Με βάση την Σουηδία, το μελωδικό hard rock/aor συγκρότημα των AMAZE ME ιδρύθηκε το 1994 από τον Peter Baumann (κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα, ντραμς) και τον Connie Lind (φωνητικά).
Ο Peter Baumann είχε προϋπηρεσία με τους Great King Rat, Vision, State of Mind και Talk of the Town και ο Connie Lind με τους Great King Rat (και αργότερα με τους Raceway, Alex Masi, Lars Eric Mattson).
Ο Peter Baumann αποκαλύπτει σε μία παλιότερη συνεντευξή του, πως συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον τραγουδιστή Conny Lind:
"Και οι δύο προερχόμαστε από μια μικρή πόλη που ονομάζεται Mora στη μέση της Σουηδίας. Η Mora «ανέπνεε» hard rock μουσική εκείνες τις μέρες (δεκαετία του '70), οπότε το να ακούς ροκ και να ξεκινάς μια μπάντα ήταν το αυτονόητο! Ο Conny ήταν φανατικός των Rush εκείνη την εποχή και μπορούσε να παίξει σχεδόν όλα τα τραγούδια τους στα ντραμς. Έτσι άκουσα για αυτόν στην αρχή. Γίναμε φίλοι και έπαιζε ντραμς σε ένα συγκρότημα που είχαμε. Μετακομίσαμε στη Στοκχόλμη στα μέσα της δεκαετίας του '80 και μετά από λίγα χρόνια δυστυχώς, το συγκρότημα χωρίστηκε. Στις αρχές της δεκαετίας του '90, ο Conny είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη ως σπουδαίος τραγουδιστής, οπότε ρώτησα αν ήθελε να τραγουδήσει σε μερικά demo τραγούδια μου. Το έκανε, αλλά τα τραγούδια αφέθηκαν στη συνέχεια γιατί δεν ήξερα τι να τα κάνω. Το AOR δεν ήταν το πιο hot είδος εκείνη την εποχή. Ωστόσο, με κάποιο τρόπο, υπήρχε ένας τύπος που είχε ακούσει για το demo και ρώτησε αν μπορούσε να στείλει αυτά τα τραγούδια στην Ιαπωνία; Του απάντησα φυσικά και κλείσε μας μία συμφωνία αν μπορείς και έτσι έκανε!!! Οι Ιάπωνες με ρώτησαν ποιο ήταν το όνομα μας και είπα "Amaze Me", αφού είχα "ξαφνιαστεί" με την επιλογή τους οπότε κάπως έτσι προέκυψε το όνομά μας!"
Δισκογραφία
Το 1995 κυκλοφορεί το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ των Αmaze me στην Ιαπωνία και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί στον υπόλοιπο κόσμο. Ολόκληρος ο δίσκος είναι ένα AOR/ Melodic hard rock κομψοτέχνημα και ουσιαστικά δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι. Συνθέσεις όπως "Gods Gift To Woman", το αριστουργηματικό "You Say You Never Cry" ή το "Help Me Through The Night" με τις εξαίσιες μελωδίες του και την φοβερή ερμηνεία του Connie Lind δείχνουν την ποιότητα του άλμπουμ.
Παράλληλα ξεχωρίζουν το "Fairwarning" με το πανέμορφο ρεφρέν όπως και το πιο μοντέρνο "Fever". Το αργόσυρτο και επικό-μελωδικό "I Dream Long Distance" σε καθηλώνει. Γενικά σε αυτό το άλμπουμ η Σουηδική μπάντα έχει πετύχει έναν συνδυασμό ανάμεσα στους Pretty Maids, Europe και MSG με μπόλικο Desmond Child στα ρεφρέν.
- Το 1997 κυκλοφορεί δεύτερο άλμπουμ με τίτλο "Dream On" και τους αναλαμβάνει μία μικρή δισκογραφική αγγλική εταιρία, η Now & Then που είχε ενθουσιαστεί με το ντεμπούτο τους. Το άλμπουμ συνεχίζει στα βήματα του ομότιτλο δίσκου με πιο μελωδικό ύφος.
Ξεχωρίζουν το ομότιτλο "Dream On", το "It's All Over" που θυμίζει Asia, το δυναμικό "Danger" και η ημιμπαλάντα "Hold On To Love" καθώς και το καταπληκτικό "I Am Waiting" με ένα ρεφρέν που "σκοτώνει". Στην Ιαπωνική έκδοση του "Dream On" υπάρχει ένα επιπλέον κομμάτι το "I'm Never Coming Back" που φλερτάρει με το southern rock.
- Το 1998 κυκλοφορεί o τρίτος δίσκος με τίτλο "Wonderland" στον οποίο η μπάντα προσπαθεί να του δώσει έναν πιο hard rock χαρακτήρα ενώ στα τύμπανα προσλαμβάνουν τον Thomas Broman. Το καταιγιστικό ομότιτλο "Wonderland" είναι ένα εξαιρετικό τραγούδι και ακολουθεί το "Thousand Miles Away" που είναι ένας μικρός ύμνος και θυμίζει έντονα Toto ενώ η ημιμπαλάντα "Shadow From The Past" ακούγεται ανατριχιαστική με τον Connie Lind να μεγαλουργεί.
Το τεχνικό "Higher & Higher" θυμίζει λιγάκι White Lion ενώ η μπαλάντα "Heart Made Of Stone" αντιγράφει νότες από τους Kix και το "Red Lips" ολοκληρώνει την "made in USA" επιρροή θυμίζοντας Winger. Τέλος το σαγηνευτικό "Good Day To Die" συνδυάζει τις κιθάρες του Gary Moore και τις μελωδίες των Toto αποδεικνύοντας πόσο ταλαντούχο ήταν το Σουηδικό δίδυμο.
