Με την κοινή τους αγάπη για την αναγεννησιακή μουσική, δεν ήταν πολύ δύσκολο για τον "θείο" αυτόν μουσικό να εμβαθύνει σε αυτόν τον κόσμο με την σύντροφό του Candice Night και από αυτή τη συνένωση ονομάτων ξεπήδησαν οι "Blackmore's Night", έτοιμοι να γυρίσουν τα χρόνια πίσω σε ένα μυστικιστικό παρελθόν.
Με το ντεμπούτο τους να κυκλοφορεί πριν από ένα τέταρτο του αιώνα τώρα, δεν υπήρχε ποτέ καλύτερη στιγμή για να επανακυκλοφορήσει το "Shadow of the Moon", καθώς το έργο πολλών μουσικών αποχρώσεων έχει "λουστραριστεί"  με επιπλέον κομμάτια.
Για όσους περίμεναν να βαδίσει στα προηγούμενα δοξασμένα μονοπάτια του, ο Blackmore, με αυτό το νέο εγχείρημα πρόσφερε νέες πτυχές των ταλέντων του, αλλά και οι ικανότητές του σε άλλα όργανα, πέρα ​​από την διάσημη λευκή Stratocaster, του επέτρεψαν να λάμψει πραγματικά, συνεπικουρούμενος από την Candice Night και τέλεια κρυστάλλινη φωνή της.
Βουτηγμένη στην μεσαιωνική, κυρίως, ατμόσφαιρα, αυτή η κυκλοφορία των δεκαεπτά κομματιών φέρνει το μεσαιωνικό  και το σύγχρονο σε ένα συναρπαστικό σύνολο από τις νότες έναρξης της πρώτης  σύνθεσης και μετά, υφαίνοντας ένα μαγεμένο "ξόρκι" που "βυθίζεται" σε μεγάλα κάστρα και καταπράσινα λιβάδια.
Κάθε τραγούδι βασίζεται στην κληρονομιά της μεσαιωνικής μουσικής από την οποία γεννήθηκε, άλλωστε η Αναγέννηση είναι η επόμενη εξέλιξη από εκείνα τα πρώτα θαύματα της λαϊκής αφήγησης και εξερευνήθηκε εδώ, ο Blackmore κάνει τα πρώτα πλήρη βήματα σε έναν κόσμο που πάντοτε τον γοήτευε και διαμόρφωσε τις συνθέσεις του δεκαετίες πολλές, από τις πρώτες μέρες του Rainbow και μετά.
Μία κυκλοφορία  που εξακολουθεί να "μαγεύει" περίπου είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, το "Shadow of the Moon" παρουσιάζει μια επίδειξη μουσικότητας σε ένα πολύ απροσδόκητο σκηνικό και η τύχη ευνοεί όσους είναι αρκετά γενναίοι να κατακτήσουν τα μυστήρια που "ξετυλίγονται" στα αυτιά τους.
Ο ήχος είναι πιο πλούσιος και ενισχυμένος και η ατμόσφαιρα δονείται καθώς  η μουσική έχει την αίσθηση μεσαιωνικών ταξιδιωτών και τσιγγάνων που διαδίδουν ιστορίες θρύλου και λαογραφίας. Είναι καλά παιγμένο και μελωδικό, με τα φωνητικά της Candice Night αιθέρια υπέροχα. Πηγαίνοντας από το λεπτεπίλεπτο  και υποβλητικό "Magical World", ένα κομμάτι που δεν ονομάστηκε ποτέ τόσο εύστοχα, στο υπέροχο ενήλικο ροκ με μια λεπτή πινελιά από τη διασκευή  των Rednex "Wish You Were Here" μέσα στον χώρο ενός άλμπουμ, υπάρχουν αρκετά εδώ για να δικαιολογήσουν πολλά χαρούμενες ώρες εξερεύνησης …. κάθε διαδρομή σας οδηγεί σε διαφορετικό και συναρπαστικό μονοπάτι.
Το "Ocean Gypsy", που ερμηνεύτηκε αρχικά από τους Renaissance, διασκευάζεται με αγάπη και το "Greensleeves" είναι το αυθεντικό λαϊκό τραγούδι, όχι η έκδοση του 16ου αιώνα που διασκευάστηκε από τους Rainbow. Υπάρχει μια πολύ ξεχωριστή άποψη για το "Greensleeves" και η συγχώνευση του Τσαϊκόφσκι με μια ποπ ροκ ευαισθησία στο ύφος των  ABBA στο "Writing on the Wall" είναι κάτι που θα μπορούσε να προέλθει από το μυαλό ανθρώπων τολμηρών και σίγουρων για να διασκεδάσουν.
Όταν χρησιμοποιούνται οι ηλεκτρικές κιθάρες, όπως στα "No Second Chance" και "Writing On The Wall", χρησιμοποιείται με φειδώ για να βελτιώσει αντί να αλλάξει ολοκληρωτικά  το τραγούδι. Υπάρχει ακόμη και η προσθήκη του θρυλικού Ian Anderson, του αυθεντικού minstrel στη γκαλερί, που εκτελεί άμεσα αναγνωρίσιμα rif-άκια  φλάουτου στο "Play Minstrel Play" …άλλωστε  η παρουσία του είναι ευπρόσδεκτη σε οτιδήποτε ακούω. Και αν κάποιος είχε οποιαδήποτε αμφιβολία, τα τρία σύντομα ακουστικά ορχηστρικά, "Minstrel Hall", "Memmingen" και "Mond Tanz" αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι ο Blackmore δεν μπορεί παρά να κρατήσει τη δική του θέση με αυτό το όργανο που τον κατέστησε μοναδικό: την εξάχορδη.
Παράλληλα με τις καλειδοσκοπικές όψεις των "The Clock Ticks On", "Be Mine Tonight" και "Spirit of the Sea", η διασκευή του "Ocean Gypsy" και του φλάουτου του Ian Anderson στο "Play Minstrel Play" δείχνει ότι το συγκρότημα είναι ικανό να φέρει άλλα στοιχεία για να προσθέσει στο "μείγμα".
Η κυκλοφορία του άλμπουμ ήταν πάντοτε  μια τολμηρή κίνηση, αλλά μια κίνηση για την οποία ήταν σίγουροι τόσο ο Blackmore όσο και η Night, πως η κυκλοφορία αυτή δεν θα είχε  εμπορική επιτυχία, αν και το άλμπουμ έτυχε καλής υποδοχής και πωλήσεων, αλλά θα παρουσιάζονταν με καλλιτεχνική ακεραιότητα.
Όποιος πλησιάζει το "Shadow Of The Moon" με ανοιχτό μυαλό, ακόμα καλύτερα!! Ξεχάστε ότι υπάρχει ένας βιρτουόζος ήρωας κιθάρας της δεκαετίας του 1970 στο άλμπουμ. Απλά θα βρείτε  μια μοναδική  εμπειρία ακρόασης, με όμορφες μελωδίες που προκαλούν μια ζεστή ατμόσφαιρα και μουσική που περιγράφεται από την Candice Night ως "μουσική που αναζητά την ψυχή".
Τα εύσημα στον Blackmore που τόλμησε να δοκιμάσει κάτι ριζικά διαφορετικό από το είδος που τον λάτρεψαν χιλιάδες οπαδοί της ροκ μουσικής.
 
Νότης "Ocean Gypsy" Γκιλλανίδης