Η αξία τους είναι αδιαμφισβήτητη και θεωρούνται ως κάτι σχεδόν "ιερό’’ στην AOR-Melodic Hard Rock κοινότητα και δικαίως.
Τα 22 άλμπουμ που έχουν δημιουργήσει έως σήμερα και η ενθουσιώδης αποδοχή από το αντίστοιχο κοινό, τους έχουν καταστήσει ως μια από τις σημαντικότερες μπάντες του είδους στη Μ. Βρετανία και όχι μόνο. Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του DNA, του σκληρού πυρήνα της μελωδικής ροκ.
Θα μπορούσαν να γραφτούν πολλές πραγματικά σελίδες για την ιστορία τους, όμως επειδή το αντικείμενό μας είναι το καινούριο τους άλμπουμ, θα σταθούμε σε δυο γεγονότα σταθμούς που ήταν κομβικά για την καταξίωσή τους στον χώρο μουσικής.
Το 1975 ο Clarkin μαζί με ένα άλλο τότε μέλος του συγκροτήματος, τον Dave Morgan, δέχτηκαν πρόταση να συμβάλλουν στην κατασκευή ενός studio, και προτίμησαν αντί χρηματικής αμοιβής να έχουν το δικαίωμα χρήσης του για ηχογραφήσεις.
Με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να θέσουν τις βάσεις ούτως ώστε εργαστούν με πιο σοβαρούς στόχους για να πετύχουν τα πρώτα δισκογραφικά συμβόλαια.
Ένα άλλο σημείο που θα μπορούσαμε να πούμε ότι έπαιξε ρόλο στην ώθησή τους ήταν η συμφωνία που έκαναν με τον διάσημο τηλεοπτικό σταθμό CBS με τη βοήθεια του καταξιωμένου παραγωγού Roger Greenaway μέσα από την οποία τους δόθηκε η ευκαιρία να παρουσιάσουν μια διασκευή της κλασικής επιτυχίας των Searchers στην σύνθεση "Sweets For My Sweet’’.
Aν και  το τραγούδι δεν μπήκε στα charts, παρόλα αυτά ήταν ένα σημαντικό βήμα για την εξέλιξή τους.
Με τον αέρα που απέκτησαν σιγά σιγά, βρέθηκαν στη θέση να παίζουν support σε συναυλίες για μπάντες όπως οι Judas Priest, Whitesnake, Def Leppard, Blue Oyster Cult κ.ά
Ο μύθος τους και η ποιότητα της μουσικής τους ταυτότητας σφυρηλατήθηκε με τα πρώτα τους άλμπουμ "Kingdom Of Madness’’(1978), "Magnum II" (1979), "Chase The Dragon’’ (1982), "The Eleventh Hour’’(1983).
To 1995 διαλύθηκαν, και οι Clarkin και Catley έφτιαξαν το δικό τους σχήμα με το όνομα Hard Rain εως ότου  να επανιδρύσουν εκ νέου τους Magnum το 2001.
Και από αυτό το χρονικό σημείο υπήρξαν παραγωγικότατοι κυκλοφορώντας 12 άλμπουμ για να φτάσουμε αισίως, στην παρούσα χρονική στιγμή, οπότε αναμένεται να μας συστήσουν την πλέον φρέσκια τους δουλειά με τίτλο "Here Comes The Rain’’.
To εντυπωσιακό artwork cover εξώφυλλο επιμελήθηκε ο βετεράνος  και καταξιωμένος καλλιτέχνης Rodney Matthews, υπεύθυνος και για παλαιότερες δουλειές του για τη μπάντα.
Tρεις νέοι και ταλαντούχοι μουσικοί τους πλαισιώνουν στο καινούριο αυτό project.
Ο Rick Benton (πλήκτρα), ο πολύπειρος Dennis Ward (μπάσο) και ο Lee Morris στα τύμπανα.
Ο βασικός ενορχηστρωτής, η δημιουργική δύναμη πίσω και από αυτό το άλμπουμ δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Tony Clarkin, ο οποίος ανέλαβε και την ευθύνη της συγγραφής και δημιουργίας του υλικού των τραγουδιών. Την ίδια στιγμή έδωσε χώρο στους μουσικούς να εκφραστούν απολύτως ελεύθερα δείχνοντάς τους εμπιστοσύνη.
Kαι πράγματι το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό και δικαιώνει τόσο εκείνους, όσο και τους θαυμαστές τους.
