Strangerland: "Echoes From The Past"

28/06/2023

Κατηγορία: Κριτικές

1746

Θα έλεγα πως η προσμονή για την παρουσίαση ενός μελωδικού Rock Project από την Ελλάδα ήταν μακρόχρονη αλλά μας αντάμειψε με τούτη εδώ την κυκλοφορία! Θα έλεγα πως δεν θα διστάσετε να ακούσετε αμέσως και με χαρά και εκτίμηση και θα αποδεχθείτε το μουσικό περιεχόμενο που συνθέτει αυτό το άλμπουμ.

 

Το οπτικό αποτέλεσμα του εξώφυλλου  είναι εντυπωσιακό και κυρίαρχο, παρόμοιο με αυτό που παράγεται από τα εξώφυλλα του Frédéric Slama στις κυκλοφορίες του με το μακροχρόνιο σχήμα του, των A.O.R.
Ο δημιουργός και παραγωγός αυτού του εξαιρετικού δημιουργήματος που ονομάζονται STRANGERLAND, είναι ο Έλληνας μουσικός Alex Patman (κιθάρες και πλήκτρα).
Το μπάσο και τα ντραμς επιμελούνται οι Chris Zoukas και Mike Wikman, αντίστοιχα.
Στις υπέροχες  φωνητικές ερμηνείες  ακούμε τον ευέλικτο Αμερικανό τραγουδιστή David Cagle (Brannon/Last World/Silent Tiger/Liberty N' Justice/J.K. Northrup), έναν καλλιτέχνη που του αρέσει και καυχιέται ότι αναπτύσσει το επάγγελμά του στα στούντιο ως session τραγουδιστής
Οι STRANGERLAND λοιπόν είναι ένα νέο συγκρότημα AOR από την Ελλάδα. Παρατηρώ ότι τις τελευταίες εβδομάδες, η μουσική με έκανε να "ταξιδεύω" πολύ, "πηγαίνοντας" από τις Ηνωμένες Πολιτείες (MICHAEL THOMPSON BAND), στη Σουηδία (BOYS FROM HEAVEN), μέσω Ιταλίας (PERFECT VIEW) και Ουγγαρία (STARDUST), χωρίς να ξεχνάω Γαλλία, με τον εξαιρετικό δίσκο των HEART LINE για να παρουσιάσω τους αντίστοιχους μελωδικούς δίσκους.
Αυτή η αίσθηση του "καλοκαιριού και της λιακάδας" τονίζεται από το εξώφυλλο που δεν θα μπορούσε να είναι πιο συμβατό με  το περιεχόμενο του έργου.
Ας πάρουμε λοιπόν την ιστορία από την αρχή:
Ο Alex Patman, ο κιθαρίστας, προσκάλεσε τον David Cagle με την υπέροχη φωνή του να τραγουδήσει στον δίσκο και αποδείχθηκε πως έπραξε εξαιρετικά.
Να σημειωθεί ότι ο Alex Patman φροντίζει και για το κομμάτι των πλήκτρων, τα οποία διανθίζουν πλουσιοπάροχα, ειδικά, όταν πρόκειται για αυτό το είδος μουσικής. Το "πνεύμα" του άλμπουμ περιτριγυρίζει κυρίως προς το AOR με κάποια τραγούδια να "γέρνουν" προς το μελωδικό Hard, τοποθετημένα προς το τέλος του άλμπουμ.
Ορίστε! Αυτό που αγγίζει τα αυτιά πρώτιστα είναι  το "Whenever It Rains", το πρώτο τραγούδι και το πρώτο single, και πιστοποιεί πως το άλμπουμ έχει εξαιρετική παραγωγή.
Το τραγούδι είναι ένα μοντέλο του αμερικανικού τύπου AOR. Το ρεφρέν είναι πραγματικά απόλαυση για κάθε λάτρη αυτής της μουσικής. Αυτός ο γεμάτος "ηλιοφάνεια" τίτλος φτιάχνει την καλύτερη διάθεση, με τη φωνή του David Cagle, που ακριβώς φτιάχτηκε για αυτό.
Τα πλήκτρα κυριαρχούν στο δεύτερο single, μέχρι την καρδιά των μερακλήδων της μελωδίας.
Ο τίτλος μας ταξιδεύει κατευθείαν στα '80s με αυτή τη χαρακτηριστική μελωδία και ρεφρέν.
Ωραίο σόλο από τον Alex Patman.
Το "Scent Of A Rose" ανταποκρίνεται στο όνομά του. Είναι ένα αργό τραγούδι που ξεκινάει στο πιάνο. Είναι πολύ κλασικό, αλλά καθώς η μελωδία είναι όμορφη όσο τίποτα, δεν μας χαλά καθόλου.
Το "Tears In My Eyes" μπορεί να σας κάνει να σκεφτείτε ένα νέο ήρεμο κομμάτι με την εισαγωγή του στα arpeggio, αλλά πολύ γρήγορα εγκαθίσταται ένα υπερτροφοδοτημένο μελωδικό ροκ, λίγο στο ύφος των υπερμελωδικών  GIANT. Η παραγωγή είναι πραγματική απόλαυση ενώ το σόλο κάνει καλά τη δουλειά του.
Το "Summer Nights", το τρίτο single, μου θυμίζει τρομερά αυτό που παράγουν οι Βραζιλιάνοι μελωδικοροκάδες TARMAT. Είναι σούπερ μελωδικό (για βραδυνη βόλτα με το αμάξι)  και η "μελωμένη" φωνή του David Cagle το επενδύει θαυμάσια.
Το σόλο είναι μακρύ και γεμάτο χάρη. Οδηγεί σε εντελώς εκπληκτικά και πολύ αναζωογονητικά πλήκτρα, στα μισά του δρόμου ανάμεσα σε ένα κομμάτι κλασικού τσέμπαλου και progressive. Καλά ακούσατε!
Το "Calling You" είναι ένα mid-tempo κομμάτι με πάντα ωραία παρουσία των πλήκτρων και στην πραγματικότητα η ισορροπία πλήκτρων/κιθάρας είναι τέλεια. Το ρεφρέν, πλήρως βαθμονομημένο AOR, ταιριάζει απόλυτα  στα αυτιά των ρεκτών της μελωδικότητας. Ένας ύμνος για τις χαμένες αγάπες....Και ο τραγουδιστής με ιδανική χροιά και μελωδικές γραμμές για αυτήν την σύνθεση: ο απόλυτος ερμηνευτής.



