Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του '90 οι Journey, είχαν σταματήσει τις ηχογραφήσεις και τα εσωτερικά προβλήματα είχαν διαλύσεις τις σχέσεις συνεργασίας ανάμεσα στα μέλη της μπάντας ενώ σχεδόν όλοι τους, είχαν τραβήξει τον δικό τους δισκογραφικό δρόμο.
Το δίδυμο Schon και ο Cain εκτός από τις σκόρπιες συνεργασίες με τους Jimmy Barnes και ο Michael Bolton είχαν ιδρύσει με τον τραγουδιστή John Waite (Babys), τον μπασίστα Ricky Phillips, την σούπερ μπάντα των Bad English ενώ ο τραγουδιστής Steve Perry ετοιμαζόταν για ένα νέο σόλο άλμπουμ.
Τα υπόλοιπα μέλη, ο μπασίστας Ross Valory, ο ντράμερ Steve Smith και ένας γνώριμος από την αρχική φουρνιά των Journey, ο πολύπειρος κιμπορντίστας, τραγουδιστής και συνθέτης Gregg Rolie σμίγουν για να ιδρύσουν ένα νέο σούπερ σχήμα.
Στα φωνητικά καλούν τον Kevin Chalfant, έναν ερμηνευτή που θυμίζει έντονα τόσο τη φωνή όσο και τη σκηνική παρουσία του Steve Perry.
Τους έλειπε όμως ένα ταλαντούχος κιθαρίστας και ο τυχερός ήταν ο Josh Ramos τον οποίο οι Chalfant (Steel Breeze, 707) και Valory τον γνώριζαν από την βραχύβια συνεργασία που είχαν μαζί τους, με μία μπάντα ονόματι The V.U, οι οποίοι το 1985 είχαν ηχογραφήσει ένα εξαιρετικό δίσκο, που κυκλοφόρησε πολύ αργότερα το 2000 με τίτλο "Phoenix Rising".
Ωστόσο, ο Rolie ήταν αποφασισμένος με το νέο σούπερ σχήμα να δημιουργήσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την πολυπόθητη επιτυχία.
Παράλληλα το ίδιο χρονικό διάστημα γράφει υλικό με τον Kevin Chalfant και στέλνουν ένα κομμάτι στον παραγωγό Beau Hill, ο οποίος, με τον περίφημο Jimmy Iovine, μόλις είχαν ξεκινήσει την νεοσύστατη Interscope Records ως δισκογραφική με hard rock/AOR προσανατολισμό και με χρηματοδότηση από τον πρόεδρο της Atlantic Records, Doug Morris.
Η Interscope άρχισε να ενδιαφέρεται σοβαρά για την δουλειά των Storm, και υπέγραψαν το 1990 με το συγκρότημα.
Ο Gregg Rolie θυμάται μία μικρή ιστορία πως προέκυψε το όνομα The Storm;
"Δεν μπορώ αρχικά να θυμηθώ ποιος πραγματικά το σκέφτηκε. Ήταν η πιο δύσκολη και εξαντλητική εμπειρία, να προσπαθήσω να αποκτήσουμε όνομα. Μας πήρε περισσότερο χρόνο για να το κάνουμε αυτό, από το να ηχογραφήσουμε όλα τα τραγούδια και να τα γράψουμε για να καταλήξουμε σε ένα όνομα που θα είχε αυτόν τον παράγοντα διαχρονικότητας. Θα μπορούσαμε να βρούμε κάτι διαφορετικό, που κανείς δεν είχε, αλλά ο λόγος είναι επειδή κανείς δεν το ήθελε. Στην πραγματικότητα, είχαμε διαγράψει αρχικά το όνομα The Storm από τη λίστα, και ο γιος του KevinChalfant, επειδή είχε αρχίσει επιτέλους να βρέχει στην Καλιφόρνια και είχε μια μεγάλη κακοκαιρία, είπε, "τι γίνεται με την καταιγίδα (The Storm);;;
Ο Chalfant, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι βρήκα το τέλειο όνομα, αλλά όταν του απάντησα ότι το είχε απορρίψει πριν λίγο καιρό, γέλασε αλλά τώρα του άρεσε".