Στην Ιαπωνική έκδοση το "Wonderland" περιλαμβάνει τέσσερα επιπλέον κομμάτια (ουσιαστικά δύο) αφού τα "You Say You Never Cry" και "Help Me Through The Night" υπάρχουν στο παρθενικό τους δίσκο αλλά μόνο στην ευρωπαϊκή έκδοση.
Τα άλλα δύο κομμάτια είναι η αδιάφορη μπαλάντα "Every Hearbeat" όπου κυρίως φωνητικά κάνει ο Peter Baumann και το melodic rock/aor, "Next Train Back".
Οι Αmaze me βλέποντας ότι δεν έχουν μεγάλη εμπορική αποδοχή μπαίνουν στο ψυγείο και οι δύο μουσικοί ακολουθούν τον δικό τους μουσικό δρόμο.
- Το 2011 κυκλοφορεί η συλλογή "Ultimate Collection" από την AOR Heaven όπου για κάποιον ανεξήγητο λόγο είχε μεγάλη απήχηση με αποτέλεσμα να αναθερμανθεί η ιδέα να επανασυσταθεή η μπάντα. Στην συγκεκριμένη συλλογή εκτός ότι περιλαμβάνει τις καλύτερες συνθέσεις των τριών πρώτων δίσκων υπάρχει το ροκάδικο "I'm Never Coming Back" που είναι επιπλέον τραγούδι στην Ιαπωνική έκδοση της "Ultimate Collection".
Το 2013 οι Αmaze me επιστρέφουν δισκογραφικά με το τέταρτο άλμπουμ τους, με τίτλο "Guilty As Sin" το οποίο άργησε πολλά χρόνια να έρθει και ο Peter Baumann εξηγεί τους λόγους σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις λίγο πριν πεθάνει το 2016:
-Γιατί έκανες 15 χρόνια και τι μεσολάβησε ώστε να κυκλοφορήσει το "Guilty As Sin" με τόση καθυστέρηση;
P.M.: 'Έγραφα τραγούδια σε διαφορετικά είδη και έγραφα για άλλους καλλιτέχνες. Επίσης, φτιάχνω μουσική για διαφημίσεις, sound-design, παράγω διαφημίσεις, γράφω σενάρια για διαφημίσεις και πολλά άλλα". Και συμπληρώνει.
"Δεν νομίζω ότι υπήρξε "διάλυση" των ΑΜΑΖΕ ΜΕ με την κλασική έννοια του όρου και παράλληλα δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι που τους άρεσαν ακόμη οι Amaze Me. Το "break up" για μένα είναι αυτό που κάνουν τα μεγάλα συγκροτήματα, αλλά είχαμε βρει καλύτερα πράγματα να κάνουμε, μιας και είχαμε ανάγκη τα χρήματα. Είχαμε προβλήματα με τη δισκογραφική εταιρεία εκείνη την εποχή, κάτι που φυσικά δεν μας ικανοποίησε, και επειδή η μπάντα λειτουργούσε περισσότερο ως διασκέδαση, και μαζί με την οικονομική απραγία που είχαμε υποστεί είχε χαθεί το fun της όλης φάσης οπότε για μένα ήταν ένα σοβαρός λόγος για να κάνω ένα διάλειμμα 15 ετών".
Το "Guilty As Sin" ακούγεται πιο ώριμο από τις προηγούμενες δουλειές τους αλλά σίγουρα λείπει αυτός ο δυναμισμός και η έμπνευση των αρχικών ηχογραφήσεων αν και έχει μία καλή παραγωγή από τον Martin Kronlund (Dogface, Gypsy Rose, Lover Under Cover, White Wolf).
Ο δίσκος περιλαμβάνει δώδεκα καλοδουλεμένα τραγούδια, γεμάτα πλούσιες αρμονίες και υπέροχα πολυεπίπεδα πλήκτρα με άψογο παίξιμο κιθάρας όπου κυριαρχεί ο Scandi-AOR ήχος.
Συνθέσεις όπως "Everybody", "Can't Stop Loving You", "With Or Without You" και η μπαλάντα "Dying To Be Loved" ξεχωρίζουν χωρίς όμως να φτάνουν το επίπεδο των τραγουδιών της μπάντας της δεκαετίας του '90.
Στις 31 Δεκεμβρίου του 2016, ο Peter Baumann φεύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο κτυπημένος από τον καρκίνο αφήνοντας πίσω του μερικά υπέροχα AOR τραγούδια.
Αντί επιλόγου αφήνουμε ένα απόσπασμα από μία από τις τελευταίες δηλώσεις της ψυχής, των Αmaze me:
"Οι Amaze Me ήταν η ανάσα μου, όπου μπορώ να κάνω κάτι καθαρά από αγάπη για τη μουσική AOR. Δεδομένου ότι αυτή η σχέση είναι τόσο προσωπική, δεν σκέφτηκα ποτέ ότι έπρεπε να στοχεύσω σε μία μεγάλη εμπορική επιτυχία αν και φαινόταν άπιαστο όνειρο για εμάς. Βασικά, γράφω σε ένα στυλ μουσικής που είναι εύκολο για μένα να το γράψω, αφού προέρχεται από την καρδιά χωρίς να έχω ως μοναδική προτεραιότητα τον γνωστό κανέναν κυνικό λόγο που δεν είναι άλλος από τα χρήματα".
Και συμπληρώνει ο Peter Baumann:
"Θα μπορούσα φυσικά να έχω ένα μουσικά καλύτερο αποτέλεσμα με τη συμμετοχή και συνεργασία σπουδαίων μουσικών, αλλά τότε θα είχα χάσει το νόημα των Amaze Me όπου προσωπικά ήταν να διασκεδάζω γράφοντας αυτά τα τραγούδια".