Διάβασα κάπου ότι αυτός ο δίσκος θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτό που κάνει ο Darren WHARTON των DARE. Ίσως λοιπόν για την ομαλότητα της φωνής, αλλά σίγουρα όχι για την ποιότητα της σύνθεσης, τουλάχιστον για μένα!
Ευτυχώς, το "Only Love" μας επαναφέρει στον σωστό δρόμο ενός φανταχτερού AOR. Υπάρχει πάντοτε αυτή η αρμονικότητα  πλήκτρων/κιθάρας, αυτή η συμπληρωματικότητα, που κάνει τα πάντα πολύ ευχάριστα και μετά ο David Cagle κυριαρχεί με την φωνή του, δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό. Μια μικρή δόση Westcoast αναδύεται από αυτό το κομμάτι, εντελώς αμερικάνικο, με αυτή τη διπλή κιθάρα. Η θερμοκρασία ανεβαίνει αρκετούς βαθμούς με το "Never" και την σύντομη εισαγωγή οργάνων, την οποία ακολουθεί ένα δυναμικότατο  Hard Rock. Τα ντραμς ενισχύουν  το τραγούδι και η κιθάρα τα δίνει όλα.
Ένα πολύ ενεργητικό riff που υποστηρίζεται από ένα ογκώδες τύμπανο έβαλε το "Heroes Of Everyday" σε τροχιά. Θα σας θυμίσει εξαιρετικές μπάντες όπως οι KHYMERA, οι FIND ME και οι PALACE. Όλα άψογα εκτελεσμένα, αποδοτικά, μελωδικότατα και τρομερά "groovy".
Το άλμπουμ τελειώνει με υψηλή μουσικότητας σύνθεση το "Follow Yours Dreams".
Η κιθάρα "ξεχειλίζει" παντού και ο ρυθμός είναι πολύ πυκνός. Σε αυτό το υπέροχο υπόστρωμα, η φωνή εναποτίθεται απαλά και  διπλασιάζεται η ηχητική απόλαυση.
Ο Alex PATMAN μας αποχαιρετά  με ένα πανώριο σόλο. Το κομμάτι τελειώνει με το ρεφρέν να επαναλαμβάνεται διακοσμημένο με εφέ στη φωνή.
Έκπληξη της χρονιάς, για το μελωδικό Rock μέχρι στιγμής, κατ'εμέ, οι Strangerland.
Εδώ έχουμε ένα  άλμπουμ που δεν εφευρίσκει κάτι καινούργιο κάτω από τον "ουρανό" του AOR, αλλά  απαγγέλλει τέλεια τις κλίμακες του. Αυτό που θέλουμε άλλωστε είναι καλή μελωδική μουσική και οι STRANGERLAND εκπληρώνουν τέλεια τον ρόλο.
Η νέα ελπίδα του ελληνικού  μελωδικού χώρου!

Νότης "Scent Of A Rose" Γκιλλανίδης

// Old Time Rock

// Live Favorites