα λυρικό σόλο από το Frank σήμα κατατεθέν της μπάντας . Εδώ περιγράφεται η σύγχυση που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας, ολοένα και περισσότερο αιχμάλωτη της τεχνολογίας, κάτι που την έχει οδηγήσει στην παράλυσή της. Ταυτόχρονα όμως γίνεται και η πρώτη αναφορά για το πώς μπορεί ο άνθρωπος να αντιδράσει , με το να εμπιστευτεί τη διαίσθησή του η οποία βρίσκεται  κρυμμένη βαθιά μέσα του. (Let your intuition’s fire burn, trust your guide inside..)