Όλα λοιπόν ήταν έτοιμα για το ντεμπούτο των Storm αφού η τριάδα των Journey είχε τη εμπειρία και την υπομονή ώστε να ηχογραφήσουν κάτι αξιόλογο με την ελπίδα να υπάρξει και ευρεία εμπορική αποδοχή
Για τον κιθαρίστα Josh Ramos, η συνεργασία του με τους Storm, τον είχε ενθουσιάσει στο έπακρο και την περιγράφει ως εξής:
"Μόλις κατάλαβα τι μου συνέβαινε είπα. Ω Θεέ μου – είμαι σε ένα συγκρότημα με τους Gregg Rollie, Steve Smith και Ross Valory – εννοώ ότι οι Journey ήταν το αγαπημένο μου συγκρότημα όσο ήμουν στο Σικάγο. Πριν λίγα χρόνια ήμουν στο κοινό και τους παρακολουθούσα. Αγαπούσα τον Νeil Schon και έπαιζα και έπαιζα και προφανώς ήταν μια από τις επιρροές μου. Και μετά μετακόμισα στο Σαν Φρανσίσκο και ήμουν σε ένα συγκρότημα που λεγόταν LeMans το ’83– και κάναμε ένα δίσκο με τον Mike Varney.
Ήρθαμε εδώ από το Σαν Φρανσίσκο στο Σικάγο και κάναμε ένα άλμπουμ με τους LeMans.
Αλλά ναι, δουλεύοντας με τον Ross και τον Gregg και τον Steve Smith –ήταν οι ήρωες μου – και μετά ηχογραφήσαμε το άλμπουμ στo "Skywalker Ranch" που είναι ένα ράντσο ταινιών και ο χώρος εργασίας του σπουδαίου σκηνοθέτη, συγγραφέα και παραγωγού ταινιών George Lucas που βρίσκεται σε μια απομονωμένη περιοχή κοντά στο Nicasio της Καλιφόρνια. Ζούσα ένα όνειρο".
Και αφού το όνειρο του Ramos γινόταν πραγματικότητα, το ντεμπούτο άλμπουμ των The Storm, με το όνομά τους ήταν γεγονός και το κυκλοφόρησαν το 1991 σε παραγωγή Beau Hill, από την Interscope.
To εξώφυλλο του δίσκου είναι ένας πραγματικό κομψοτέχνημα από αισθητικής άποψης θυμίζοντας αντίστοιχες δουλειές των Pink Floyd και των Rush και εμπνευστής είναι ο Hugh Syme ο οποίος είχε συνεργαστεί με το Καναδέζικο τρίο.
Το άλμπουμ έφτασε μόλις στο #133 στο τσαρτ άλμπουμ του Billboard, με δύο ραδιοφωνικές επιτυχίες το "I've Got a Lot to Learn About Love" (το οποίο έφτασε επίσης στο #26 στο Billboard Hot 100) και το "Show Me the Way".
Το Ντεμπούτο
Το άλμπουμ ξεκινά με το "You Keep Me Waiting", μία αριστουργηματική AOR σύνθεση, όπου τα διπλά φωνητικά, το υπέροχο ρεφρέν και η μελωδική γραμμή δημιουργούν νότες ευδαιμονίας.
Το "I’ve Got a Lot to Learn About Love" συνεχίζει στο ίδιο AOR τέμπο με την ζεστή βαθιά φωνή του Kevin Chalfant να σκορπά ρίγη και να θυμίζει Steve Perry.
Στo "In the Raw" η εισαγωγή του, είναι σχεδόν αντιγραφή από το "Money For Nothing" και μετεξελίσσεται σε μία δυναμική ροκ σύνθεση όπου φλερτάρει με τους Bon Jovi.