Το "Here Comes The Rain’’ είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον, καλοδουλεμένο και εμπνευσμένο άλμπουμ με τραγούδια που έχει το κάθε ένα τη δική του προσωπικότητα, αποφεύγοντας έντεχνα την παγίδα της ισοπεδωτικής ομοιογένειας. Σε αυτή τη δουλειά βρίσκουμε όλα εκείνα τα στοιχεία που φέρουν την καλλιτεχνική ταυτότητα και υπογραφή των Magnum. Iδανικές ενορχηστρώσεις, υψηλού επιπέδου μελωδικότητα, τις χαρισματικές φωνητικές ικανότητες του Catley και μια αίσθηση αρμονικής ισορροπίας.
Toυ λόγου το αληθές αποδεικνύουν τα δέκα τραγούδια της συλλογής.
Δυναμική η αρχή γεμάτη νεύρο, ενέργεια και καλογραμμένους στίχους  με το "Run Into The Shadows’’, το οποίο μας βάζει για τα καλά στο κλίμα.
Πολύ καλό και το ομότιτλο "Here Comes The Rain’’ με πιο καθηλωτικό και ατμοσφαιρικό στυλ.
Το "Some Kind Of Treachery’’ κερδίζει την προσοχή του ακροατή  κινείται σε πιο classical ύφος και καταφέρνει να συγκινήσει με τον ρυθμό και τη μελωδικότητά του, με πολύ καλή επιπροσθέτως ερμηνεία από τον Catley.
Πολύ όμορφη η εισαγωγή με τα πλήκτρα στο υπέροχο "After The Silence’’ το οποίο ακολουθεί την AOR πεπατημένη για αυτό και μας αρέσει πολύ! Άνετα μπαίνει στα καλύτερα αυτού του άλμπουμ.
Πολύ έξυπνη η εισαγωγή με το ηχητικό εφέ του Juke Box στο πλημμυρισμένο από δυνατά riff "Blue Tango’’, ένα τραγούδι στο οποίο σαφώς δίνεται έμφαση στον σκληρό ροκ  ήχο που μας ξεσηκώνει.
Το "The Way He Lied’’ είναι μια καλοδουλεμένη, καθηλωτική και με αρκετό συναίσθημα power ballad που αξίζει περισσότερες από μια ακροάσεις.
Πάμε σε πιο επικές αναζητήσεις με το medieval fantasy "The Seventh Darkness’’, ένα συγκλονιστικό τραγούδι με πολλά folk στοιχεία. Και προσέξτε τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του, έχουμε το εκπληκτικό σαξόφωνο του Chris Aldridge και την τρομπέτα του Nick Dewhurst που δίνουν ιδιαίτερο τόνο στο τραγούδι κάνοντας το από τα highlights του άλμπουμ.
Ο Clarkin δήλωσε την ικανοποίησή του για αυτό και τόνισε ιδιαίτερα πόσο καταχάρηκε την ηχογράφηση στην οποία υπήρχε απίστευτα θετική ενέργεια σύμφωνα με τα λεγόμενά του.
Aτμοσφαιρικό, καθηλωτικό γεμάτο θλίψη και δυστοπικό έρχεται αμέσως μετά το "Broken City’’. Iδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η ελάχιστη δυνατή χρήση μουσικών οργάνων, μόλις που ξεχωρίζουν τα πλήκτρα και η σχεδόν ακουστική κιθάρα, γεγονός που κάνει το τραγούδι να ακούγεται περίπου A Capella.
Σε πιο αισιόδοξο τόνο και πολύ πιο ευχάριστα  κινείται η μπαλάντα "I Wanna Live’’, την οποία ο Catley ερμηνεύει με όλη του την καρδιά, βοηθούμενος και από την εκπληκτικά συντονισμένη ενορχήστρωση.
Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το ρυθμικό, σοβαρό και ενδιαφέρον "Borderline’’ στο οποίο αξίζει να δώσετε σημασία στους στίχους και το οποίο κερδίζει την προσοχή του ακροατή επιπλέον με το καταπληκτικό instrumental fade out που έχει!
Κυρίες και κύριοι,  οι Magnum όχι μόνο είναι ακόμα εδώ ύστερα από τόσες δεκαετίες, αλλά είναι το ίδιο ταλαντούχοι, ορεξάτοι, και δημιουργικοί!

Υ.Γ.: Δυστυχώς ο κιθαρίστας και συνθέτης Tony Clarkin των MAGNUM έφυγε από την ζωή στις 7 Ιανουαρίου του 2024.

Δημήτρης Πολίτης