To "You’re Gonna Miss Me" ξεκινά με τα επιβλητικά τύμπανα του Steve Smith και τι φοβερές κιθάρες του Josh Ramos. Το κομμάτι έρχεται στην κορύφωσή του ειδικά στο ρεφρέν χάριν της ουράνιας φωνή του Kevin Chalfant.
Το "Call Me" είναι μία ημιμπαλάντα σε ύφος των αντίστοιχων επιτυχιών Cher.
To "Show Me the Way" είναι από αυτές τις μπαλάντες που πάντα θα σε ακολουθούν στην ζωή σου για κάποιο ανεξήγητο λόγο ενώ η ερμηνεία του Kevin Chalfant φτάνει στα ύψη.
Το "I Want You Back" ακολουθεί ένα γοητευτικό μελωδικό ρυθμό όπου απογειώνεται με το πιασάρικο ρεφρέν.
Η μπαλάντα "Still Loving You" αναδεικνύει το συνθετικό ταλέντο της μπάντας και θυμίζει έντονα τους Mike + The Mechanics.
To "Touch and Go" ανεβάζει τα γκάζια και ακολουθεί πιο hard rock φόρμες με τα κοψίματα να θυμίζουν Led Zeppelin.
Στo ξεσηκωτικό "Gimme Love" βάζει την σφραγίδα του ο κιθαρίστας Josh Ramos.
Το "Take Me Away" επιστρέφει στους melodic aor ρυθμούς.
Το άλμπουμ κλείνει με το "Can’t Live Without Love" που είναι μία γλυκιά ροκ μπαλάντα με παθιασμένο ρεφρέν.
Προσπαθώντας ο Valory να δώσει το ηχητικό στίγμα και την φιλοσοφία του παρθενικού τους δίσκου αναφέρει σε μία παλιά του συνέντευξη τα εξής:
"Ο Kevin Chalfant και ο Gregg Rolie είχαν την ιδέα να επαναφέρουν το πάθος και τον ρομαντισμό στη ροκ μιας και πολλές από τις μουσικές σήμερα έχουν γίνει πολύ σκληρές". Και συμπληρώνει.
"Για το rock 'n' roll, ένα από πιο κρίσιμο πράγματα είναι και οι μπαλάντες", λέει. "Όταν πρόκειται για το ρεφρέν, ο χρόνος πρέπει να μείνει ακριβώς εκεί".
Όμως ο Valory απάντησε και στις κακόβουλες κριτικές ότι οι Storm θυμίζουν μία ελαφρά εκδοχή των Journey λέγοντας: "Υπήρχε μία σκληρή κριτική στο συγκρότημα επειδή οι άνθρωποι έλεγαν ότι «αυτά είναι μέλη των Journey, αλλά δεν είναι οι Journey».
Δεν κερδίσαμε την αναγνώριση που μας άξιζε. Τα στελέχη των δισκογραφικών εταιριών μας έλεγαν ότι αν και ήταν καλή η μουσική μας, δεν ήταν πραγματικά αυτό που θα πουλούσε εκείνη την εποχή αφού η γενιά στην οποία απευθυνόμασταν ήταν αρκετά ήσυχη, από εκείνη την νέα γενιά που αναζητούσε πιο σκληρά πράματα".
Σε αυτήν την αρνητική εξέλιξη για τους Storm συνέβαλε αρχικά η έκρηξη των συγκροτημάτων από το Σηάτλ (Nirvana, Pearl Jam) και η αλλαγή πλεύσης από την δισκογραφικής τους εταιρίας όπου όσοι ροκ καλλιτέχνες είχε συνάψει συμφωνία για τη διανομή κυκλοφοριών από την Death Row Records έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα και ο λόγος ήταν οι τότε επιτυχίες του Dr. Dre και του Snoop Dogg έπεισαν τη δισκογραφική να μετατοπίσει την εστίασή της από το mainstream rock στο gangsta rap.
"Eye of the Storm"
Η συνέχεια για τους Storm περιλαμβάνει αλλαγές στην θέση του ντράμερ, με τον Smith να αφήνει το συγκρότημα στα τέλη του 1991 και αντικαταστάθηκε από τον Ron Wikso, ο οποίος άφησε το συγκρότημα της Cher για να γίνει πλήρες μέλος των Storm στις αρχές του 1992. Τον Μάρτιο του 1992, το συγκρότημα ξεκίνησε μια περιοδεία στις ΗΠΑ ανοίγοντας συναυλίες του Bryan Adams, Peter Frampton και Eddie Money δημιουργώντας την αίσθηση ότι θα έχει ανοδική πορεία.
Δυστυχώς η συγκυρία για τους Storm είναι πολύ αρνητική και παρότι πάλευαν σκληρά για την αναγνώρισηι έρχονται όλα ανάποδα με αποτέλεσμα να σκορπίσουν όλα τα μέλη και να κάνουν άλλες επιλογές.
Βέβαια είχαν προλάβει να γράψουν τις συνθέσεις του δεύτερου άλμπουμ τους, "Eye of the Storm", που ηχογραφήθηκε και αυτό για την Interscope Records το 1993 αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ από την Interscope.
Ο δίσκος κυκλοφορεί το 1995 αλλά ήδη το μυαλό και η ψυχή όλων ήταν δοσμένη σε κάτι άλλο που σίγουρα δεν ήταν η συνέχεια των Storm.
Τις περισσότερες συνθέσεις συνυπογράφει ο κιμπορντίστας και παραγωγός Bob Marlette (Tracy Chapman, John Wetton, Laura Branigan, Alice Cooper, Krokus) με τους Kevin Chalfant και Gregg Rolie. Το εξώφυλλο του άλμπουμ φλερτάρει με ανάλογες δουλειές των Journey κι αυτό είναι λογικό αφού τις έχει σχεδιάσει ο Jim Welch που έχει αναλάβει γραφιστικά τα εξώφυλλα των άλμπουμ "Evolution", "Escape", "Frontiers" κλπ.
Το άλμπουμ ξεκινά με το"Don't Give Up" σε ύφος Journey και Starship σε mid tempo ενώ ακολουθεί η μπαλάντα "Waiting for the World to Change" με υπέροχα φωνητικά.
Στο "I Want to Be the One" τα διπλά εναλλασσόμενα φωνητικά των Kevin Chalfant και ο Gregg Rolie έχουν την τιμητική τους και έπεται η μπαλάντα "To Have and to Hold" που ακολουθεί το ύφος του Bryan Adams και των Journey.
Το "Livin' It Up" είναι από τις πιο κεφάτες συνθέσεις του άλμπομ με ωραία κιθαριστική εισαγωγή από Josh Ramos που στην συνέχεια αλλάζει τον ρυθμό σε πιο φανκυ ροκ ύφος. Το "Love Isn't Easy" έχει μία εξαιρετική μελωδική γραμμή με όμορφο κουπλέ, (θυμίζει John Waite) και ανεβαστικό ρεφρέν όπως και το "Fight for the Right" που θυμίζει αρκετά Bryan Adams.
Η μπαλάντα "Give Me Tonight" στηρίζεται στην δυνατή ερμηνεία του Kevin Chalfant ενώ το "Soul of a Man" με τα διπλά εναλλασομενα φωνητικά ακολουθεί τα γνωστά melodic rock μονοπάτια.
To "What Ya Doing Tonight?" ξεκινά ως μπαλάντα θυμίζοντας Richard Marx αλλά στην συνέχεια οι τόνοι και οι ρυθμοί δυναμώνουν όπως και στο "Come in Out of the Rain" που συνοδεύεται με το κλασσικό aor τέμπο σε κλίμα Journey.
Ο επίλογος του"Eye of the Storm" γράφεται με μία ατμοσφαιρική σύνθεση που τιτλοφορείται "Long Time Coming" και κινείται σε ύφος Mister Mister και Μike and the Mechanics.
Ο δίσκος επανεκδόθηκε το 2008 από την Krescendo Records.
H καταιγίδα έλαβε τέλος
To "Eye of the Storm" δεν είχε την τύχη που το άξιζε και η μπάντα ξανασκόρπισε οριστικά πλέον.
Ο Rolie έπαιξε για λίγο με τους Abraxas Pool (με τα περισσότερα από τα αρχικά μέλη του Santana – τον ίδιο, τους Chepito Areas, Michael Carabello και Michael Shrieve – καθώς και με τον Neal Schon και τον Alphonso Johnson), πριν ξεκινήσει μια σόλο καριέρα και στη συνέχεια γίνει μέλος του Ringo Starr στο All Starr Band.
Οι Valory και ο Smith συνέχισαν στους ανανεωμένους Journey, ο ντράμερ Wikso συνέχισε να παίζει με τους David Lee Roth, Foreigner, Richie Sambora, Gregg Rolie, Eddie Money, Creedence Clearwater Revisited και τους Steve Miller Band, μεταξύ άλλων.
Ο Chalfant, ο οποίος έμοιαζε σε όλα με τον Perry, συνεργάστηκε για λίγο με τους Journey, αλλά τελικά οι επανασυνδεδεμένοι Journey τα βρήκαν με τον Perry οπότε o Chalfant, ακολούθησε άλλον δρόμο παρέα με τον κιθαρίστα που σχημάτισαν τους Two Fires, και αργότερα ακολούθησαν σόλο καριέρα ή διάφορες συνεργασίες όπως με τους The Alan Parsons Project και Shooting Star.
Παρότι αργότερα έγιναν προσπάθειες επανασύστασης των Storm το όνειρο δεν έγινε πραγματικότητα.
Τον Ιανουάριο του 1997, ο Josh και ο Chalfant ταξίδεψαν στο Λονδίνο της Αγγλίας για να παρακολουθήσουν τα "Frontiers Awards" και να λάβουν βραβεία για το "Best Song" και "Best Album" για το δεύτερο άλμπουμ τους, "Eye of the Storm" (κυκλοφόρησε στην Ευρώπη από την Music For Nations). Στην τελετή απονομής των βραβείων της Frontiers, ο Kevin και ο Josh ερμήνευσαν ένα ειδικό unplugged medley τεσσάρων τραγουδιών Storm. Ο Josh έχει συν-γράψει 3 τραγούδια των Storm, τα "Long Time Coming", "Your Gonna Miss Me" και "Touch And Go".
Πάντως ο Chalfant εν αντιθέσει με τους γερόλυκους και στυγνούς επαγγελματίες των Journey όλο αυτό το σχετικά σύντομο ταξίδι με τους Storm το δέχτηκε ως μία χρήσιμη και όμορφη εμπειρία αναφέροντας:
"Ήταν μεγάλη διασκέδαση όλη η δημοσιότητα και οι promo tours της εποχής. Ναι, γνώρισα τόσους πολλούς νέους φίλους και έμαθα πολλά επίσης Είμαι ευλογημένος! Μου άρεσε να τραγουδάω το "What Ya' Doin' Tonight". Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει τα πρώτα νιάτα μου. Μπορώ να κλείσω τα μάτια μου και να είμαι εκεί και να δίνω την καρδιά μου σε αυτό,το τραγούδι. Θα είμαι πάντα ευγνώμων που τοποθετήθηκα σε μια τόσο ταλαντούχα ομάδα ανθρώπων. Ήταν σίγουρα μια μπάντα πολλών προικισμένων παικτών, συγγραφέων, μηχανικών, παραγωγών και προσωπικού που συνεργάζονταν για το καλό της μουσικής. Πρέπει να πω ότι χωρίς τη βοήθεια των Herbie Herbert, Ted Field, Jimmy Iovine και Beau Hill και της Interscope Records, αυτού του είδους οι δίσκοι δεν θα ήταν δυνατοί.
Δόθηκαν πολλά χρήματα για αυτά τα δύο άλμπουμ και η παραγωγή ήταν εξαιρετική αλλά και ο σχεδιασμός άψογος".